Αναμφίβολα υπάρχουν πολλά πράγματα στη ζωή που ακούγονται εύκολα, δύσκολα όμως πραγματοποιούνται. Το να λες λόγια συχνά είναι πολύ πιο εύκολο απ’ το να τα κάνεις πράξεις, επειδή αν τα λόγια δεν ακολουθούνται από πράξεις, τότε είναι άνευ αξίας και είναι άχρηστα.
Ο Ιησούς αναφέρθηκε αρκετά πάνω σε αυτό το θέμα: «Όποιος, λοιπόν, αθετήσει μία από τούτες τις ελάχιστες εντολές, και διδάξει έτσι τους ανθρώπους, ελάχιστος θα ονομαστεί στη βασιλεία των ουρανών· όποιος, όμως, εκτελέσει και διδάξει, αυτός θα ονομαστεί μέγας στη βασιλεία των ουρανών». 1
Όταν ήμουν μικρός, μου άρεσε να διορθώνω τους άλλους και να κηρύττω σε φίλους και άτομα της οικογένειάς μου. Όμως τον περισσότερο καιρό ήταν αυτοί που γέλαγαν τελευταίοι, μια κι εγώ έκανα ακριβώς το αντίθετο απ’ αυτά που τους έλεγα. Πολλές φορές μου είχαν πει, «Πρέπει να μάθεις να ακολουθείς τις συμβουλές που δίνεις».
Ήταν εποχή Χριστουγέννων, εγώ ήμουν εννέα χρονών και μαζί με τους συμμαθητές μου μαθαίναμε ένα τραγούδι για ένα Χριστουγεννιάτικο πρόγραμμα. Μια και υποτίθετο το τραγούδι αυτό να είναι μια έκπληξη για όσους θα το άκουγαν, δεν έπρεπε να πούμε σε κανέναν τίποτα και αυτό το υπενθύμιζα συνέχεια στους συμμαθητές μου. Όμως μια μέρα και ενώ βρισκόμουν μπροστά στο μελλοντικό μας κοινό, άρχισα να λέω σε κάποιον για εκείνο το τραγούδι-έκπληξη. Ένα απ’ τα παιδιά εκεί μου είπε, «Γιατί μας λες ξανά και ξανά να το κρατήσουμε μυστικό, όταν εσύ ο ίδιος δεν το κρατάς μυστικό;» Και όλα τα παιδιά ξεκαρδίστηκαν στα γέλια.
Όσο και να ντράπηκα απ’ το γεγονός αυτό, με βοήθησε να μάθω ένα μεγάλο μάθημα για το τι σημαίνει το «κάνω πράξη τα λόγια μου».
Το να καυχιέσαι για κάτι, είναι άλλο ένα πράγμα που προκαλεί απέχθεια στους άλλους, ειδικά αν δεν προσδίδετε κάποια αξιοπιστία σε αυτό το κάτι. Όταν πρωτάρχισα να συνθέτω τραγούδια, έφηβος ακόμα, συνέχεια καυχιόμουν για το νέο μου «χάρισμα». Όμως όταν μου ζητούσαν να τους πω ένα τραγούδι, εγώ δείλιαζα και δεν το έκανα. Μια φορά θυμάμαι που η μητέρα μου, μου είπε το εξής: «Αν δεν είσαι πρόθυμος να παίξεις τα τραγούδια σου για τους άλλους, τότε σταμάτα να καυχιέσαι γι’ αυτά».
Ο Ιησούς απεικόνισε τη σπουδαιότητα του να εφαρμόζουμε αυτά που λέμε με τις πράξεις μας, στην πολύ γνωστή Του παραβολή για τους δύο γιους.
«Ένας άνθρωπος είχε δύο γιους· και καθώς ήρθε στον πρώτο, είπε: Παιδί μου, πήγαινε σήμερα να δουλέψεις στον αμπελώνα μου. Και εκείνος απαντώντας, είπε: Δεν θέλω· ύστερα, όμως, μετανιώνοντας, πήγε. Και καθώς ήρθε στον δεύτερο, του μίλησε κατά παρόμοιο τρόπο. Και εκείνος απαντώντας, είπε: Εγώ, θα πάω, κύριε· και δεν πήγε». 2
Αν και ο μεγαλύτερος γιος αρνήθηκε στην αρχή, στη συνέχεια άλλαξε γνώμη και έκανε αυτό που του ζήτησε ο πατέρας του. Η υπόσχεση του δεύτερου γιου να υπακούσει τον πατέρα του, αποδείχθηκε μάταιη, επειδή δεν την κράτησε.
Ο Ιωάννης μας λέει στην πρώτη του επιστολή, «Αγαπητά παιδιά, ας μην αγαπάμε με λόγια και υποσχέσεις, αλλά με έργα και αλήθεια». 3
Όταν ήμουν 14 ετών, είχα γνωρίσει μια Χριστιανή κυρία, που εκείνο τον καιρό είχε καρκίνο και δεν της είχε απομείνει πολύς καιρός για να ζήσει. Μαζί με τον πατέρα μου πήγαμε να τη δούμε στο νοσοκομείο. Μια και ήταν η πρώτη μου φορά που βρέθηκα κοντά σε κάποιον που ήταν τόσο άρρωστος, δεν ήξερα τι να πω ή τι να κάνω. Έτσι, αφού την χαιρέτησα, δεν έκανα τίποτα άλλο απ’ το να κάθομαι δίπλα στο κρεβάτι της και να της κρατώ το χέρι. Αργότερα ένοιωσα άσχημα που δεν προσπάθησα να της πω κάτι.
Από θαύμα αυτή η γυναίκα τα κατάφερε και συνεχίζει να ζει. Όταν την ξανασυνάντησα, της ζήτησα συγνώμη που ήμουν τόσο σιωπηλός όταν είχα πάει να την δω μαζί με τον πατέρα μου. Η απάντησή της ήταν, «Μην ανησυχείς. Έκανες το σωστό. Όλοι οι άλλοι που με επισκέπτονταν, συνέχεια μου έλεγαν τι έπρεπε να τρώω και τι δεν έπρεπε. Αν και γνώριζα ότι το έλεγαν με καλή πρόθεση, εντούτοις με κούραζαν με τα λεγόμενά τους. Όταν εσύ ήλθες να με επισκεφτείς μαζί με τον πατέρα σου, η σιωπή σου ήταν για μένα μια ανακούφιση και παρηγοριά καθώς καθόσουν δίπλα μου και κρατούσες το χέρι μου».
Η συνταγή για να επιβεβαιώνονται τα λόγια σας απ’ τις πράξεις σας, και να διαχέουν το φως του Θεού, σε όσους βρίσκονται γύρω σας, είναι απλή: Να ακολουθάτε τα λεγόμενά σας. Να είστε σίγουροι για τις πεποιθήσεις σας και τις αρχές σας – και καθημερινά να τις κάνετε πράξη.