Γνώριζα ένα ζευγάρι ηλικιωμένων που ζούσαν σε ένα σπίτι επιπλωμένο με πολυθρόνες αντίκες, περίτεχνη διαρρύθμιση γεμάτη με λουλούδια και χαλιά με κόκκινο Βουργουνδίας. Εκτός του ότι ήταν μια έμπειρη νοικοκυρά, τραγουδίστρια της όπερας και επιμελής κηπουρός, αυτή η ηλικιωμένη κυρία, την οποία εμείς αποκαλούσαμε χαϊδευτικά σαν γιαγιάκα, ήταν και μια πολύ καλή μαγείρισσα.

Ένα απ’ τα αγαπημένα της φαγητά ήταν να ετοιμάζει ψητό κοτόπουλο με νόστιμες πατάτες μαγειρεμένες στον ατμό, μαζί με χορταρικά και γαρνιτούρα. Η γιαγιάκα από μικρή πίστευε ότι το μπούτι ήταν το καλύτερο μέρος απ’ το κοτόπουλο, με το πιο νόστιμο και ζουμερό κρέας. Στην γιαγιάκα άρεζε το μπούτι του κοτόπουλου, αλλά όταν έκοβε το μισό κοτόπουλο που μοιραζόταν με τον παππού, πάντα το έδινε σ’ αυτόν.

Ο παππούς ήταν ένας εξέχων δικαστής και από τη φύση του ήταν ήρεμος τύπος και πέρναγε την περισσότερη μέρα του μελετώντας φακέλους που είχαν να κάνουν με την εργασία του ή διάβαζε βιβλία απ’ την τεράστια βιβλιοθήκη που είχαν σπίτι τους. Κάθε φορά που η γιαγιά τού σέρβιρε φαγητό, αυτός της έλεγε ένα ήσυχο «Σ’ ευχαριστώ».

Αυτό γινόταν τα πρώτα λίγα χρόνια της συζυγικής τους ζωής, μέχρι που μια μέρα αυτός την ρώτησε ευγενικά, «Μήπως θα ήταν δυνατόν να έχω εγώ το άλλο μέρος απ’ το κοτόπουλο αυτή τη φορά;» Στη συνέχεια της εξήγησε πως στην πραγματικότητα προτιμούσε το άσπρο κρέας του στήθους.

Η γιαγιά ξαφνιάστηκε απ’ το αίτημά του. Για αρκετά χρόνια, υπέθετε πως το μπούτι ήταν το καλύτερο μέρος από το κοτόπουλο και πρόθυμα το έδινε στον παππού. Κατά τον ίδιο τρόπο, αυτός υπέθετε ότι αυτή προτιμούσε το στήθος και έτσι πρόθυμα την άφηνε να το έχει. Γέλασαν και οι δύο τους με το γεγονός αυτό και από τότε, ο καθένας τους έπαιρνε αυτό που προτιμούσε.

Ο γάμος τους κράτησε για πάνω από 50 χρόνια, καθώς και οι δύο τους είχαν δεσμευτεί να ακολουθήσουν την παρακάτω αρχή: «Μη κάνετε τίποτε από αντιζηλία ή κενοδοξία, αλλά με ταπεινοφροσύνη, να θεωρείτε ο ένας τον άλλον καλύτερο απ’ τον άλλο. Ο καθένας ας μην αποβλέπει μόνον στα δικά του ενδιαφέροντα, αλλά και στα ενδιαφέροντα των άλλων». 1

Η ειλικρίνεια και η καλοσύνη είναι μερικά απ’ τα πιο σημαντικά χαρακτηριστικά σε μια επιτυχημένη σχέση.


  1. Φιλιππησίους 2:3-4