Δεν ξέρω σε ποιον πλανήτη βρισκόμουν όταν σκεπτόμουν ότι όταν θα γινόμουν γονιός, όλες οι δεξιότητες που θα χρειαζόμουν θα «μου έρχονταν» με κάποιο μαγικό τρόπο. Δεν πέρασε καιρός πριν αντιληφθώ ότι το να ‘σαι γονιός, εκτός απ’ το ότι έφερε αμέτρητες και ασύγκριτες χαρές στη ζωή μου, είναι επίσης και ένα δύσκολο έργο. Η κάθε μέρα δείχνει να φέρνει νέες προκλήσεις, όμως γνωρίζω χωρίς αμφιβολία ότι το να είμαι γονιός με έχει κάνει ένα καλύτερο και πιο χαρούμενο άτομο.
Βέβαια, ο σύζυγός μου κι εγώ δεν μετατραπήκαμε σε καλούς γονιούς εντελώς ξαφνικά από τότε που το πρώτο παιδί ήλθε στη ζωή μας! Θα μπορούσα να πω, ότι είχαμε τη δυνατότητα να γίνουμε καλοί γονείς, όμως έχω αντιληφθεί ότι η κάθε μέρα είναι μια ευκαιρία για μάθηση. Προσμένω να συνεχίσω να βελτιώνω τις γονικές μου δεξιότητες για τα επόμενα αρκετά χρόνια, καθώς προσαρμόζομαι στις εξελισσόμενες ανάγκες των παιδιών μου και τις καταστάσεις που αντιμετωπίζουμε.
Εκείνες τις μέρες που τα πράγματα δυσκολεύουν πάρα πολύ και αμφιβάλω για την ικανότητά μου σαν γονιός και αναρωτιέμαι αν οι προσπάθειές μου έχουν αποτέλεσμα, ο νους μου πάει τότε που ο Θεός μίλησε στην καρδιά μου όσον αφορά αυτά τα ξεχωριστά χρόνια γονικής ζωής. Ήταν μια από εκείνες τις μέρες που έδειχνε ότι παρ’ όλες τις προσπάθειές μου, δεν μπορούσα να φέρω βόλτα τα πράγματα που χρειαζόταν να γίνουν, έστω και τόσο δα. Ήμουν εξουθενωμένη και εκνευρισμένη, όμως ο Θεός έβαλε στην καρδιά μου αυτά τα απλά λόγια! Κάποια μέρα θα ανατρέχεις σε αυτές τις στιγμές και θα αντιληφθείς ότι ήταν τα καλύτερά σου χρόνια!
Προσπαθώ να το σκέφτομαι αυτό, όταν αναρωτιέμαι αν κάνω πραγματικά για γονιός. Έτσι κι αλλιώς έχω ευλογηθεί με πέντε όμορφα παιδιά και είμαι τόσο ευγνώμων για το καθένα. Είναι πολύ εύκολο να καταπιαστώ με την καθημερινότητα της ζωής – τις ακαταστασίες που πρέπει να τακτοποιηθούν, τον όγκο απ’ τα ρούχα για το πλυντήριο, τις προσωπικές μου φιλοδοξίες που μπαίνουν στο πίσω ράφι – όμως έφθασα στο σημείο να αντιληφθώ ότι το να είσαι γονιός σημαίνει να προσαρμόζω τα όνειρά μου και τις επιδιώξεις μου, που βασίζονταν στις δικές μου περιστάσεις πριν εισέλθουν τα παιδιά μου στη ζωή μου, στο πώς είναι οι περιστάσεις μου τώρα.
Καθώς έχω αλλάξει την αντίληψή μου για το τι μπορώ να επιτύχω και να καταφέρω, ώστε να ταιριάσει με την πραγματικότητά μου, δείχνω περισσότερη αποδοχή στις προκλήσεις που επέρχονται με το να είσαι γονιός. Στην ουσία είμαι ενθουσιασμένη με τον πλούτο που έχει γεμίσει τη ζωή μου τώρα που έχω παιδιά στον κόσμο μου. Υπήρχαν τόσα πράγματα που δεν μπορούσα να κατανοήσω μέχρι που πέρασα τη γραμμή απ’ την ενηλικίωση στην ιδιότητα του γονιού. Για μένα, τώρα υπάρχει ο κόσμος του γονιού. Ποτέ δεν θα είμαι ξανά η ίδια. – Και δεν νομίζω ότι θα ήθελα να είμαι!