Στο βιβλίο της Ανν Κήμελ I’m Out to Change My World (Πάω να αλλάξω τον Κόσμο μου), υπάρχει ένα κομμάτι στο οποίο η συγγραφέας εξηγεί στη μητέρα της για μια διαρκή δυσκολία που βιώνει στη ζωή της. Η απόκριση της μητέρας της πάει κάπως έτσι:
«Δεν γνωρίζεις [εσύ]
Ότι η ζωή αποτελείται από συνηθισμένες μέρες
Όταν δεν υπάρχει κάποιος να σε επικροτήσει;
Όταν δεν υπάρχει κάποιος να σε τιμήσει;
Όταν δεν υπάρχει κάποιος να δει πόσο γενναία και ευγενική είσαι;
Σχεδόν όλη η ζωή αποτελείται από συνηθισμένες μέρες
Και από το πώς ζεις εσύ, τις συνηθισμένες σου μέρες
Αυτό καθορίζει το αν έχεις ή δεν έχεις σπουδαίες στιγμές».
Συνηθισμένες μέρες, όλοι μας τις είχαμε. Ανάμεσα σε δουλειά, καταληκτικές ημερομηνίες, αυτά που πρέπει να κάνουμε, ραντεβού, τηλεφωνήματα, οικογενειακή φροντίδα, μαγείρεμα, σιγύρισμα και πλυντήριο (που πιθανόν βρίσκεται τελευταίο στη λίστα) βρίσκουμε τους εαυτούς μας εξουθενωμένους και αποθαρρυμένους στο τέλος της ημέρας, ενώ συγχρόνως νοιώθουμε ότι δεν εκπληρώνουμε κάτι το σημαντικό και οι στόχοι μας δείχνουν απροσέγγιστοι.
Σε τέτοιες στιγμές έρχονται στον νου τα λόγια εκείνα απ’ την Μάριαν Ράιτ Έντελμαν: «Στην προσπάθειά μας να σκεφτούμε πώς μπορούμε να κάνουμε τη μεγάλη διαφορά, δεν θα πρέπει να αγνοούμε τις μικρές καθημερινές διαφορές που μπορούμε να καταφέρουμε, οι οποίες με τον καιρό θα οδηγήσουν στις μεγάλες διαφορές τις οποίες συχνά δεν μπορούμε να προβλέψουμε».
Φαίνεται πως αν θέλω να κάνω ό,τι καλύτερο μπορώ με τις συνηθισμένες μου μέρες ή να αλλάξω κάτι στη ζωή μου, θα πρέπει να αρχίσω με απλά καθημερινά βήματα προς αυτή την κατεύθυνση. Τα περισσότερα παιδιά δεν αρχίζουν να περπατάνε ή να κάνουν ποδήλατο από τη μια μέρα στην άλλη και το χρυσό μετάλλιο που περήφανα κρατά ο αθλητής ψηλά για να το βγάλουν φωτογραφίες, είναι το άθροισμα από πολλές συνηθισμένες ημέρες, ημέρες συνεπούς προπόνησης.
Η δόμηση του χαρακτήρα, καθορίζεται απ’ τις συνηθισμένες μέρες. Αυτό που διαμορφώνει το μέλλον μας, είναι οι σωστές επιλογές και οι σωστές ενέργειες που κάνουμε στις συνηθισμένες μέρες. Ας κάνουμε ό,τι καλύτερο μπορούμε με τις συνηθισμένες μας μέρες και ποιος ξέρει; Ίσως οι Σπουδαίες Στιγμές να μας περιμένουν στην επόμενη στροφή του δρόμου.