Τις Κυριακές η μητέρα μου συχνά μαγείρευε κάτι διαφορετικό. Ακόμα θυμάμαι το μεγάλο ανοιχτό παράθυρο στο σαλόνι, το ανοιγμένο τραπέζι στη μέση του δωματίου, το νόστιμο φαγητό και τη χαρούμενη οικογενειακή συζήτηση.
Συνήθως εμείς τα παιδιά πηγαίναμε στο Κατηχητικό στις 10 το πρωί, ενώ αυτή ήταν σπίτι και μαγείρευε και ο πατέρας μου έκανε διάφορες επισκευές. Η ιστορία που θυμάμαι περισσότερο από τα κηρύγματα για μας τα παιδιά ήταν η παραβολή που είπε ο Ιησούς για το βασιλιά που προσκάλεσε τους ευγενείς του σε ένα δείπνο, όμως όλοι τους βρήκαν δικαιολογίες γιατί δεν μπορούσαν να παραβρεθούν. Έτσι έστειλε και προσκάλεσε τους ζητιάνους και τους φτωχούς χωριάτες, οι οποίοι ήρθαν γεμάτοι χαρά. 1 Αν και τότε δεν είχα καταλάβει το βαθύτερο νόημα της, η ιστορία αυτή μου είχε κάνει μεγάλη εντύπωση.
Συχνά το φαγητό συνδυάζεται με ενότητα, ευχάριστες στιγμές και γιορτές. Όταν ήμουν έφηβη, ένα γνωστό τραγούδι έλεγε: “Οργώνουμε τα χωράφια και σπέρνουμε καλό σπόρο στη γη. Όμως η γη τρέφεται και ποτίζεται από το δυνατό χέρι του Θεού. …Όλα τα καλά πράγματα γύρω μας στέλνονται από τον ουρανό ψηλά. Λοιπόν ευχαριστείστε το Θεό για όλη Του την αγάπη και τα καλά.” 2 Αν και τότε δεν πίστευα, αυτό το τραγούδι γέμιζε τη ψυχή μου με χαρά.
Λίγο καιρό μετά, βρήκα τη πίστη μου ξανά και άρχισα να κάνω Χριστιανική υπηρεσία. Πριν μερικά χρόνια, όταν κάποια στιγμή τα προβλήματά μου φαινόταν να πολλαπλασιάζονται, άρχισα να σκέφτομαι ότι ο Θεός με είχε εγκαταλείψει, όμως αυτό σταμάτησε όταν διάβασα στο Λόγο Του, “Ο Κύριος είναι πάντοτε μπροστά μου”, 3 “Σε αγάπησα με αιώνια αγάπη!” 4 και “Δεν θα σε αφήσω ούτε θα σε εγκαταλείψω”. 5
Σε όλη μου τη ζωή, ο Λόγος του Θεού με έχει βοηθήσει αμέτρητες φορές να κατανοήσω καλύτερα το Θεό και τους άλλους. Μερικές φορές τα Λόγια Του είναι σαν ένα κολατσιό, άλλες φορές σαν ένα ολόκληρο γεύμα όπως τα γευστικά Κυριακάτικα φαγητά της μητέρας μου. Είμαι τόσο ευγνώμων που ο Βασιλιάς με προσκάλεσε στο δείπνο Του και το ότι εγώ αποδέχτηκα την πρόσκληση!