Αφού αντιμετώπισα τους δαίμονες της αμφιβολίας και τον φόβο της αποτυχίας, κατόπιν μπόρεσα να ξανανοιχτώ στα βαθιά και να αρχίσω να γράφω το πρώτο μου σύντομο άρθρο.
Όταν το τελείωσα, το διάβασα ξανά και ξανά. Ευχαριστημένος από τη σεμνή προσπάθειά μου, το έστειλα σε ένα μηνιαίο περιοδικό για πιθανή δημοσίευση.
Λίγο καιρό μετά, ο εκδότης του περιοδικού, μου έγραψε και μου είπε ότι θα ήθελε να δημοσιεύσει το άρθρο μου. Μου ζήτησε επίσης τη συγκατάβασή μου για μια επεξεργασμένη έκδοση του άρθρου που είχα γράψει, την οποία και μου είχε στείλει. Μα τι εννοεί επεξεργασμένη! Καθώς κοιτούσα το άρθρο «μου» στην επεξεργασμένη του μορφή, με κατέκλυσε ένα παράξενο μίγμα από συναισθήματα. Ενώ έβλεπα τον εαυτό μου σαν έναν ανερχόμενο συγγραφέα, αυτή μου η εικόνα χάθηκε σαν ένας αντικατοπτρισμός της ερήμου μέσα σε μια επερχόμενη αμμοθύελλα.
Αφού ηρέμησα απ’ το αρχικό μου σοκ, προσπάθησα να σκεφτώ τα πράγματα πιο αντικειμενικά. Η κεντρική ιδέα που ήθελα να μεταδώσω, συνέχισε να υφίσταται μέσα στο άρθρο, ο συμβολισμός ήταν ανέγγιχτος και ο τόνος αμετάβλητος, όμως τα περίσσια μέρη είχαν αφαιρεθεί ώστε να φαίνεται ξεκάθαρα τι ήθελε να μεταδώσει το άρθρο αυτό. Τότε αντιλήφθηκα ότι η επεξεργασμένη έκδοση ήταν καλύτερη.
Καθώς αναλογιζόμουν το όλο θέμα, το βλέμμα μου έπεσε πάνω στη φωτογραφία ενός διαμαντένιου δακτυλιδιού σε ένα περιοδικό που βρισκόταν πάνω στο τραπέζι μου. Σκέφτηκα πώς κάποιος είχε λατομήσει τον βράχο που περιείχε αυτό το διαμάντι και μετά, τα επιδέξια χέρια ενός λιθοξόου είχαν μεταμορφώσει εκείνο το ακατέργαστο διαμάντι σε κάτι υπέροχο με μεγάλη αξία και ομορφιά. Όπως ένα διαμάντι παγιδευμένο μέσα σε ένα κομμάτι βράχου, το αρχικό μου κομμάτι δεν ήταν το τελικό αποτέλεσμα. Το διαμάντι ήταν εκεί μέσα, όμως χρειάστηκαν τα επιδέξια χέρια κάποιου άλλου να το ανακτήσει, να το κόψει και να το γυαλίσει.
Έτσι είναι και η ζωή επίσης. Είμαστε δημιουργημένοι θα έλεγε κανείς σαν κάπως πρόχειρες εκδόσεις, που πρέπει να περάσουν μέσα απ’ το στάδιο της επεξεργασίας. Ο Θεός βλέπει μέσα στον καθένα μας εκείνη την πολλά υποσχόμενη σπίθα, όπως ο εκδότης εντοπίζει μια υποσχόμενη σκέψη καθώς σκανάρει τις πρόχειρες εκδόσεις που βρίσκονται πάνω στο γραφείο του. Κατόπιν ο Θεός εργάζεται στο να μας μεταμορφώσει βήμα-βήμα, ώστε να γίνουμε το ολοκληρωμένο άρθρο που θα αξίζει για ανάγνωση. Η υπόστασή μας αναμορφώνεται επανειλημμένα από τις επιλογές και τις αποφάσεις που παίρνουμε, τα επιφανειακά και περιττά κομματάκια αποβάλλονται με τις δοκιμασίες της ζωής, και εμείς εξομαλυνόμαστε και ραφιναριζόμαστε μέσα απ’ τις καθημερινές μας συναναστροφές με τους άλλους.
Όπως η πρόχειρα γραμμένη ιστορία μου, μέσα στα χέρια του Μεγάλου Εκδότη, η ζωή μου έχει βελτιωθεί από το πώς ήταν αρχικά – ενώ Αυτός δεν έχει τελειώσει ακόμα.