Υπάρχει ένας παλιός μύθος για δυο γείτονες που φύτεψαν παρόμοια περιβόλια. Ο ένας πότιζε τα φυτά του κάθε μέρα, όμως ο άλλος μόνο κάθε λίγες μέρες. Όταν έφτασε η εποχή της ξηρασίας, τα δέντρα του πρώτου γεωργού ξεράθηκαν, όμως τα δένδρα του δεύτερου συνέχιζαν να μεγαλώνουν σταθερά. Μιας και τα δέντρα του δεν ποτίζονταν τόσο συχνά, οι ρίζες τους είχαν μεγαλώσει προς τα κάτω ώστε να βρούνε υπόγεια νερά.
Θυμάμαι όταν έπρεπε και εγώ να σκάψω βαθιά για αυτά τα κρυφά νερά. Η οικογένειά μας ζούσε σε μια πόλη στα σύνορα της Βραζιλίας και της Αργεντινής. Οι δουλειές πήγαιναν καλά και μόλις είχαμε μετακομίσει σε ένα όμορφο σπίτι με αυλή την οποία είχαμε μετατρέψει σε ένα μικρό γήπεδο ποδοσφαίρου για τα αγόρια μας. Και τότε ο σύζυγός μου υπέστη εγκεφαλικό και πέθανε μετά από τρεις εβδομάδες στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας. Όλος ο κόσμος γύρω μου έδειχνε να καταρρέει.
Τα συναισθήματα που περνάς αφού χάσεις κάποιον τόσο δικό σου μπορείς να τα νιώσεις μόνο μέσα από εμπειρία. Ήταν σαν να έλειπε ένα χέρι ή ένα πόδι. Συχνά τον ονειρευόμουν να βρίσκεται ακόμα γύρω μου και μερικές φορές όταν έβλεπα κάποιον στον δρόμο νόμιζα για δευτερόλεπτα ότι ήταν αυτός, όμως δεν ήταν, αφού ο Ιησούς τον είχε πάρει μαζί Του.
Η πίστη μου στη μετέπειτα ζωή και το ότι κάποια μέρα θα ξαναβρεθώ μαζί του ήταν αυτό που με κράτησε ζωντανή. Αυτά τα βαθειά νερά, του να γνωρίζω ότι ο Θεός δεν θα με αφήσει ούτε θα με εγκαταλείψει 1 μου έδωσαν τη δύναμη να αντιμετωπίσω τις πολλές προκλήσεις που βρέθηκαν μπροστά.
Σήμερα απολαμβάνω τα εγγόνια μου και θεωρώ τον εαυτό μου τόσο ευλογημένο. Όταν έρχονται στον δρόμο μου δυσκολίες, όπως συμβαίνει συνήθως, θυμάμαι το πώς ο Θεός δεν έπαψε να βρίσκεται δίπλα μου εκείνους τους δύσκολους καιρούς και μου έδωσε τη δύναμη να συνεχίσω. Η κρυφή μου δύναμη προέρχεται από το εδάφιο στην Φιλιππισίους 4:6-7, το οποίο έχω κρεμάσει πάνω από το γραφείο μου:
“Μη μεριμνάτε για τίποτε· αλλά, σε κάθε τι, τα ζητήματά σας ας γνωρίζονται στον Θεό με ευχαριστία διαμέσου της προσευχής και της δέησης. Και η ειρήνη τού Θεού, που υπερέχει κάθε νου, θα διαφυλάξει τις καρδιές σας και τα διανοήματά σας διαμέσου τού Ιησού Χριστού”.
- βλ. Εβραίους 13:5 ↑