Rozbrzmiewa pierwszy płacz dziecka, pępowina zostaje odcięta, a dumni rodzice i każdy obecny – niezależnie od tego czy jest to położna albo pielęgniarki w lśniącym szpitalu, czy też plemienna akuszerka w krytej strzechą chacie – radują się cudem, którego właśnie byli świadkami. Z tym wszystkim wiązały się narodziny Jezusa w pierwsze Boże Narodzenie, ale oprócz tego wydarzenie to obejmowało jeszcze co najmniej osiem innych cudów.

Anielska zapowiedź

Narodziny Jezusa zostały ogłoszone zanim został On poczęty. „W szóstym miesiącu posłał Bóg anioła Gabriela do miasta w Galilei, zwanego Nazaret, do Dziewicy poślubionej mężowi, imieniem Józef, z rodu Dawida; a Dziewicy było na imię Maryja. Anioł wszedł do Niej i rzekł: “Bądź pozdrowiona, pełna łaski, Pan z Tobą, błogosławiona jesteś między niewiastami”. Anioł rzekł do Niej: “Nie bój się, Maryjo, znalazłaś bowiem łaskę u Boga. Oto poczniesz i porodzisz Syna, któremu nadasz imię Jezus.” 1 Cud numer jeden.

Cudowne poczęcie—Dwukrotnie

To, że w chwili poczęcia Jezusa, Jego matka, Maria, była dziewicą to jeden z najbardziej znanych i jeden z najważniejszych cudów. Biblia jasno mówi:

„Maryja rzekła do anioła: “Jakże się to stanie, skoro nie znam męża?” Anioł Jej odpowiedział: “Duch Święty zstąpi na Ciebie i moc Najwyższego osłoni Cię. Dlatego też Święte, które się narodzi, będzie nazwane Synem Bożym.” 2

To wydarzenie zostało przepowiedziane 700 lat wcześniej przez proroka Izajasza: „Pan sam da wam znak: Oto Panna pocznie i porodzi Syna, i nazwie Go imieniem Emmanuel [z hebrajskiego ‘Bóg jest z nami].” 3 Pod każdym względem Jezus jest Synem Boga. Cud numer dwa.

Gabriel powiedział też Marii, że jej kuzynka Elżbieta, która była bezpłodna i w wieku porozrodczym, urodzi syna: „ A oto również krewna Twoja, Elżbieta, poczęła w swej starości syna i jest już w szóstym miesiącu ta, która uchodzi za niepłodną. Dla Boga bowiem nie ma nic niemożliwego.” 4 Elżbieta urodziła chłopca, który wyrósł na Jana Chrzciciela. Wszystko stało się dokładnie tak jak Gabriel powiedział. 5 Cud numer trzy.

Anielskie potwierdzenie

A co z Józefem, narzeczonym Marii? Co mógł sobie pomyśleć, kiedy Maria wróciła od Elżbiety i dowiedział się, że jest w trzecim miesiącu ciąży? Jak można było się spodziewać, na początku był zdezorientowany. „Mąż Jej, Józef, który był człowiekiem sprawiedliwym i nie chciał narazić Jej na zniesławienie, zamierzał oddalić Ją potajemnie.” 6

Józef chciał oszczędzić Marii upokorzenia i ewentualnej śmierci – kary za cudzołóstwo w prawie żydowskim 7 – ale możemy sobie wyobrazić ból, który czuł myśląc, że narzeczona nosiła w łonie dziecko innego mężczyzny.

Wtedy to Bóg zesłał też anioła do Józefa, aby go pocieszyć i wyjaśnić mu całą sytuację. „Anioł Pański ukazał mu się we śnie i rzekł: “Józefie, synu Dawida, nie bój się wziąć do siebie Maryi, twej Małżonki; albowiem z Ducha Świętego jest to, co się w Niej poczęło. Porodzi Syna, któremu nadasz imię Jezus, On bowiem zbawi swój lud od jego grzechów.’ 8  Zbudziwszy się ze snu, Józef uczynił tak, jak mu polecił Anioł Pański: wziął swoją Małżonkę do siebie, lecz nie zbliżał się do Niej, aż porodziła Syna, któremu nadał imię Jezus.” 9 Cud numer cztery.

Miejsce urodzenia

Cudownym spełnieniem starotestamentowego proroctwa było też to, że Jezus narodził się w Betlejem, jako że Jego rodzice mieszkali w położonym o kilka dni podróży Nazarecie. „A ty, Betlejem Efrata, najmniejsze jesteś wśród plemion judzkich! Z ciebie mi wyjdzie Ten, który będzie władał w Izraelu.” 10

Władca Rzymu, Cezar August, wydał dekret o powszechnym spisie ludności w swoim państwie, w związku z czym wszyscy ludzie udawali się do swoich rodzinnych miast. W przypadku Józefa, potomka Króla Dawida, wiązało się to z podróżą do Betlejem wraz z jego ciężarną żoną, która urodziła Jezusa tuż po ich przybyciu na miejsce. Cud numer pięć.

Anielska wiadomość

Pasterzy pilnujących swoich owiec na zboczach otaczających Betlejem nawiedził anioł, który powiedział im, „Nie bójcie się! Oto zwiastuję wam radość wielką, która będzie udziałem całego narodu: dziś w mieście Dawida narodził się wam Zbawiciel, którym jest Mesjasz, Pan. A to będzie znakiem dla was: Znajdziecie Niemowlę, owinięte w pieluszki i leżące w żłobie”. I nagle przyłączyło się do anioła mnóstwo zastępów niebieskich, które wielbiły Boga słowami: ‘Chwała Bogu na wysokościach na ziemi pokój ludziom Jego upodobania.’” 11

Pasterze opuścili swoje stada i udali się do Betlejem, gdzie znaleźli Mesjasza zgodnie z tym co powiedział im anioł. „Gdy Je ujrzeli, opowiedzieli o tym, co im zostało objawione o tym Dziecięciu.” 12 To oznacza, że od pierwszego dnia Jego życia na ziemi, byli ludzie, którzy świadczyli o tym, iż Mesjasz w końcu przyszedł na świat. Cud numer sześć.

Znak na niebie

Mędrcy (według tradycji było ich trzech, ale Biblia nie określa dokładnej ich liczby) ze Wschodu (Biblia nie precyzuje też dokładnie skąd ze Wschodu, ale najprawdopodobniej z Arabii, Persji, Babilonu, albo nawet z Indii) zaobserwowali niezwykłe zjawisko na niebie, które zinterpretowali jako znak narodzin „Króla Żydowskiego” i udali się, aby oddać Mu cześć.

Podróżowanie w tamtych czasach było trudne i powolne. Według Pisma Świętego, dopiero po około dwóch latach przygotowań i podróżowania mędrcy przybyli do Judei, gdzie przekazali swoje dary Jezusowi. „Oni zaś wysłuchawszy króla, ruszyli w drogę. A oto gwiazda, którą widzieli na Wschodzie, szła przed nimi, aż przyszła i zatrzymała się nad miejscem, gdzie było Dziecię. Gdy ujrzeli gwiazdę, bardzo się uradowali. Weszli do domu i zobaczyli Dziecię z Matką Jego, Maryją; upadli na twarz i oddali Mu pokłon. I otworzywszy swe skarby, ofiarowali Mu dary: złoto, kadzidło i mirrę.” 13 Cud numer siedem.

Największy cud

Ale największy cud nie wiązał się z aniołami, mędrcami czy też znakiem na niebie. Najwspanialszym cudem były narodziny bezbronnego dzieciątka – Syna Bożego, który poprzez swoje cierpienie i doświadczenia lepiej nas zrozumiał i umarł za ciebie i za mnie. „Bóg dał nam życie wieczne, a to życie jest w Jego Synu.” 14

  1. Ewangelia wg św. Łukasza 1:26-28, 30-31 ↑
  2. Ewangelia wg św. Łukasza 1:34-35 ↑
  3. Księga Izajasza 7:14 ↑
  4. Ewangelia wg św. Łukasza 1:36-37 ↑
  5. Patrz Ewangelia wg św. Łukasza 1:5-25, 57-66 ↑
  6. Ewangelia wg św. Mateusza 1:19 ↑
  7. Patrz Księga Powtórzonego Prawa 22:13-14, 21 ↑
  8. Jezus z greckiego znaczy Pan zbawia. ↑
  9. Ewangelia wg św. Mateusza 1:20-21, 24-25 ↑
  10. Księga Micheasza 5:2 ↑
  11. Ewangelia wg św. Łukasza 2:10-14 ↑
  12. Ewangelia wg św. Łukasza 2:17 ↑
  13. Ewangelia wg św. Mateusza 2:9-11 ↑
  14. 1 List św. Jana 5:11 ↑