Μεγάλωσα σε μια Χριστιανική οικογένεια, αλλά στην ηλικία των 13 έγινα άθεη. Όταν έγινα 18, έφυγα από την πόλη που μεγάλωσα, το Ρίο, με ένα σακίδιο στην πλάτη και ξεκίνησα για να γνωρίσω τον κόσμο. Επισκέφτηκα τις Βρετανικές Νήσους, κατόπιν πέρασα τη Μάγχη και πήρα το λεωφορείο για την Ινδία, περνώντας μέσα από την Τουρκία, το Ιράν, το Αφγανιστάν και το Πακιστάν. Έμαθα ότι όσοι μιλάνε Αραβικά χρησιμοποιούν την ίδια έκφραση, Α-σαλαάμ-αλέκουμ – που σημαίνει, η ειρήνη του Θεού μαζί σου – για γεια και αντίο. Μια φορά σε μια μικρή πόλη στο Αφγανιστάν, άκουσα ένα αγόρι να τραγουδάει ένα όμορφο τραγούδι μέσα στο ραφτάδικο του πατέρα του. Όταν ρώτησα τι τραγουδούσε, μου απάντησε, “Το Κοράνι, βέβαια”. Όταν έφτασα στη Γκόα, έμεινα με μια ομάδα από νεαρούς Γάλλους που καθόταν μέσα στην καλύβα τους και περνούσαν πολλές ώρες σιωπηλά, χαζεύοντας ένα αναμμένο κερί πάνω στο τραπέζι.
Θυμάμαι να σκέφτομαι, Πρέπει να υπάρχει Θεός. Όπου και να πάω οι άνθρωποι Αυτόν αναζητούν. Σύντομα ανακάλυψα τις Χριστιανικές μου ρίζες ξανά και έγινα ιεραπόστολος, μαθαίνοντας τι πραγματικά σημαίνει να έχεις πίστη.
Από την εμπειρία μου, καθώς περνάς μία-μία τις δοκιμασίες της ζωής, θα ανακαλύψεις ότι η πίστη σε καλεί μπροστά. Σε βοηθάει να προχωράς, όταν τα εμπόδια και η απογοήτευση σου ουρλιάζουν να τα παρατήσεις. Είναι μια ήσυχη, μικρή φωνή μέσα στην αναστάτωση που σου λέει ότι όλα θα πάνε καλά. Η πίστη δυναμώνει μέσα από τις προκλήσεις που ξεπερνάμε καθημερινά.
* * *
Αν ο Θεός μας έδινε όλα τα χαρίσματα και όλα όσα μπορεί να μας προσφέρει, αλλά παρακρατούσε τον Εαυτό Του μόνο, θα παραμέναμε πεινασμένοι και ανικανοποίητοι. Η εσωτερική συγκίνηση και το άγγιγμα του Θεού, μας κάνουν να πεινάμε και να λαχταράμε· επειδή το Πνεύμα του Θεού ψάχνει το πνεύμα μας και όσο πιο πολύ το αγγίζει, τόσο μεγαλύτερη γίνεται η πείνα μας και η λαχτάρα μας. Και αυτή είναι η ζωή της αγάπης στην απώτατη μορφή της, υπεράνω λογικής και υπεράνω κατανόησης· επειδή η λογική εδώ, δεν μπορεί ούτε να δώσει ούτε να πάρει από την αγάπη, επειδή την αγάπη μας την έχει αγγίξει η θεία αγάπη. — John of Ruysbroeck (1293–1381), προσαρμοσμένο
Η θρησκεία αφήνει εκατομμύρια ερωτήσεις αναπάντητες και προφανώς δεν μπορούν να απαντηθούν. … Η θρησκεία δεν μας απαλλάσσει από το καθήκον της σκέψης· δίνει τη δυνατότητα στον άνθρωπο να αρχίσει να σκέφτεται. Δεν βάζει φραγμό στην έρευνα και την εξέταση, θέτει ένα θεμέλιο από το οποίο η πραγματική έρευνα γίνεται εφικτή και αποδίδει πολλά αποτελέσματα. — G. A. Studdert Kennedy in The Wicket Gate (1923)