Παράξενο δεν είναι, το ότι οι αντιλήψεις μας αλλάζουν καθώς μεγαλώνουμε. Όταν ήμουν πολύ μικρός, ο αδελφός μου που ήταν όλο κι όλο 18 μήνες μεγαλύτερος, μου φαινόταν «μεγάλος». Όταν εγώ ήμουν στην πρώτη δημοτικού, νόμιζα πως τα μεγαλύτερα παιδιά στην τετάρτη δημοτικού ήταν από κάποια άλλη ανώτερη μορφή ζωής, όμως όταν εγώ πήγα στην έκτη δημοτικού, ήμουν αρκετά μεγάλος ώστε να αντιληφθώ ότι τα παιδιά στην τετάρτη ήταν στην πραγματικότητα μικρά παιδιά.
Οι γονείς μου σίγουρα γνώριζαν τα πάντα όσα υπήρχαν για να γνωρίζει κανείς, μέχρι που εγώ μπήκα στην εφηβεία, οπότε αυτοί μέσα σε μια νύχτα δεν γνώριζαν τίποτα. Ποτέ μου δεν μπορούσα να τους φανταστώ σαν παιδιά, όμως τώρα μου είναι δύσκολο να πιστέψω πως τα ίδια μου τα παιδιά είναι γονείς. Οι παππούδες μου πάντα έδειχναν γέροι, όμως τώρα είμαι κι εγώ παππούς. Η ηλικία, όπως ανακαλύπτω, μπορεί να είναι τόσο θέμα νοοτροπίας όσο και ετών.
Ο Ρόμπερτ Μπράουνινγκ αποκάλυψε το μυστικό του να γερνάς με χάρη όταν έγραψε:
Γέρνα με μένα μαζί!
Το καλύτερο σε λίγο θα ‘ρθει,
Η τελευταία εποχή της ζωής, για την οποία η πρώτη έχει φτιαχτεί.1
Εάν το είχα διαβάσει αυτό πριν 30 ή 20 ή ακόμα και 10 χρόνια, δεν θα είχα πιάσει τη σοφία που έχει μέσα του, τώρα όμως η προοπτική νέων εμπειριών και προσεγγίσεων καθώς γερνάω με ενθουσιάζει. Πολλοί άλλοι στην ηλικία μου που δυσανασχετούν με κάθε μέρα γενεθλίων και παραπονιόνται για λίγες ρυτίδες, μπορούν να βάλουν βαθιά μέσα στην καρδιά τους, τα επόμενα λόγια απ’ το ποίημα του Μπράουνινγκ:
Οι καιροί μας είναι στα χέρια του Θεού
Που είπε, «Σχεδίασα κάτι ολόκληρο,
Τα νεαρά μας χρόνια φανερώνουν το μισό, δες τα όλα, μη φοβάσαι, εμπιστέψου το Θεό!»
Η πίστη στον Θεό και το δικό Του γεμάτο αγάπη σχέδιο για εμάς αλλάζει τα πάντα. Όσο περισσότερο ζω μέσα στην αγάπη Του και όσο πιο πιστά προσπαθώ να ακολουθώ το δικό Του σχέδιο, τόσο πιο σίγουρος είμαι, ότι «το καλύτερο επίκειται».
- Ρόμπερτ Μπράουνινγκ, «Ραβίνος Μπεν Έζρα» 1864 ↑