Το “Εγώ είμαι ο άρτος της ζωής” 1 είναι μια από τις επτά διακηρύξεις του Ιησού που περιέχουν το “Εγώ Είμαι”. …Το ψωμί θεωρείται κύρια τροφή – ή αλλιώς, βασικό διατροφικό είδος. … Το ψωμί είναι ένα τόσο βασικό είδος τροφής που γίνεται συνώνυμο με την τροφή γενικά. Χρησιμοποιούμε ακόμα και τη φράση “ας φάμε ψωμί μαζί” για να δηλώσουμε τη μοιρασιά ενός γεύματος με κάποιον άλλον. Το ψωμί επίσης παίζει αναπόσπαστο ρόλο στο Εβραϊκό Πασχαλινό γεύμα. Οι Ισραηλίτες έπρεπε να φάνε αζύμωτο ψωμί στη διάρκεια της γιορτής του Πάσχα και στη συνέχεια για άλλες επτά μέρες που ακολουθούσαν πανηγυρίζοντας έτσι την έξοδο από την Αίγυπτο. Τελικά όταν περιπλανιόντουσαν στην έρημο για 40 χρόνια, ο Θεός έβρεξε “ψωμί από τον ουρανό” για να συντηρήσει το έθνος. 2
Όλα αυτά παίζουν ρόλο σε αυτό που περιγράφεται στο κεφάλαιο 6 του Ιωάννη. Ο Ιησούς προσπαθούσε να ξεφύγει από τα πλήθη χωρίς επιτυχία. Είχε διασχίσει τη Θάλασσα της Γαλιλαίας και το πλήθος Τον ακολούθησε. Μετά από λίγη ώρα, ο Ιησούς ζητά να μάθει από τον Φίλιππο πώς θα μπορούσαν να ταΐσουν το πλήθος. Η απάντηση του Φίλιππου φανερώνει την “ολίγη πίστη” του όταν λέει ότι δεν έχουν αρκετά λεφτά για να δώσουν στον καθένα τους ακόμα και από λίγο φαγητό. Τελικά, ο Ανδρέας φέρνει στον Ιησού ένα μικρό αγόρι που είχε πέντε καρβέλια ψωμί και δύο ψάρια. Με αυτή την ποσότητα, ο Ιησούς ταΐζει θαυματουργά τον όχλο και υπάρχει και πολύ περίσσευμα.
Στη συνέχεια, ο Ιησούς και οι μαθητές Του πάνε ξανά στην άλλη πλευρά της Γαλιλαίας. Όταν το πλήθος βλέπει ότι ο Ιησούς έχει φύγει, Τον ακολουθεί ξανά. … Αυτός κατηγορεί το πλήθος ότι αγνοεί τα θαυματουργά Του σημεία και Τον ακολουθεί μόνο και μόνο για το “δωρεάν φαγητό”. Ο Ιησούς τους λέει στο Ιωάννη 6:27, “Εργάζεστε όχι για την τροφή που φθείρεται, αλλά για την τροφή που μένει σε αιώνια ζωή, την οποία ο Υιός τού ανθρώπου θα σας δώσει· επειδή, Τούτον σφράγισε ο Πατέρας, ο Θεός”. Με άλλα λόγια, ήταν τόσο γοητευμένοι με το φαγητό ώστε τους διέφευγε το γεγονός ότι είχε έλθει ο Μεσσίας τους. Έτσι ζητάνε από τον Ιησού ένα σημάδι ότι Αυτός είναι ο απεσταλμένος από το Θεό. … Λένε στον Ιησού ότι ο Θεός τους έδωσε το μάνα στη διάρκεια της περιπλάνησής τους στην έρημο. Ο Ιησούς τους αποκρίνεται λέγοντάς τους ότι πρέπει να ζητήσουν το αληθινό ψωμί από τον ουρανό που δίνει ζωή. Όταν ζητάνε από τον Ιησού να τους δώσει αυτό το ψωμί, ο Ιησούς τους αιφνιδιάζει λέγοντας τους, “Εγώ είμαι ο άρτος της ζωής· όποιος έρχεται σε Μένα, δεν θα πεινάσει, και όποιος πιστεύει σε Μένα, δεν θα διψάσει ποτέ”. 3
Η δήλωση αυτή είναι πρωτοφανής! Πρώτα, με το να εξομοιώνει τον Εαυτό Του με το ψωμί, ο Ιησούς λέει ότι Αυτός είναι ουσιώδης για τη ζωή. Δεύτερον, η ζωή στην οποία αναφέρεται ο Ιησούς δεν είναι η φυσική ζωή αλλά η αιώνια ζωή. … Συγκρίνει αυτό που φέρνει ως Μεσσίας τους με το ψωμί που θαυματουργά δημιούργησε την προηγούμενη μέρα. Αυτό ήταν το φυσικό ψωμί που φθείρεται. Αυτός είναι το πνευματικό ψωμί που φέρνει ζωή αιώνια. …
Το μυστικό βρίσκεται σε μια άλλη δήλωση που έκανε ο Ιησούς, στην επί την Όρους Ομιλία Του. Στο Ματθαίου 5:6, λέει ο Ιησούς, “Μακάριοι αυτοί που πεινούν και διψούν τη δικαιοσύνη, επειδή αυτοί θα χορτάσουν”. Όταν ο Ιησούς λέει ότι εκείνοι που έρχονται σε Αυτόν δεν θα πεινάσουν και εκείνοι που πιστεύουν σε Αυτόν δεν θα διψάσουν ποτέ, λέει ότι Αυτός θα ικανοποιήσει την πείνα μας και την δίψα μας για δικαιοσύνη ενώπιον του Θεού. …
Η Βίβλος αναφέρει ότι ο Θεός έχει βάλει [την επιθυμία για την] αιωνιότητα μέσα στις καρδιές μας. 4 Η Βίβλος μας αναφέρει επίσης ότι δεν υπάρχει τίποτα που μπορούμε να κάνουμε για να κερδίσουμε την είσοδό μας στον ουρανό επειδή όλοι μας έχουμε αμαρτήσει 5 και το μόνο πράγμα που μας αποκομίζει η αμαρτία μας είναι ο θάνατος. 6 Δεν υπάρχει κανένας δίκαιος. 7 … Όταν ο Χριστός πέθανε πάνω στο σταυρό, πήρε τις αμαρτίες της ανθρωπότητας πάνω Του και έκανε εξιλασμό γι’ αυτές. Όταν βάζουμε την πίστη μας πάνω σε Αυτόν, οι αμαρτίες μας καταλογίζονται στον Ιησού και η δικαιοσύνη Του καταλογίζεται σε μάς. Ο Ιησούς ικανοποιεί την πείνα μας και τη δίψα μας για δικαιοσύνη. Αυτός είναι ο Άρτος της Ζωής μας.
Το άρθρο αυτό συμπεριλήφθηκε με την ευγενική προσφορά της GotQuestions.org.
* * *
Ο Χριστός συγκρίνει τις ανάγκες των ανθρώπων με την πείνα και τη δίψα. Την πείνα όπως και να έχει δεν μπορείς να την προσποιηθείς. Αυτοί που την έχουν νοιώσει ξέρουν πόσο αληθινή ανάγκη φανερώνει και πόσο οδυνηρές είναι οι σουβλιές που δίνει. Η δίψα επίσης δεν είναι κάτι το συναισθηματικό· είναι μια πραγματική δοκιμασία. Υπάρχει χειρότερος πόνος πάνω στη γη από τη δίψα;
Η καρδιά από την άλλη, έχει την πείνα της και αυτή, επειδή αν και δεν το γνωρίζει διαλαλεί, “Αχ και να με αγαπούσε κάποιος και να μπορούσα να αγαπούσα κι εγώ κάποιον, που θα μπορούσε να με κάνει ευτυχισμένη”. Οι καρδιές μας είναι λαίμαργες για αγάπη. Ψάχνουν εδώ κι εκεί, και απογοητεύονται οικτρά. Όταν όμως ακούνε ότι ο Ιησούς Χριστός τις αγάπησε πριν γίνει ο κόσμος, και ότι πέθανε για αυτές, οι περιπλανήσεις τους για στοργή βρίσκουν ανάπαυση. Η αγάπη του Ιησού σβήνει κάθε λαχτάρα για άλλες αγάπες και πλημμυρίζει την ψυχή! Αυτός γίνεται ο Νυμφίος της καρδιάς μας, ο Πολυαγαπημένος μας, και όλα τα άλλα εξαφανίζονται. — Charles Spurgeon (1834–1892), προσαρμοσμένο