Μόλις είχα γεννηθεί, λίγα μόνο χρόνια μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, η Ολλανδία πάλευε να σταθεί στα πόδια της, ενώ τα επακόλουθα του πολέμου και της κατοχής ήταν ακόμα ορατά. Μεγάλωσα ακούγοντας πολλές ιστορίες για αυτά που υπέφεραν πολλοί άνθρωποι και αυτό με γέμιζε με σεβασμό για τις θυσίες που είχαν γίνει, συμπεριλαμβανομένων και εκείνων που έπρεπε να μείνουν πιστοί στις πεποιθήσεις τους, ακόμα και αν αυτό τους δημιουργούσε προβλήματα.
Ένα τέτοιο πρόσωπο ήταν η Κόρι Τεν Μπουμ, η οποία κατέληξε να χάσει την περισσότερη οικογένειά της και να περάσει χρόνια σε ένα στρατόπεδο συγκέντρωσης. Θα ήταν εύκολο να είχε πει ένα «όχι» στους Εβραίους πρόσφυγες που κτυπούσαν πανικόβλητοι στην πόρτα της οικογένειά της. Θα μπορούσαν να τους γυρίσουν την πλάτη και να προσποιηθούν πως δεν έβλεπαν την απεγνωσμένη τους ανάγκη για να σωθούν. Όμως αυτή η επιλογή δεν πέρασε ποτέ από το νου τους. Τα δέκα μέλη της οικογένειας Μπουμ ήταν πολύ αφοσιωμένοι στον Χριστό και γνώριζαν ότι ο εγωισμός και η αυτοσυντήρηση δεν ήταν ποτέ ο δρόμος Του.
Η αγάπη πάντα βλέπει τις ανάγκες των άλλων και δεν ενδιαφέρεται για το δικό της συμφέρον. Έτσι η Κόρι και η οικογένειά της επέλεξαν να αντισταθούν. Αγωνίστηκαν με τα όπλα της πίστης και όχι με κάποιο φυσικό τρόπο. Έφτιαξαν μια κρυψώνα στο σπίτι τους για τους καταδιωγμένους και η ιστορία τους περιγράφεται στο πολύ γνωστό βιβλίο, Η Κρυψώνα.
Πάντα ήμουν περίεργος να δω πού έκρυβαν τους πρόσφυγες και τελικά μπόρεσα να επισκεφτώ το σπίτι όπου έγιναν όλα. Είναι σε ένα μέρος με το όνομα Χάρλεμ, όχι μακριά από το Άμστερνταμ, και τώρα έχει μετατραπεί σε ένα ανοικτό μουσείο για το κοινό. Όταν βρίσκεσαι εκεί μέσα νοιώθεις την πραγματικότητα των δεινών και του πολέμου. Τα δωμάτια είναι μικροσκοπικά, τα χολ και οι σκάλες στενές και η μυστική κρυψώνα όπου κρύβονταν έξη Εβραίοι όταν η Γκεστάπο έκανε επιδρομή είναι μόνο 76 πόντους σε πλάτος. 1
Παρ’ όλη τη δυστυχία, η κατοικία στην οδό Μπάρτελτζορις έχει γίνει ένα μνημείο πίστης και νίκης. Στο τέλος, τα περισσότερα άτομα από τη δεκαμελή οικογένεια Μπουμ έχασαν τη ζωή τους στη διάρκεια του πολέμου, όμως δεν είναι δύσκολο να φανταστείς το χαρούμενο καλωσόρισμα από τον Ιησού, την ημέρα που εισήλθαν τελικά στη δική τους Επουράνια Κρυψώνα.
Ίσως εμείς να μην χρειαστεί να κάνουμε τέτοιες θυσίες, όμως οι Χριστιανοί έχουν κληθεί για να φωτίζουν το σκοτάδι στον κόσμο γύρω τους και οι ζωές εκείνων που έχουν αναχωρήσει πριν από μας φανερώνει τη σπουδαιότητα του να δυναμώνουμε τις πεποιθήσεις μας και τη σχέση μας με τον Θεό ώστε να είμαστε το φως του κόσμου στις μέρες μας. Ό,τι κάνουμε γι’ Αυτόν, αξίζει τον κόπο, επειδή Αυτός είναι και η δική μας κρυψώνα.
- Μπορείτε να δείτε περισσότερα όσον αφορά το μουσείο της οικογένειας Μπουμ εδώ: http://tenboom.com/en/ ↑