Πεινάω, όμως δεν μπορώ να σκεφτώ τι να φάω. Πάω στο ψυγείο για να δω τι θα ετοιμάσω για δείπνο και το κλείνω απογοητευμένη. Τίποτα δεν φαίνεται να μου κάνει.
Τα τελευταία χρόνια, απέκτησα κάποιες ευαισθησίες απέναντι σε αρκετά φαγητά, που περιορίζουν το τι μπορώ να φάω. Αυτά που έχω, δεν αποτελούν απειλή για τη ζωή μου, όπως θα έκαναν μερικές αλλεργίες, όμως η δυσφορία που νοιώθω όταν τρώω το λάθος φαγητό, δεν αξίζει τη στιγμιαία ευχαρίστηση που νοιώθω τρώγοντας κάτι που δεν έπρεπε.
Η πρώτη ευαισθησία που απέκτησα, είναι η δυσανεξία στη λακτόζη. Έχοντας μεγαλώσει σε αγροικία και πίνοντας πάντα πολύ γάλα και τρώγοντας γαλακτοκομικά προϊόντα, ήταν σοκαριστική η συνειδητοποίηση του ότι δεν μπορούσα να χωνέψω τέτοιου είδους προϊόντα άλλο πια. Και αν και μπορώ και πίνω κάποια γάλατα μη-γαλακτοκομικού τύπου και μπορώ και τρώω βούτυρο και κάποια σκληρά τυριά, όμως ακόμα και το γιαούρτι που περιέχει λακτόζη, μου προξενεί πεπτικά προβλήματα.
Όταν συνέχισα να έχω το πρόβλημα αυτό με τη λακτόζη, ανακάλυψα επίσης ότι είχα ευαισθησία και με τη γλουτένη και με τη φρουκτόζη και αυτό περιόρισε σημαντικά το τι μπορούσα να φάω. Την ημέρα που επέστρεψα σπίτι απ’ τον γιατρό με τον κατάλογο απ’ τα φαγητά που δεν μπορούσα να φάω άλλο πια και ενώ βρισκόμουν μέσα στο σουπερμάρκετ, ένοιωθα λες και θρηνούσα για όλες εκείνες τις τροφές που δεν θα μπορούσα να καταναλώσω άλλο πια.
Τώρα έχω γίνει φανατική αναγνώστρια των συστατικών κάθε προϊόντος, κάτι που με βοηθάει να κάνω συνετές και ολοκληρωμένες επιλογές για τα φαγητά που τρώω. Θα μπορούσατε να πείτε ότι έχω γίνει μια διαιτητική μινιμαλίστρια. Ο κατάλογος με τις τροφές που μπορώ και τρώω, είναι πολύ περιορισμένος και προσπαθώ να έχω μια ολοκληρωμένη δίαιτα με αρκετά λαχανικά και κάποια φρούτα, άπαχο κοτόπουλο, αυγά και ψάρι, μαύρο ρύζι και λίγη ποσότητα από σκληρό τυρί.
Μερικές φορές όμως, όπως σήμερα, εύχομαι να μπορούσα να φάω κάτι πραγματικά απολαυστικό. Όμως δεν θα το κάνω, επειδή ξέρω πόσο πολύ θα πονάει το στομάχι μου για μια βδομάδα μετά.
Δεν μπορώ παρά να συγκρίνω τη φυσική μου δίαιτα με την πνευματική μου δίαιτα. Μερικές φορές νοιώθω κάποια βαρεμάρα ακούγοντας ηχογραφημένα βιβλία και θα προσπαθήσω κάτι διαφορετικό. Βλέπετε μου αρέσει να ακούω ηχογραφημένα βιβλία καθώς πάω για ύπνο, μερικές φορές όμως θα βάλω να ακούσω κάποιο βιβλίο που ξέρω ότι δεν θα μου κάνει καλό και ο νους μου υποφέρει για μέρες από εκείνες τις εικόνες που παραμένουν στον νου μου, εικόνες που δεν θέλω καν να τις σκέπτομαι.
Έτσι λοιπόν καλύτερα να είμαι ολιγαρκής. Καλύτερα να τρώω κοτόπουλο και λαχανικά. Καλύτερα να ακούω τους Ψαλμούς για 100στή φορά καθώς πέφτω για ύπνο αντί να πρέπει να ασχοληθώ με τα κατάλοιπα ενός θρίλερ που δεν συμφωνώ μαζί του.
Είμαι ευγνώμων για το ευαίσθητο στομάχι μου που με κάνει να βαδίζω πάνω στο ευθύ και στενό μονοπάτι. Είμαι επίσης ευγνώμων για την ευαισθησία που έχω αποκτήσει στο πνεύμα, κάτι που με βοηθά να ξεχωρίζω ποιο είναι το καλό και ποιο όχι και να προσκολλούμαι σ’ αυτό.