Ως οπαδοί του Ιησού, θα πρέπει να είμαστε πάντα ευγνώμονες όταν αναλογιζόμαστε ότι ο Ιησούς πέθανε για να μας λυτρώσει από μια αιωνιότητα αποχωρισμού από τον Θεό. Αυτό θα πρέπει να μας δίνει ζωή καθημερινά και να μην αφήνει τα μικροπράγματα της ημέρας να μας καταβάλουν. Εγώ όμως προσωπικά τείνω να υποκύπτω και να μην αντιδρώ με ευγνωμοσύνη όπως θα έπρεπε όταν έχει να κάνει με την κυκλοφοριακή κίνηση, τα προβλήματα, το άγχος, με κάτι που είναι λίγο και με κάτι άλλο που είναι πάρα πολύ. Ξέρετε, τα καθημερινά.
Παρ’ όλα αυτά, έχω μάθει, πως σε σχέση με τη γενικότερη εικόνα, όλες οι μικρολεπτομέρειες της ημέρας δεν έχουν και τόση σημασία, γι’ αυτό και θέλω να έχω χαρά μέσα στην καρδιά μου. Αφήστε με να μοιραστώ μαζί σας τρεις τομείς στους οποίους προσηλώνομαι με σκοπό να είμαι πιο θετική στις αντιδράσεις μου και τη νοοτροπία μου.
Να είμαι ευγνώμων για τα πιο απλά πράγματα
Μαθαίνω να παρατηρώ ακόμα και τα πιο απλά πράγματα που προσφέρουν χαρά και ο κατάλογος μ’ αυτά είναι ατελείωτος: Η ανατολή του ηλίου, το ηλιοβασίλεμα, ένας ζεστός καφές, τα πρωινό αεράκι, το γέλιο των παιδιών, τα δυνατά χέρια του συζύγου μου, ένα καλό βιβλίο, το μαξιλάρι μου και ούτω καθεξής. Ανακάλυψα πως με το να κρατάω στη μνήμη μου μερικές από τις απλές χαρές στη ζωή, μπορεί να κάνει θαύματα καθώς με βοηθά να ξεπερνάω πιο εύκολα μερικές δυσκολίες που αντιμετωπίζω στη ζωή.
Να μην προσκολλώμαι προσδοκώντας κάποιο ιδιαίτερο αποτέλεσμα
Αυτό και αν είναι δύσκολο να γίνει! Υπήρξαν φορές που ήμουν απολύτως πεπεισμένη για το σίγουρο αποτέλεσμα, όμως υπήρξαν φορές που δεν μπορούσα να ελέγξω το καθετί. Συχνά μου είναι δύσκολο να πω «Όπως και να ‘χει θα είμαι ευγνώμων», επειδή ποιος θα ήθελε να είναι ευγνώμων για μια άσχημη ιατρική διάγνωση ή όταν δεν σε παίρνουν σε μια δουλειά που θα ήθελες; Όμως έμαθα πως η ευγνωμοσύνη μου δεν θα πρέπει να βασίζεται στο αποτέλεσμα, αλλά στο γεγονός ότι ο Θεός είναι καλός. Πάντοτε. Ακόμα και όταν εγώ δεν μπορώ να διανοηθώ το μέγεθος της καλοσύνης Του.
Να θυμάμαι την καλοσύνη του Θεού
Όσο και να ανησύχησα, όσα και να ήταν τα στενά περάσματα, όσες δυσκολίες και να αντιμετώπισα τα κατάφερα, έτσι δεν είναι; Τίποτα απ’ όλα αυτά δεν με κατέβαλε ολοσχερώς. Ποτέ δεν βρέθηκα σε σημείο, όπου δεν μπορούσε να με βρει η αγάπη του Θεού. Όπως λέει και ο Απόστολος Παύλος: «Η υπομονή αποφέρει δύναμη χαρακτήρα και ο χαρακτήρας δυναμώνει την ελπίδα». 1 Όταν κάνω μια παύση για να θυμηθώ την καλοσύνη του Θεού, η καρδιά μου πλημμυρίζει με αυτή την αλήθεια και η προοπτική μου γεμίζει από ευγνωμοσύνη ξανά.
- Ρωμαίους 5:4 ↑