“Το να έχεις πίστη είναι να εμπιστεύεσαι τον εαυτό σου στο νερό. Όταν κολυμπάς δεν αρπάζεσαι από το νερό, επειδή αν το κάνεις θα βουλιάξεις και θα πνιγείς. Αντιθέτως χαλαρώνεις και επιπλέεις”. — Alan Watts (1915–1973)
Το να συγκρίνουμε τη σχέση μας με το Θεό και το κολύμπι δεν είναι άσχημη αναλογία. Όταν κολυμπάτε, περιτριγυρίζεστε από νερό· είναι το στοιχείο μέσα στο οποίο κινείστε και επιβιώνετε. “Μέσα σ’ Αυτόν ζούμε και κινούμαστε και υπάρχουμε,” διακήρυττε ο Παύλος. 1
Η εκπαιδεύτρια κολύμβησης Jane Greene Patterson ανέφερε σε ένα μπλογκ: “Το να διδάσκω κολύμβηση με έχει διδάξει τόσα πολλά για τον ίδιο τον φόβο. Ο φόβος μας κρατά ασφαλείς, όμως μας εμποδίζει επίσης από το να πηγαίνουμε προς τα μπροστά. Αν τρομοκρατηθείτε και προσπαθήσετε να κρατηθείτε από το νερό, δεν μπορείτε να κολυμπήσετε. Μόνο όταν αφεθείτε και εμπιστευθείτε ότι το νερό θα σας κρατήσει, θα μάθετε να κολυμπάτε”. Με τον ίδιο τρόπο, το να αφεθείτε και να εμπιστευτείτε τον Θεό δεν έρχεται πάντα από μόνο του – μερικοί το βρίσκουν πιο εύκολο από άλλους – μπορεί να είναι κάπως ανησυχητικό – όμως είναι ένα ουσιαστικό στοιχείο της σχέσης μας με Αυτόν.
Οι κολυμβητές βυθίζονται στο νερό, γνωρίζοντας ότι σε αυτό το περιβάλλον μπορούν να κάνουν πράγματα που δεν μπορούν να κάνουν πάνω στο έδαφος. Επιπλέουν, στρέφονται, βουτάνε βαθιά, πετάγονται προς τα πάνω, κινούνται με ταχύτητα, γλιστράνε… Έτσι και το άτομο της πίστης, στηριζόμενο από τον Θεό, βυθισμένο μέσα στην αγάπη Του, έχει την εμπιστοσύνη να πλοηγήσει τη ζωή του και να προοδεύσει με τρόπους που δεν θα ήταν δυνατό χωρίς την υποστήριξή Του.
Κολυμβητές με αυτοπεποίθηση συχνά είναι πιο ευτυχισμένοι μέσα στο νερό. Απελευθερωμένοι από τη βαρύτητα μιας επίγειας ύπαρξης, εκστασιάζονται εκεί που υπάρχει σχεδόν έλλειψη βαρύτητας. Όταν εμπιστευόμαστε τον Θεό, είμαστε πιο ελεύθεροι, δεν βαρυνόμαστε τόσο με τις φροντίδες της καθημερινής μας ζωής, επειδή αφήνουμε Αυτόν να μας κρατήσει στην επιφάνεια. “Αν λοιπόν ο Υιός σας ελευθερώσει, θα είστε πραγματικά ελεύθεροι”. 2
Όμως αν δεν είστε ένας δεινός κολυμβητής ή ακόμα κι αν δεν μπορείτε να κολυμπήσετε καθόλου, μην απογοητεύεστε. Όλοι δεν κολυμπάνε, όμως ο καθένας μας μπορεί να έχει πίστη. Η πίστη δεν έχει να κάνει με τις δικές μας ικανότητες ή τη δική μας δύναμη· στην πραγματικότητα δεν έχει να κάνει καθόλου με τους εαυτούς μας. Η πίστη ατενίζει προς τα έξω, όχι προς τα μέσα, προς τον Θεό που βρίσκεται πάντα κοντά, έτοιμος να μας υποστηρίξει.
Αγαπημένε μου Θεέ, βοήθησέ με να Σε εμπιστευτώ ότι θα με υποστηρίξεις. Δώσε μου πίστη στην δική Σου υποστήριξή μέσα από τις προκλήσεις της ζωής.