Μπορούμε να αντλήσουμε έμπνευση από τη ζωή του John Stephen Akhwari, όπως ειπώθηκε στο βιβλίο του Bud Greenspan τα 100 Σπουδαιότερα Στιγμιότυπα στην Ιστορία των Ολυμπιακών Αγώνων.
Όταν ο νικητής έκοψε το νήμα στο μαραθώνιο στους Ολυμπιακούς αγώνες στην Πόλη του Μεξικού το 1968, οι επίσημοι και οι θεατές νόμισαν πως αυτό ήταν το αποκορύφωμα του αγώνα. Όμως, μια ώρα αργότερα, ο John Stephen Akhwari, ένας δρομέας από την Τανζανία, εισήλθε στο στάδιο. Γεμάτος αίματα και επιδέσμους από ένα πέσιμο, και με εξάρθρωση γονάτου, κούτσαινε με πόνο.
Καθώς ο Akhwari έκανε τον τελευταίο γύρο ενώ ο ήλιος έδυε, το απομένον πλήθος άρχισε να τον επευφημεί δυνατά. Όταν έφτασε στο τέλος, θα νόμιζες από τις επευφημίες του πλήθους πως ο Akhwari ήταν ο νικητής.
Αργότερα, όταν ρωτήθηκε γιατί δεν τα είχε παρατήσει, ο Akhwari αποκρίθηκε, “Δεν νομίζω να καταλαβαίνετε. Η χώρα μου δεν με έστειλε 5.000 μίλια ταξίδι για να ξεκινήσω τον αγώνα. Με έστειλε 5.000 μίλια για να τερματίσω τον αγώνα”.
Όταν είσαι πληγωμένος και ματωμένος από τη ζωή, συνέχισε να προχωράς· ο Δημιουργός σου δεν σε έστειλε εδώ για να αρχίσεις τον αγώνα, αλλά για να τον τερματίσεις! “Ας τρέχουμε με υπομονή τον αγώνα που είναι μπροστά μας· αποβλέποντας στον Ιησού, τον αρχηγό και τελειωτή της πίστης”. 1
Ο Dr. A. B. Meldrum το έθεσε έτσι: “Έχετε στο νου σας, αν πρόκειται να γίνετε κάποιοι, ότι η επιτυχία σας δεν εξαρτάται από την εξυπνάδα και την παρορμητικότητα με την οποία τα καταφέρνετε, αλλά από την αιώνια και καθαγιασμένη σκυλίσια επιμονή με την οποία επιμένετε μετά αφού τα έχετε καταφέρει”. Ή με άλλα λόγια, “αγωνίζου τον καλό αγώνα της πίστης!” 2 Ο Σκωτσέζος ιερέας και υμνολόγος George Matheson ήταν ένας άλλος που δεν τα παράτησε, παρότι άρχισε να χάνει την όρασή του. Η συμβουλή του ήταν: “Κατακτάμε – όχι με κάποιον έξυπνο τρόπο – κατακτάμε με το να συνεχίζουμε”.
Συνεχίστε, ανεξάρτητα από το τίμημα. Συνεχίστε να αγωνίζεστε, ανεξάρτητα από το πόσους μώλωπες έχετε. Συνεχίστε να τρέχετε, ανεξάρτητα από το πόσες φορές παραπατάτε και πέφτετε. Τα γδαρσίματα και οι μώλωπες και τα κοψίματα και οι ουλές είναι μετάλλια τιμής ενώπιον του Θεού, σημάδια πως είχατε την πίστη, το κουράγιο, την αποφασιστικότητα, και τη δέσμευση να συνεχίσετε να προχωράτε ακόμα και όταν ήταν δύσκολο! Μπορεί να έχετε πέσει όμως αρνηθήκατε να τα παρατήσετε.
Στο τέλος της διαδρομής, θα μπορέσετε να πείτε, όπως ο απόστολος Παύλος: “Η μόνη μου επιδίωξη είναι να τελειώσω το δρόμο μου με χαρά και τη διακονία, που πήρα από τον Κύριο Ιησού”. 3