Καθώς γράφω αυτό το άρθρο, μια πολύ καλή μου φίλη, δέχεται μια σειρά από άσχημα νέα. Ο σύζυγός της απολύθηκε απ’ τη δουλειά του μετά από 27 χρόνια εργασίας εκεί, η μαστογραφία της δεν έδειχνε και τόσο καλή, το κλιματιστικό σύστημα στο σπίτι τους χάλασε και μαζί με όλα αυτά έπρεπε να κάνουν ευθανασία σε ένα απ’ τα κατοικίδιά τους. Δεν ήταν οπωσδήποτε τραγωδίες, όμως συνέβησαν όλα μαζί – σε σημείο που να σε κάνουν να λες «Γιατί, Θεέ μου;» ή «Πού είσαι Θεέ μου; Βλέπεις τι συμβαίνει; Νοιάζεσαι;»
Θέλω να προσφέρω παρηγοριά και στήριξη στη φίλη μου. Δεν μου αρέσει καθόλου που τα πράγματα είναι τόσο δύσκολα γι’ αυτήν, όμως δεν ξέρω πώς ακριβώς να την βοηθήσω. Δεν θέλω να προσφέρω ενθάρρυνση και συμπόνια με τον στερεότυπο τρόπο του «προσεύχομαι για σένα», μηνύματα που δίνουν την αίσθηση λες και μιλάω από μια ζωή που δεν έχει υποφέρει αυτά που αντιμετωπίζει αυτή τώρα. Μήπως νοιώθετε κι εσείς καμιά φορά κάπως έτσι; Ή ίσως να βρίσκεστε στην άλλη μεριά της εξίσωσης, εκείνου που χρειάζεται παρηγοριά και να εύχεστε να καταλαβαίνουν οι φίλοι σας το τι χρειάζεστε. Να μερικά πράγματα που έχω μάθει για το πώς να προσφέρω παρηγοριά και στήριξη σε αγαπημένους μου, όταν αυτοί αντιμετωπίζουν δύσκολους καιρούς:
- Χρησιμοποιώ ένα εδάφιο ή ένα τραγούδι να προσευχηθώ γι’ αυτούς και τους το κάνω γνωστό. Συνήθως τους στέλνω ένα μήνυμα όπως: «Ο Ησαΐας λέει ότι εκείνοι που προσμένουν τον Κύριο θα ανανεώσουν τη δύναμή τους. Γνωρίζω πως είσαι κάπως κουρασμένη τώρα, όμως προσεύχομαι ότι ο Θεός θα ανανεώσει τη δύναμή σου». Τέτοιου είδους μηνύματα και έχω στείλει και έχω δεχθεί και απλά με το να γνωρίζεις ότι κάποιος διεκδικεί τις υποσχέσεις του Θεού για σένα, όταν νοιώθεις αδύναμος, αυτό σου δίνει δύναμη.
- Προσφέρετε περισπασμούς. Μερικές φορές η μάχη διαρκεί για πολύ και εσείς αναζητάτε μια ευκαιρία ή κάποιο κενό που να μην έχει να κάνει με τα προβλήματά σας. Ζητείστε από τον φίλο σας να πάτε πεζοπορία στο βουνό ή να πάτε για καφέ ή να φάτε έξω μαζί ή να δείτε μια ταινία ή οτιδήποτε θα τους δώσει κάποια αναστολή απ’ αυτά που περνάνε. Γίνετε ο φορτιστής που θα τους δώσει δύναμη.
- Κάνετε κάτι γι’ αυτούς. Πηγαίνετε να τους προσφέρετε φαγητό. Πάρτε τα παιδιά τους για ένα απόγευμα. Πληρώστε για τα ψώνια τους. Κόψτε το γρασίδι. Βρείτε τον χρόνο να τους τηλεφωνήσετε και να τα πείτε ή στείλτε τους μια καρτούλα. Μικρές πράξεις ευγένειας λένε πολλά και μπορούν να ανανεώσουν την ελπίδα και τη δύναμη.
- Γίνετε ο ένθερμος υποστηρικτής τους. Όταν πάνε να δώσουνε συνέντευξη για δουλειά ή παίρνουν καλά νέα απ’ τον γιατρό, γιορτάστε μαζί τους. Γίνετε μέρος του οδοιπορικού τους.
Στη διάρκεια της ζωής μας και των σχέσεων που κάνουμε, θα έχουμε πολλαπλές ευκαιρίες να είμαστε και ο ενθαρρύνων και ο υποφέρων. Θα μάθουμε να «παρηγορούμε εκείνους που είναι σε κάθε μορφής θλίψη, με την παρηγοριά, με την οποία εμείς οι ίδιοι παρηγορούμαστε από τον Θεό», 1 και να βοηθάμε ο ένας τον άλλον να συνεχίζουμε ακόμα και όταν νοιώθουμε εξαντλημένοι.
- Κορινθίους Β’ 1:4 ↑