Η ιστορία με τα τρία γουρουνάκια αρχίζει όταν αυτά βγαίνουν στον κόσμο για να «αναζητήσουν την τύχη τους». Το πρώτο γουρουνάκι κτίζει ένα σπίτι από άχυρα, όμως ένας λύκος το φυσάει και το ρίχνει. Το δεύτερο γουρουνάκι κτίζει ένα σπίτι με κλαδιά, το οποίο έχει το ίδιο αποτέλεσμα. Κάθε επικοινωνία ανάμεσα στον λύκο και τα γουρουνάκια καταλήγει με την παροιμιώδη φράση:
«Μικρό γουρουνάκι, μικρό γουρουνάκι, άσε με να μπω!»
«Ούτε να το φανταστείς καν, απαντά αυτό!»
«Τότε θα φυσήξω και το σπίτι σου θα γκρεμίσω και θα μπω». 1
Το τρίτο γουρουνάκι κτίζει ένα σπίτι από τούβλα. Ο λύκος δεν μπορεί να φυσήξει αρκετά δυνατά ώστε να το γκρεμίσει. Προσπαθεί να κοροϊδέψει το μικρό γουρουνάκι ώστε να βγει απ’ το σπίτι, όμως αυτό δεν ξεγελιέται.
Στο Ματθαίου 7:24-27 ο Ιησούς λέει, «Καθένας, λοιπόν, που ακούει τα λόγια μου αυτά, και τα πράττει, θα τον εξομοιώσω με έναν φρόνιμο άνθρωπο, που οικοδόμησε το σπίτι του επάνω στην πέτρα· και κατέβηκε η βροχή, και ήρθαν τα ποτάμια, και φύσηξαν οι άνεμοι, και χτύπησαν με ορμή επάνω στο σπίτι εκείνο, και δεν έπεσε· επειδή, ήταν θεμελιωμένο επάνω στην πέτρα. Και καθένας που ακούει τα λόγια μου αυτά, και δεν τα πράττει, θα εξομοιωθεί με έναν άφρονα άνθρωπο, που οικοδόμησε το σπίτι του επάνω στην άμμο· και κατέβηκε η βροχή, και ήρθαν τα ποτάμια, και φύσηξαν οι άνεμοι, και χτύπησαν με ορμή επάνω στο σπίτι εκείνο, και έπεσε· και η πτώση του ήταν μεγάλη».
Με άλλα λόγια, αν η ζωή σας είναι εδραιωμένη στον Χριστό και θεμελιωμένη πάνω σε Αυτόν, τότε ακόμα και οι πιο τρομακτικές και πιο σκληρές δυσκολίες που μπορεί να αντιμετωπίσετε στη ζωή σας, δεν θα κάνουν το σπίτι σας να καταρρεύσει. Θα μπορέσετε να ανταπεξέλθετε στη θύελλα επειδή ο Ιησούς θα είναι ο βράχος σας, το σταθερός σας σημείο και Αυτός θα σας κρατήσει όρθιους. Αν όμως ένα σπίτι δεν είναι θεμελιωμένο στον Ιησού και τον Λόγο του, αλλά είναι κτισμένο πάνω σε ένα αδύναμο θεμέλιο, όπως η άμμος, τότε ακόμα και η παραμικρή δυσκολία μπορεί να γκρεμίσει εκείνο το σπίτι ή εκείνη τη ζωή, με την παραμικρή προσπάθεια.
Ο Τζον Πάιπερ δηλώνει το εξής: «Ο Χριστιανισμός δεν είναι παιχνίδι, δεν είναι μέθοδος θεραπείας. Όλα του τα δόγματα πηγάζουν από το ποιος είναι ο Θεός και το τι έχει κάνει Αυτός στη διάρκεια της ιστορίας. Αντιστοιχούν σε πραγματικά γεγονότα, όμως ο Χριστιανισμός είναι κάτι περισσότερο από γεγονότα αλλά όχι κάτι λιγότερο. Υπάρχει πίστη και ελπίδα και αγάπη. Αυτά όμως δεν υπερίπτανται κάπου στον αέρα. Μεγαλώνουν σαν μεγάλοι και γεροί κέδροι πάνω στον βράχο της αλήθειας του Θεού. Εκείνοι που θα παραμείνουν όρθιοι είναι εκείνοι που έχουν κτίσει το σπίτι τους πάνω στον βράχο της σπουδαίας, αντικειμενικής αλήθειας με τον Ιησού Χριστό σαν τη ρίζα, το κέντρο και την αιτία όλων». 2
Ο Αντόνιραμ Τζάντσον, που έζησε από το 1788 μέχρι το 1850, είναι ένα εκπληκτικό παράδειγμα κάποιου που έκτισε τη ζωή του πάνω σε βράχο. Ήταν ένα Αμερικανός Χριστιανός απόστολος που υπηρέτησε στη Βιρμανία για 40 χρόνια. Η ζωή του όμως δεν ήταν καθόλου ένδοξη. Ο Αντόνιραμ ήταν 25 χρονών μόνο, όταν αυτός και η σύζυγός του πήγαν στη Βιρμανία. Τα πρώτα τους χρόνια βιώσαν μοναξιά και άσχημη υγεία. Μόνο μετά από έξη χρόνια έκαναν τον πρώτο τους προσήλυτο και σαν μην έφταναν αυτά, ο Αντόνιραμ φυλακίστηκε για δύο χρόνια. Αυτή και αν είναι καταιγίδα στο σπίτι κάποιου! Στη συνέχεια, λίγο αφότου βγήκε απ’ τη φυλακή, η σύζυγός του και το μωρό τους πέθαναν. Απ’ ό,τι φαίνεται η ζωή του Αντόνιραμ ήταν συνέχεια γεμάτη καταιγίδες και ανέμους πολλών μποφόρ. Ήταν συνεχώς γεμάτη δύσκολες και σπαρακτικές εμπειρίες. Όμως, παρ’ όλα αυτά, το «σπίτι» του Αντόνιραμ παρέμεινε όρθιο.
Πολλές φορές μπορεί και να μην ένοιωθε ότι στεκόταν όρθιο. Υπήρξαν φορές που ένοιωσε ηττημένος και καταστραμμένος. Όμως η ιστορία δείχνει ότι δεν καταστράφηκε και ότι το έργο της ζωής του και οι προσπάθειές του το άξιζαν. Μια απόδειξη είναι όταν ο Αντόνιραμ άρχισε την αποστολή του στην Βιρμανία, έβαλε σαν στόχο του να μεταφράσει τη Βίβλο στη Βιρμανική γλώσσα και να θεμελιώσει μια εκκλησία με 100 μέλη. Όταν πέθανε, η Βίβλος είχε μεταφραστεί στη Βιρμανική γλώσσα και υπήρχαν 100 εκκλησίες με πάνω από 8.000 πιστούς.
Ειλικρινά είμαι έκπληκτη απ’ το πώς ο Αντόνιραμ συνέχιζε την αποστολή του αν και υπήρξαν τόσες πολλές καταιγίδες στη ζωή του. Και αντιλήφθηκα πως δεν είχε να κάνει και τόσο με τον ίδιο τον Αντόνιραμ – την εσωτερική του δύναμη ή την απίστευτη θέλησή του ή την αποφασιστικότητά του. Είχε να κάνει με αυτό πάνω στο οποίο στηριζόταν αυτός, που τον κρατούσε δυνατό, ο Βράχος πάνω στον οποίο ήταν κτισμένη η ζωή του. Ο Αντόνιραμ μπόρεσε να αντέξει τις καταιγίδες της ζωής και τους απειλητικούς ανέμους και να παραμείνει όρθιος, επειδή ήταν θεμελιωμένος στον Ιησού.
Έτσι το ερώτημα είναι, εσείς πάνω σε τι κτίζετε το σπίτι σας; Όταν σας βρουν οι καταιγίδες της ζωής που είναι κάτι το σίγουρο, τι θα έχει απομείνει απ’ αυτό;