Ο Τζέιμς Χέρριοτ, στο βιβλίο που έγραψε περιγράφοντας την εργασία του ως κτηνίατρος στο σκληρό Γιόρκσαϊρ Ντέιλς στην Αγγλία, αναφέρεται σε ένα τσομπανόσκυλο με το όνομα Τιπ, σε ένα αγρόκτημα που υπήρχε εκεί. Πρωτοσυνάντησε τον Τιπ ένα παγωμένο πρωινό, όταν πήγε στο αγρόκτημα, αναζητώντας τον ιδιοκτήτη του. Ξαφνικά, κάτω απ’ το χιόνι, μπροστά στην πόρτα, ξεπετάχτηκε ο Τιπ, γεμάτος χαρά και ενθουσιασμό. Ο Τζέιμς είχε μείνει εμβρόντητος και αργότερα όταν ρώτησε τον αγρότη γιατί ο σκύλος είχε μείνει εκεί έξω, στο κρύο και το χιόνι, αυτός του είπε:
Μα «Δεν είναι αφημένος εκεί», του εξήγησε ο αγρότης. «Δοκιμάσαμε οτιδήποτε μπορούσαμε για να τον βάλουμε με τους άλλους σκύλους μέσα στον στάβλο, αυτός όμως θέλει να κοιμάται μόνος του έξω εδώ».
Πόσο αφοσιωμένος και πιστός ήταν ο Τιπ! Αν και γέρικος, παρέμεινε πιστός, προτιμώντας να βρίσκεται έξω στο κρύο μπροστά στην πόρτα του αφεντικού του, αντί να κοιμάται ζεστά μέσα στον στάβλο.
Η Βίβλος μιλάει με θετικό τρόπο για εκείνους που «κρατάνε την υπόσχεσή τους ακόμα και όταν αυτό τους πονά». 1 Σαν Χριστιανοί, κάλεσμά μας είναι να εκπληρώνουμε τις υποσχέσεις μας, τόσο προς τους άλλους όσο και προς τον Θεό. Μέρος αυτού είναι να κάνουμε αυτό που γνωρίζουμε ότι είναι σωστό, ακόμα και όταν αυτό δεν είναι εύκολο να γίνεται και να είμαστε πρόθυμοι να βάλουμε στην άκρη μερικές απ’ τις ανέσεις μας, για χάρη των υλικών και πνευματικών μας στόχων.
Ο Τζέιμς Χέρριοτ περιγράφει πως καθώς έφευγε απ’ το αγρόκτημα εκείνο το κρύο πρωινό, κοίταξε προς τα πίσω τον πιστό Τιπ, ενώ αυτός στεκόταν δίπλα στο αφεντικό του. Όποιες και αν ήταν οι συνθήκες, η χαρά του Τιπ ήταν να υπηρετεί το αφεντικό του. Είθε όλοι μας να έχουμε παρόμοια χαρά στην καθημερινότητά μας – επειδή είτε η καθημερινότητά μας είναι άχαρη είτε συναρπαστική, μέσα απ’ αυτήν μπορούμε να υπηρετούμε και να δοξάζουμε τον Κύριό μας.
«Μείνε ήρεμος» – κράτα το ορθό ανάστημά ενός ακέραιου ανθρώπου, έτοιμος για δράση, προσμένοντας περαιτέρω διαταγές, προσμένοντας με χαρά και υπομονή την κατευθυντήρια φωνή και δεν θα περάσει καιρός πριν σου πει ο Θεός, όπως είχε πει ξεκάθαρα και ο Μωυσής στον λαό του Ισραήλ, «Βαδίστε προς τα μπροστά».
— Τσαρλς Σπέρτζον (1834-1892)
Ποτέ μην ξεχνάς ότι είσαι ξεχωριστός. Ποτέ μην ξεχνάς πως αν δεν υπήρχε κάποια ανάγκη για την δική σου μοναδικότητα να βρίσκεσαι πάνω σ’ αυτή τη γη, δεν θα ήσουν εδώ εξ αρχής. Και ποτέ μην ξεχνάς, ανεξάρτητα απ’ το πόσο δύσκολες φαίνονται οι προκλήσεις της ζωής και όλα τα προβλήματα, ότι ένα άτομο μπορεί να κάνει τη διαφορά στον κόσμο αυτό. Στην ουσία, όλες οι αλλαγές που έχουν γίνει και αξίζουν σε αυτό τον κόσμο, πάντα οφείλονται σε ένα άτομο. Γι’ αυτό γίνε αυτό το άτομο.
— Ρίτσαρντ Μπακμίνστερ Φούλερ (1895-1983)
- Ψαλμός 15:4 ↑