Στη ζωή υπάρχουν δύο ειδών νοοτροπίες, αντίθετες μεταξύ τους. Η νοοτροπία μερικών ανθρώπων είναι εκείνη που τους παροτρύνει και τους εμπνέει να εργαστούν πιο σκληρά και να γίνουν καλύτεροι. Έχουν επίσης και έναν δικό τους τρόπο να εμπνέουν και τους άλλους να κάνουν το ίδιο. Δεν συμβαίνει όμως το ίδιο με εκείνους που εγώ αποκαλώ ανθρώπους «αντί-παροτρυντικούς»: αυτοί έχουν το αντίθετο αποτέλεσμα. Όταν βρίσκεσαι κοντά τους νοιώθεις άχρηστος και αρνητικός για τον εαυτό σου και ίσως οι «νουθεσίες» τους και οι «χρήσιμες» συμβουλές τους μάλλον σε πτοούν παρά να σε εμπνέουν.
Μερικοί άνθρωποι λένε ότι η παρότρυνση πηγάζει από μέσα μας, όμως προσωπικά νομίζω ότι πολλοί άνθρωποι θα μπορούσαν να θυμηθούν περιστάσεις απ’ το παρελθόν, όπου πέτυχαν σε κάτι και μπορούν να υποδείξουν κάποιο άτομο, που έπαιξε σημαντικό ρόλο ή ήταν το κλειδί-επιρροή που έκανε πραγματικότητα την επιτυχία εκείνη. Μερικές φορές το να έχεις κάποιον να σε στηρίζει και να σε παροτρύνει μπορεί να κάνει τεράστια διαφορά. Ο Δούκας του Γουέλινγκτον σχολίασε κάποτε, πως η παρουσία του Ναπολέοντα στο πεδίο της μάχης ήταν ισάξια με σαράντα χιλιάδες άνδρες.
Ο Άλαν Λόυ ΜακΓκίνις, συγγραφέας του Bringing Out the Best in People (Πώς να βγάζεις τον καλύτερο εαυτό στους άλλους), μια φορά έδωσε μια ομιλία σε μια λέσχη για υψηλόβαθμα στελέχη στην πόλη του Τορόντο. Ένας ηλικιωμένος, καλοντυμένος και καλοσυνάτος κύριος τον πλησίασε μετά το τέλος της ομιλίας του και του συστήθηκε. Ήταν 74 ετών και μόλις είχε βγει στη σύνταξη, μετά από μια ολόκληρη ζωή παραγωγής μολυβιών. Ο ΜακΓκίνις σκέφτηκε πως το να κατασκευάζεις μολύβια, πρέπει να ήταν ένας πολύ βαρετός τρόπος για να βγάζει κάποιος τα προς το ζην και τον ρώτησε αν ήταν τώρα πιο ευτυχισμένος που δεν ασχολείτο πια με την επιχείρηση που είχε.
«Όχι, όχι», του αποκρίθηκε. «Στην ουσία, θα μου λείψει όσο δεν φαντάζεσαι. Και ξέρεις τι θα μου λείψει περισσότερο απ’ όλα; Οι φίλοι που απέκτησα στη δουλειά αυτή. Μερικοί απ’ τους προμηθευτές μου και τους πελάτες μου υπήρξαν οι καλύτεροί μου φίλοι για 40 χρόνια. Μερικοί απ’ τα διευθυντικά στελέχη στην επιχείρηση εκείνη, είναι αυτοί που μίσθωσα μόλις τελείωσαν το κολλέγιο. Μου έδωσε πάρα πολύ ικανοποίηση το γεγονός ότι τους βοήθησα να επιτύχουν στη ζωή τους».
Ενώ συζητούσαν, ο Κύριος ΜακΓκίνις έμαθε πως ο κύριος αυτός είχε μετατρέψει την επιχείρησή του σε μια εταιρεία πολλών εκατομμυρίων και πρόσφατα την είχε πουλήσει με μεγάλο κέρδος. Ένα απ’ τα μυστικά της επιτυχίας του ήταν η έμφυτη πίστη που είχε στους άλλους. Είχε μάθει να αναζητά και να ανακαλύπτει το καλό στον καθένα με τον οποίο συνεργάστηκε και να τους βοηθάει να γίνουν και αυτοί επιτυχημένοι και ενώ βοηθούσε τους άλλους να γίνουν επιτυχημένοι, ωφελήθηκε και αυτός επίσης!
Η Βίβλος μας αναφέρει την ιστορία του Νεεμία, κάποιον που ήταν εκπληκτικός στο να εμψυχώνει τους άλλους. Ήταν οινοχόος στην υπηρεσία ενός ξένου βασιλιά, ένα επάγγελμα με μεγάλη τιμή, συγχρόνως όμως και αρκετή επικινδυνότητα, επειδή η δουλειά του ήταν να προστατεύει τον βασιλιά, να μην τον δηλητηριάσουν. Εντούτοις, μέσα του ήθελε πάντα να βοηθά τους συμπατριώτες του. Έτσι λοιπόν, ο Θεός τον είχε βάλει να βρίσκεται στο παλάτι τη σωστή στιγμή ώστε να συνομιλήσει με το βασιλιά, ο οποίος και του έδωσε στη συνέχεια την άδεια να επιστρέψει στην Ιερουσαλήμ και να ανοικοδομήσει τα τείχη της που είχαν καταρεύσει λόγω της εισβολής των εχθρών της.
Ο Νεεμίας ενέπνευσε τον λαό να τον βοηθήσει ώστε να αρχίσουν την ανοικοδόμηση, όμως οι Ισραηλίτες είχαν πολλούς εχθρούς που τους εμπόδιζαν να ανοικοδομήσουν τα τείχη και συνεχώς τους απειλούσαν.
Ο λαός ένοιωθε απογοητευμένος και έλεγαν, «Η δύναμη των εργατών ατόνησε, και υπάρχουν τόσα πολλά ερείπια που δεν μπορούμε να ανοικοδομήσουμε το τείχος». 1 Την ίδια στιγμή, οι εχθροί, τους ενέπαιζαν κι αυτοί, λέγοντας «Πριν καν το καταλάβουν θα είμαστε ανάμεσά τους και θα τους φονεύσουμε και θα σταματήσουμε το έργο». 2 Εκείνοι που ζούσαν κοντά στο οικοδόμημα προειδοποιούσαν συνεχώς λέγοντας, «Προσέχετε απ’ όλους τους τόπους, από τους οποίους επιστρέφετε σε μας». 3
Έτσι ο Νεεμίας έβαλε φρουρούς να προστατεύουν τους κτίστες και τους ενθάρρυνε λέγοντάς τους, «Μη τους φοβάστε. Να θυμάστε τον Κύριο, ο οποίος είναι μεγάλος και φοβερός, και πολεμήστε για χάρη των αδελφών σας, των γιων σας, και των θυγατέρων σας, των γυναικών σας και των σπιτιών σας». 4
Μέρος απ’ αυτό που τον έκανε αποτελεσματικό σαν ηγέτη είναι το ότι δεν έδινε απλά εντολές και οδηγίες. Ο ίδιος έκτιζε και φρουρούσε μαζί με τους άλλους. Οι δικοί τους φόβοι ήταν και δικοί του φόβοι. Οι δικές τους έγνοιες ήταν και δικές του έγνοιες. Οι δικοί τους θρίαμβοι ήταν και δικοί του θρίαμβοι. Έτσι εν μέρει χάρις στην αφοσίωση και την έμπνευση του Νεεμία, το τείχος ανοικοδομήθηκε μέσα σε 52 μέρες μόνο. 5
Ένα απ’ τα πιο αγαπημένα μου γνωμικά βρίσκεται στο διάσημο βιβλίο του Ντέιλ Κάρνεγκι How to Win Friends and Influence People (Πώς να κερδίζεις φίλους και να επηρεάζεις τους ανθρώπους). Η υπάλληλος ενός καταστήματος μπέρδευε πάντα τα καρτελάκια με τις τιμές και αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να παραπονιούνται οι πελάτες και να πονοκεφαλιάζει ο διευθυντής. Παρ’ όλες τις πάμπολλες προειδοποιήσεις ή τις υπενθυμίσεις ακόμα και τις αντιπαραθέσεις, αυτή δεν έδειχνε να βελτιώνεται. Στο τέλος ο διευθυντής δοκίμασε μια τελευταία λύση. Την κάλεσε στο γραφείο του και της είπε ότι της έδινε προαγωγή και την έκανε «επιστάτη στο να τοποθετεί τα καρτελάκια με τις τιμές» σε όλο το κατάστημα και θα ήταν η υπεύθυνη τώρα, ώστε όλα τα καρτελάκια με τις τιμές να βρίσκονται στη σωστή τους θέση. Ο τίτλος και η υπευθυνότητα έφεραν αποτέλεσμα και αυτή ένοιωσε καμάρι κάνοντας εφεξής σωστά τη δουλειά της.
Είναι τόσο υπέροχο το τι μπορεί να κάνει λίγη ενθάρρυνση για κάποιον και είναι ακόμα καλύτερα αν εσείς είστε αυτός που δίνει την παρότρυνση. Όπως είπε και η Άννα Φρανκ, «Πόσο υπέροχο είναι το γεγονός ότι κανένας δεν χρειάζεται να περιμένει ούτε ένα λεπτό, πριν αρχίσει να καλυτερεύει τον κόσμο».