Μου αρέσει να διαβάζω εμψυχωτικές ιστορίες ατόμων που ίδρυσαν Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις και ορφανοτροφεία, υιοθέτησαν παιδιά, δημιούργησαν οργανισμούς για πιο δίκαιο εμπόριο ή επέφεραν κάποια άλλη αλλαγή στον κόσμο που ζούμε. Όμως όση έμπνευση και να μας προσφέρουν αυτά τα άτομα, οι περισσότεροι από εμάς δεν έχουμε το κάλεσμα να επιτελέσουμε τέτοιου είδους αποστολές. Βρισκόμαστε συνέχεια στο ίδιο μέρος, έχουμε οικογένεια και ζούμε απλές ζωές στην ίδια γειτονιά. Όμως θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας τρία πράγματα που έχουν βοηθήσει εμένα και την οικογένειά μου να μάθουμε να αγαπάμε το να υπηρετούμε την κοινότητά μας, παρ’ όλα όσα έχουμε να κάνουμε σε καθημερινή βάση.
Πείτε ναι στο να υπηρετείτε τους άλλους
Αυτό μπορεί να γίνει στο σχολείο των παιδιών σας ή στην τοπική εκκλησία ή με τους γείτονές σας ή οπουδήποτε παρουσιάζεται κάποια ανάγκη. Και να είστε σίγουροι ότι πάντα θα υπάρχει μία ανάγκη που μπορείτε να βοηθήσετε. Αυτό το μάθαμε όταν αρχίσαμε να βοηθάμε άλλους πιστούς στην ενορία μας. Αρχίσαμε με το να προσφέρουμε μία ή το πολύ δύο ώρες απ’ τον χρόνο μας, όμως καθώς βλέπαμε ότι υπήρχαν περισσότερες ανάγκες, προσφερθήκαμε να κάνουμε το επιπλέον. Αυτή η υπηρεσία μας, βοηθά να προσφέρουμε στην τοπική μας κοινότητα και με το να το κάνουμε αυτό, έχουμε ευλογηθεί με φιλίες που δημιουργήθηκαν και ενδυναμώθηκαν.
Δεν χρειάζεται τελειότητα
Σας αρέσει να έχετε επισκέπτες, όμως μόνο αφού έχετε καθαρίσει το σπίτι, έχετε μαγειρέψει και έχετε κόψει λουλούδια για το βάζο στο τραπέζι; Έμαθα πως η διαθεσιμότητα είναι το πρώτο βήμα στη φιλοξενία. Το να καλωσορίζετε τους άλλους στο σπίτι σας, είναι συχνά η αρχή κάποιας φιλίας. Θα σας ανοίξω την πόρτα του σπιτιού μου όπως και να ‘χει και θα μοιραστώ οτιδήποτε υπάρχει στην κουζίνα μου. Νοιώθω άνετα, ενώ μοιράζομαι τις ατέλειές μου και ανακάλυψα ότι αυτό διευκολύνει και τους άλλους να ανταποκρίνονται ευγενικά επίσης.
Επιλέξτε τη φιλία και όχι την άνεση
Όπως και ο καθένας, κάποιες φορές θέλω να βρίσκομαι μόνη μου. Δεν υπάρχει τίποτα πιο άνετο απ’ το κρεβάτι μου και ένα καλό πρόγραμμα στην τηλεόραση, χωρίς καμιά ενόχληση. Όμως υπάρχουν φορές που θα πάω στην κουζίνα να ψήσω κουλουράκια, επειδή ο σύζυγός μου προσκάλεσε κάποιους φίλους του να δούνε έναν αγώνα όλοι μαζί. Και γνωρίζω πως στο μέλλον, θα θυμάμαι αυτή τη φιλική ατμόσφαιρα με τους αγαπημένους μας περισσότερο απ’ την τηλεόραση που θα έβλεπα μόνη μου με τις πυτζάμες μου.
Το φως σας ίσως να μην είναι πολύ δυνατό, όμως θα φωτίζει αρκετά δυνατά καθώς ανοίγετε τη ζωή σας στους άλλους γύρω σας και τους υπηρετείτε με θέρμη και χαρά. Όπως έκανε και ο Ιησούς.