Με τα χρόνια έμαθα ότι το να πιστεύω και να ακολουθώ το θέλημα του Θεού, δεν είναι καθόλου προβλέψιμο. Το έδαφος πάνω στο οποίο συνταξιδεύουμε μαζί Του μπορεί να ποικίλει από μέρα σε μέρα. Σίγουρα μας καθοδηγεί μέσα από άφθονες «βοσκές χλοερές», όπου είναι αδύνατο να αμφισβητηθεί η παρουσία Του και οι ευλογίες Του πέφτουνε βροχή, όπου πείνα και δίψα δεν υφίστανται και δεν μας λείπει τίποτα.
Όμως υπάρχουν και άγονα τοπία και ερημιές που κάνουν τη ζωή να δείχνει λες και υπάρχει μεγάλη ξηρασία. Σαν να μην υπάρχει τέλος στο οδοιπορικό, ενώ η γυμνότητα και η ερήμωση συνεχίζουν χωρίς τέλος. Η κάψα του ήλιου πέφτει πάνω μας αλύπητη και η εκθαμβωτική λάμψη του απειλεί να μας τυφλώσει, ώστε να μην μπορούμε να δούμε την παρουσία του Δημιουργού μας και συντρόφου μας. Αξίζει να συνεχίσουμε; ρωτάμε τον εαυτό μας.
Έχω βιώσει αυτή την απότομη και αιφνίδια αλλαγή απ’ τη χλοερή βοσκή στην άγονη ερημιά. Κι όμως, παρ’ όλη την μονοτονία του οδοιπορικού μου, μπορώ να πω με απόλυτη σιγουριά ότι η περιπλάνησή μου μέσα στην ερημιά, βοήθησε να εμπλουτίσει τη ζωή μου περισσότερο από σχεδόν κάθε άλλη χρονική περίοδο.
Με το που βίωσα μια απ’ αυτές τις αιφνίδιες αλλαγές, η πρώτη μου αντίδραση ήταν να αναρωτηθώ, Πώς συνέβη κάτι τέτοιο; Πώς βρέθηκα σε αυτή τη κατάσταση; Όταν όμως συζήτησα με άλλους συνταξιδιώτες και διάβασα και τα δικά τους γραπτά, όσον αφορά το δικό τους οδοιπορικό της πίστης, άρχισα να αντιλαμβάνομαι προς ανακούφισή μου, ότι το να βιώνει κάποιος τέτοιες περιόδους πνευματικής ξηρασίας δεν είναι κάτι το ασυνήθιστο να συμβεί.
Τα συμπτώματα αυτής της ξηρασίας ποικίλουν από άτομο σε άτομο. Στη δική μου περίπτωση, η φλόγα και το πάθος με το οποίο εκτελούσα την εργασία μου, μετριάστηκε αισθητά και αυτό οφείλονταν μερικώς στο ότι δεν έβλεπα να γίνεται ορατή πρόοδος. Ένοιωθα λες και κόπιαζα και μοχθούσα χωρίς στην ουσία να πηγαίνω πουθενά. Η παρουσία του Θεού φαινόταν απόμακρη και η φωνή Του δεν ακουγόταν ενώ το κάθε βήμα γινόταν κοπιαστικό και βαρετό.
Σε μια προσπάθεια να πάρω ενθάρρυνση και να πάψω να νοιώθω κακομοίρης, άρχισα να σκέπτομαι για όσα είχαν συμβεί στο παρελθόν στη ζωή μου και όλους εκείνους τους υπέροχους τρόπους που με είχε βοηθήσει ο Ιησούς. Σκέφτηκα για όλα εκείνα τα πολλά μαθήματα που έμαθα με το πέρασμα των χρόνων, τα οποία μου απέβησαν σωτήρια.
Καθώς το έκανα αυτό, άρχισα να θυμάμαι πόσο μου άρεσε να γράφω, κάτι που ήθελα να κάνω εδώ και χρόνια, όμως το ανέβαλλα. Χωρίς δεύτερη σκέψη, άρχισα να το κάνω. Όσο περισσότερο έγραφα, τόσο περισσότερη εκπλήρωση ένοιωθα. Το να γράφω, αποδείχτηκε ένα εκπληκτικά θεραπευτικό βάλσαμο για την πνευματική μου ζωή. Άρχισα να επανασυνδέομαι με τον Ιησού καθώς Αυτός με ενέπνεε με περισσότερα πράγματα για να γράψω. Όσο περισσότερο έγραφα, τόσο πιο κοντά Του ερχόμουν. Τώρα γνωρίζω πως αν δεν είχα βρεθεί μέσα στην έρημο, όπου απεγνωσμένα είχα πέσει στα γόνατά μου, δεν θα είχα ανακαλύψει ξανά, ούτε θα αναζητούσα το κάλεσμα που μου είχε δώσει ο Κύριος, να αρχίσω να γράφω. Αυτό το κάλεσμα αποδείχτηκε ο θησαυρός μου μέσα στην έρημο.
Αυτό που έρχεται στον νου μου, είναι η ιστορία του Ιωάννη του Βαπτιστή, ο οποίος κι αυτός είχε περάσει κάποιο καιρό στην έρημο, πριν ξεκινήσει την αποστολή του να προετοιμάσει την οδό για τον ερχομό του Μεσσία Ιησού. 1 Αναμφίβολα κουράστηκε από την «περιπλάνησή του μέσα στην έρημο» μερικές φορές. Φανταστείτε να τρώτε μόνο «ακρίδες και άγριο μέλι». 2 Όμως ο καιρός που πέρασε στην έρημο ήταν αυτό που τον προετοίμασε για να εκπληρώσει το κάλεσμα που είχε χαρτογραφήσει γι’ αυτόν ο Θεός.
Αν και μερικές φορές βρίσκω τον εαυτό μου στην ερημιά, όμως συνεχίζω να οδοιπορώ, παίρνοντας κουράγιο απ’ το γεγονός ότι δεν είμαι μόνος μου. Ο Δημιουργός μου και ο καλύτερός μου Φίλος, συμβαδίζει μαζί μου και με καθοδηγεί. Παίρνω πάρα πολλή ενθάρρυνση απ’ το εδάφιο «Θα κάνω, σίγουρα, έναν δρόμο μέσα στην έρημο, ποταμούς μέσα στην άνυδρη γη». 3
Αν κι εσείς νοιώθετε ότι βρίσκετε μέσα σε μια τέτοια έρημο, μην αποθαρρύνεστε. Συνεχίστε να πιστεύετε γεμάτοι γαλήνη, γνωρίζοντας ότι «εκείνος που συμβαδίζει με τον Θεό, πάντα φτάνει στον προορισμό του». Και επίσης, το οδοιπορικό σας μέσα στην έρημο ίσως να σας οδηγήσει σε θησαυρούς που δεν θα είχατε ανακαλύψει πουθενά αλλού.