Όταν ήμουν πιο νέος, κάποιοι φίλοι μου κι εγώ, οργανώσαμε ένα πάρτι κάπως διαφορετικό. Η συντροφιά μας ήταν μια παρέα από κομπιουτεράκηδες, με ροπή στην επιστημονική φαντασία και αποφασίσαμε να μείνουμε ξύπνιοι μια ολόκληρη νύχτα για να δούμε όλες και τις 11 ώρες απ’ την εκτεταμένη έκδοση της τριλογίας των ταινιών ‘Ο Άρχοντας των Δακτυλιδιών’!
Δεν είμαι σίγουρος αν θα το συνιστούσα αυτό, ακόμα και με ζεστά ροφήματα σοκολάτας και σνακ με κόκκους καφέ που είχαμε. Αποδείχτηκε πως το επεισόδιο της τελευταίας ταινίας Η Επιστροφή του Βασιλιά ήταν τόσο παρατραβηγμένο και αργό που για να μείνουμε ξύπνιοι απαίτησε μια ηρωική προσπάθεια, καθώς είχε αρχίσει να ανατέλλει ο ήλιος και το δωμάτιο είχε αρχίσει να πλημμυρίζει από φυσικό φως, όμως η όλη εμπειρία ήταν όμορφη και νοιώσαμε καλά που καταφέραμε να την ολοκληρώσουμε.
Ο Τόλκιν ήταν ένας άριστος χειριστής του λόγου και στην ταινία υπάρχουν πολλά υπέροχα γνωμικά, ένα όμως απ’ τα αγαπημένα μου είναι όταν ο Φρόντο λέει στον Γκάνταλφ, «Εύχομαι το Δακτυλίδι να μην είχε έρθει ποτέ σε μένα. Εύχομαι να μην είχε συμβεί τίποτα απ’ όσα συνέβησαν».
«Το ίδιο ισχύει και για όλους όσους ζουν να δουν τέτοιους καιρούς», αποκρίθηκε ο Γκάνταλφ, «όμως δεν εξαρτάται απ’ αυτούς να αποφασίσουν. Το μόνο που πρέπει να αποφασίσουμε εμείς, είναι τι να κάνουμε με τον χρόνο που μας έχει δοθεί».
Τολμώ να πω, πως οι περισσότεροι από μας έχουμε νοιώσει το ίδιο όπως ο Φρόντο και ίσως και κάποιοι από μας να νοιώθουμε κάπως έτσι τη στιγμή αυτή. Η ζωή, μας φέρνει πολλές δυσκολίες, απογοητεύσεις και αναποδιές, πράγματα που έχουν διπλασιαστεί τις τελευταίες δύο χρονιές. Όμως αν και μπορεί να μην είναι εμφανές προς το παρόν, οι ζωές μας είναι μέρος από τη γενικότερη ιστορία του Θεού. Αν κι εμείς δεν μπορούμε να δούμε την όλη εικόνα, μπορούμε όμως να επιλέξουμε να κάνουμε ό,τι καλύτερο μπορούμε στον ρόλο που μας έχει δώσει ο Θεός.
Απ’ τον έναν μάγο στον επόμενο…
Όπως ο Γκάνταλφ, έτσι κι ο Άλμπους Ντάμπλντορ έχει μια σειρά από μεστά γνωμικά, όμως αποδείχτηκε πως εκείνο το γνωμικό, που είχα στον λογαριασμό μου στο Skype ως έμβλημα για μερικά χρόνια, δεν βρίσκονταν αρχικά σε κανένα βιβλίο και προστέθηκε στην ταινία Goblet of Fire (Ο Χάρι Πότερ και το Κύπελλο της Φωτιάς), όμως ταιριάζει πάρα πολύ με τη συμπεριφορά και τις διδαχές του χαρακτήρα στην ταινία: «Σκοτεινοί και δύσκολοι καιροί επίκεινται. Σύντομα, όλοι πρέπει να αντιμετωπίσουμε να επιλέξουμε ανάμεσα σε αυτό που είναι το σωστό και αυτό που είναι εύκολο».
Όταν οι επιλογές είναι δύσκολες, είναι πάντα ευκολότερο να κρυφτούμε, παρά να αγωνιστούμε για αυτό που γνωρίζουμε ότι είναι το σωστό. Όμως η αδικία, η αγριότητα και το κακό αξίζει να καταπολεμούνται, ακόμα και αν αυτό μας κοστίσει τη δική μας άνεση.
Δύο γνωμικά, δύο συγγραφείς, δύο χαρακτήρες, όμως παρόμοιο θέμα. Όταν έρθει ο καιρός, είθε ο καθένας μας να επιλέξει να κάνει το σωστό και κατ’ αυτόν τον τρόπο να συμμετάσχει στην εκπλήρωση του σχεδίου του Θεού.