Όταν αναλογίζομαι για το ποιοι είναι οι σπουδαιότεροι άνθρωποι στον δικό μου κόσμο, ανακαλύπτω ότι υπάρχουν τόσοι πολλοί από τους οποίους πρέπει να επιλέξω. Υπάρχουν σπουδαίοι άνδρες και γυναίκες που έζησαν στο παρελθόν με αξιόλογα επιτεύγματα, οι υπέροχοι γονείς μου που με μεγάλωσαν σωστά, οι δάσκαλοί μου και τόσα πολλά καλά άτομα σε όλο τον κόσμο που κάνουν θυσίες για να βοηθήσουν τους άλλους γύρω τους.

Κάποιος άλλος που έρχεται στον νου μου είναι ο φίλος μου ο Νίλο. Πρωτοσυνάντησα τον Νίλο σε μια αγορά πριν κάμποσα χρόνια. Περπατούσα και τον είδα ενώ βρίσκονταν κοντά μου προσπαθώντας να προχωρήσει. Βλέπετε, ο Νίλο είναι ανάπηρος. Δεν είχα αρκετά χρήματα μαζί μου όμως τα λίγα ψιλά που είχα τα έβαλα στο κύπελλο που κρατούσε. Με κοίταξε και μου χαμογέλασε ζεστά.

«Σ’ ευχαριστώ, φίλε μου», αποκρίθηκε και ο τρόπος που το είπε, με έκανε να νοιώσω όμορφα μέσα μου.

Την επόμενη φορά που ήμουνα στην αγορά, πήγα στο ίδιο σημείο για να δω αν ο Νίλο ήταν ακόμα εκεί. Μόλις συναντήθηκαν τα βλέμματά μας, νάσου πάλι εκείνο το υπέροχο χαμόγελο.

Την επόμενη φορά που ήμουνα στην αγορά, πήγα στο ίδιο σημείο για να δω αν ο Νίλο ήταν ακόμα εκεί. Μόλις συναντήθηκαν τα βλέμματά μας, νάσου πάλι εκείνο το υπέροχο χαμόγελο.

«Γεια σου, φίλε μου!» φώναξε από την άλλη μεριά του δρόμου, κουνώντας τα χέρια του ενώ πήγαινα να τον δω από κοντά.

Συζητήσαμε για λίγο και από εκείνη την ημέρα, όποτε βρισκόμουν στην αγορά, πάντα προσπαθούσα να βρω χρόνο για να συζητήσω μαζί του.

«Τι είναι αυτό που κάνει τον Νίλο διαφορετικό από τους άλλους που βρίσκονται σε εκείνη την πλευρά του δρόμου;» Ρώτησα τη γυναίκα μου.

Το σκεφτήκαμε για λίγο και μετά βγάλαμε το συμπέρασμα: «Είναι το χαμόγελό του!» Παρ’ όλες τις αντιξοότητες που αντιμετωπίζει και την αναπηρία του, δεν κάθεται να δείχνει κατάθλιψη σαν να μισεί τη ζωή και τον κόσμο γύρω του. Όχι, πάντα χαμογελάει με έναν υπέροχο τρόπο και με αποκαλεί φίλο του, ακόμα και όταν εγώ δεν μπορώ να του δώσω και πάρα πολλά.

Είναι ένα υπέροχο άτομο! Είναι κάποιος που σέβομαι, κάποιος που αντιμετωπίζει τις αντιξοότητες της ζωής καθημερινά με ένα χαμόγελο και συνεχίζει προς τα μπρος παρ’ όλες τις δυσκολίες. Αν μπορούσαμε να είμαστε έτσι κι εμείς, ο κόσμος θα ήταν καλύτερος για τον καθένα.