Κάποτε ο Ραλφ Γουάλντο Έμερσον έγραψε το εξής, «Ο σκοπός της ζωής δεν είναι να είμαστε ευτυχισμένοι. Είναι να είμαστε χρήσιμοι, έντιμοι, συμπονετικοί, να έχουμε φέρει κάποια διαφορά στον κόσμο μας, επειδή ζήσαμε και ζήσαμε σωστά».
Δεν ξέρω για εσάς, αλλά για μένα αυτό ακούγεται σαν μια πρόκληση. Συχνά είναι πραγματικά δύσκολο το να αναλάβουμε δράση και να κάνουμε τη διαφορά και τις περισσότερες φορές θα ταλαιπωρηθούμε κάπως, συν το γεγονός ότι θα πρέπει να προσμένουμε κάποιες φορές τη ζωή μας να παρεκκλίνει απ’ τη πορεία που είχαμε σχεδιάσει. Κι όμως, η ιστορία είναι γεμάτη από άνδρες και γυναίκες που ανέλαβαν δράση, έκαναν θυσίες και έπαιξαν τον δικό τους ρόλο στο να γίνει η διαφορά – και είχε σαν αποτέλεσμα αυτοί οι ίδιοι να αλλάξουν προς το καλύτερο και να γίνουν πιο ευτυχισμένοι απ’ αυτό.
Πάρτε για παράδειγμα τον απόστολο Παύλο. Πιθανόν να μην είχε δικό του σπίτι, χωράφια ή ζωντανά. Δεν είχε σύζυγο, ούτε παιδιά. Δεν είχε σταθερό εισόδημα, ούτε πληρωμένες διακοπές. Υπέφερε σχεδόν απίστευτους διωγμούς, 1 και πέρασε τις τελευταίες του μέρες μέσα σε ένα μπουντρούμι μιας ξένης χώρας. Όμως οι επιστολές του είναι αλατισμένες με λέξεις όπως «χαρά», «ευφροσύνη», «αγαλλίαση» και «ευτυχία».
Η Βίβλος λέει, «Επειδή, ο Θεός μας σχεδίασε να κάνουμε καλά έργα και γι’ αυτό έστειλε τον Χριστό να μας κάνει αυτό που είμαστε». 2 Οποτεδήποτε υπηρετούμε τους άλλους με οποιονδήποτε τρόπο, στην ουσία υπηρετούμε τον Θεό και εκπληρώνουμε έναν απ’ τους σκοπούς Του για εμάς – το να ζούμε για αυτό που δημιουργηθήκαμε.
Ο Βρετανός ποιητής Ντεϊβιντ Γούαιτ το έθεσε έτσι: «Όταν κάποιος θα ψάχνει ανάμεσα στα χόρτα για να διαβάσει τι γράφει πάνω στο μνήμα μου, δεν θέλω να γράφει: ‘Πλήρωσε τις δόσεις του αυτοκινήτου του’». Ούτε κι εγώ το θέλω αυτό. Δημιουργηθήκαμε για σπουδαιότερα πράγματα. Ο Θεός χρησιμοποίησε τον Παύλο και μπορεί να χρησιμοποιήσει κι εσάς και εμένα να κάνουμε τη διαφορά.