Καθώς είχα μπει στο Ίντερνετ και διάβαζα τα νέα, είδα μια επικεφαλίδα: «Να ένας Αγωνιστής: Ο Γκουό Γιούμινγκ, αν και Πάσχει από μια Σπάνια Ασθένεια, Δεν τα Παρατά». Γεμάτη περιέργεια, έκανα κλικ στο άρθρο αυτό και άρχισα να διαβάζω την απίστευτη ιστορία για τον Γκουό Γιούμινγκ.
Όταν ήταν παιδί, η μητέρα του είχε παρατηρήσει κάποια αστάθεια στο περπάτημά μου, αφού έπεφτε συχνά. Η κατάστασή του χειροτέρεψε, μέχρι που διαγνώστηκε ότι είχε μυϊκή δυστροφία σε ηλικία επτά ετών. Η διάγνωση αυτή συντάραξε τους γονείς του Γιούμινγκ, οι οποίοι βασανίζονταν από ενοχή και θλίψη, καθώς έμαθαν ότι δεν υπήρχε θεραπεία. Ο Γιούμινγκ ένοιωθε να απογοητεύεται κι αυτός επίσης, όμως αντιλήφθηκε ότι αν το έβαζε κάτω, θα έκανε τα πράγματα πολύ πιο δύσκολα για τους γονείς του. Αντίθετα, αρνήθηκε να επιτρέψει την κατάστασή του να τον περιορίσει και αποφάσισε, λέει ο ίδιος, να «κάνω ό,τι καλύτερο μπορώ και να χαμογελώ σαν παλικάρι». Σε ηλικία εννέα ετών, δεν μπορούσε να βαδίσει καθόλου και βρισκόταν συνέχεια σε ένα αναπηρικό καροτσάκι. Καθώς οι μυς τους ατροφούσαν, όλα του τα μέλη έπαψαν να λειτουργούν. Σήμερα, η ακούραστη μητέρα του, τον βοηθάει να τρώει, να πηγαίνει στην τουαλέτα, να κάνει μπάνιο και σε ό,τι άλλο χρειάζεται.
Αν και ο Γιούμινγκ έπρεπε να βασίζεται στη μητέρα του να τον σπρώχνει για να πηγαίνει στο σχολείο του, αυτός επέμενε να μη λείπει ποτέ απ’ το μάθημα. Η αισιόδοξη και εύθυμη συμπεριφορά του, τον είχαν κάνει αγαπητό στους συμμαθητές του και τους δασκάλους, που θαύμαζαν τη νικηφόρα του στάση απέναντι στη ζωή, αν και η κατάστασή του συνέχιζε να χειροτερεύει.
Σε ηλικία 26 ετών, ο Γιούμινγκ τρέφεται μόνο με υγρή τροφή και βασίζεται σε έναν αναπνευστήρα για να βγάλει τη μέρα του. Η φυσική του κατάσταση επιδεινώθηκε πολύ γρήγορα και ίσα-ίσα κατάφερε να βρεθεί στην τελετή αποφοίτησης. Όμως πέρασε τα προφορικά διαγωνίσματα με καταπληκτικούς βαθμούς και πήρε το μεταπτυχιακό του στην Κινεζική φιλολογία. Η φιλολογία είναι το πάθος του Γιούμινγκ, και η διατριβή του είναι μια συλλογή από ποιήματα και άλλα έργα. Αποτελείται από 100.000 λέξεις, ένα εκπληκτικό επίτευγμα για τον Γιούμινγκ, αν σκεφτείτε ότι μπορεί να δακτυλογραφεί μόνο δέκα λέξεις το λεπτό για δέκα λεπτά την κάθε μέρα, γερμένος στην πλάτη του και χρησιμοποιώντας ένα ποντίκι για να επιλέγει γράμματα σ’ ένα ειδικό πληκτρολόγιο. Ο Γιούμινγκ ελπίζει να περάσει τις εξετάσεις και να εργαστεί ως δημόσιος υπάλληλος στο μέλλον.
«Δεν μπορούμε να επιλέξουμε το πεπρωμένο μας», λέει ο Γιούμινγκ, «όμως μπορούμε να επιλέξουμε το πώς αντιμετωπίζουμε το πεπρωμένο μας. Αν η ζωή δείχνει χωρίς νόημα, τότε θα πρέπει να της δώσουμε εμείς νόημα. Είτε χαρούμενοι, είτε στεναχωρημένοι, θα πρέπει να ζήσουμε την κάθε μέρα. Γιατί λοιπόν να μην την ζούμε χαρούμενοι; Καθόν χρόνο δεν παρατάω εγώ τον εαυτό μου, ο Θεός και οι άλλοι δεν θα με παρατήσουν.» 1
- Η ιστορία του Γκουό Γιούμινγκ (στα Κινέζικα) μπορεί να ανευρεθεί εδώ: https://www.nownews.com/news/20170714/2588753 ↑