Κάπου κάπου, ο σύζυγός μου αναφέρει για μια άλλη μετακόμιση που σκέφτηκε και εγώ νοιώθω το στομάχι μου να σφίγγεται. Λένε ότι οι γυναίκες είναι «σπιτόγατες» και όπως και να έχει, μία μετακίνηση σημαίνει πάρα πολλή δουλειά για μένα, ειδικότερα όταν νοιώθω ότι μόλις άρχισα να απολαμβάνω το σπίτι στο οποίο μετακομίσαμε πρόσφατα. Φτιάχνουμε τον κήπο και αρχίζουμε να απολαμβάνουμε τον ωραίο καιρό και κάποια μπάρμπεκιου με τους φίλους μας.
Σκεφτόμουνα λοιπόν για τους Ισραηλίτες που όδευαν προς την Γη της Επαγγελίας μετά την έξοδό τους από την Αίγυπτο. Περιπλανιόντουσαν για σαράντα χρόνια στην Έρημο του Σινά και είχαν έναν εκπληκτικό τρόπο να γνωρίζουν πότε ήταν καιρός να μαζέψουν τις σκηνές και τα λοιπά και να ξεκινήσουν ξανά το ταξίδι τους. «Ο Κύριος πορευόταν μπροστά απ’ αυτούς, την ημέρα σε στήλη νεφέλης, για να τους οδηγεί στον δρόμο· και τη νύχτα, σε στήλη φωτιάς, για να τους φέγγει· ώστε να οδοιπορούν ημέρα και νύχτα». 1
Παρ’ όλες τις περιπλανήσεις τους στην έρημο λόγω της ανυπακοής τους και δυσαρέσκειας, εκείνη η στήλη ήταν πάντα εκεί και τους προστάτευε. Τα παιδιά τους μεγάλωσαν στην έρημο, χωρίς να γνωρίζουν τι σήμαινε ζωή χωρίς τη στήλη του Θεού. Τους έδινε σκιά στη διάρκεια της ημέρας και φως τη νύχτα. 2
Όταν τελικά πέρασαν τον Ποταμό Ιορδάνη και εισήλθαν στην Γη της Επαγγελίας, η ορατή παρουσία του Θεού έπαψε να τους καθοδηγεί, όμως τους έδωσε μια υπόσχεση: «Ο Κύριος, Αυτός είναι που προπορεύεται μπροστά από σένα· Αυτός θα είναι μαζί σου· δεν θα σε αφήσει ούτε θα σε εγκαταλείψει· μη φοβάσαι ούτε να δειλιάζεις». 3 Τώρα ήταν η στιγμή να «βαδίσουν με δυνατή πίστη και όχι σύμφωνα με ότι έβλεπαν». 4
Λοιπόν, και τι έγινε με τη στήλη;
Φαίνεται ότι 500 χρόνια αργότερα, ο προφήτης Ησαΐας περιγράφει ξανά την στήλη, αυτή τη φορά να εμφανίζεται γύρω από εκείνους που ήταν συγκεντρωμένοι στο όνομά Του: «Και ο Κύριος θα δημιουργήσει επάνω σε κάθε τόπο τού βουνού Σιών, κι επάνω στις συνάξεις της, σύννεφο και καπνό την ημέρα, ενώ τη νύχτα λαμπρότητα φλογερής φωτιάς και θα υπάρχει σκηνή, για να επισκιάζει την ημέρα από καύμα, και για να είναι καταφύγιο και σκέπη από ανεμοζάλη και από βροχή». 5
Πόση ενθάρρυνση πήρα όταν ανακάλυψα αυτό το εδάφιο, επειδή μπορώ να διεκδικήσω την προστασία, την ηγεσία και την καθοδήγηση της παρουσίας Του. Αν και δεν μπορώ να την δω έξω απ’ την πόρτα μου, όμως αυτή είναι εκεί τόσο σίγουρη όσο σαν να ήταν ορατή. 6 Πιστεύω πως όταν είναι καιρός για μετακόμιση, θα διαισθανθώ την καθοδήγηση του Θεού και θα είμαι έτοιμη.
Την επόμενη φορά που ο σύζυγός μου θα αναφέρει κάτι για μετακόμιση, ξέρω τι θα πω: «Μόλις η στήλη του Θεού κινηθεί, εμείς θα την ακολουθήσουμε».