Όλα ξεκίνησαν όταν ο αδελφός μου, μου τηλεφώνησε νωρίς ένα πρωί να μου πει ότι η μητέρα μας ξαφνικά πήγε στα επείγοντα του νοσοκομείου. Αργότερα, μου τηλεφώνησε ξανά να μου πει ότι η μητέρα μου είχε αποβιώσει. Μόλις το έμαθα αυτό, άρχισα να κλαίω και ήμουν σε σοκ!
Κατόπιν άρχισα να προσεύχομαι και είδα το πιο υπέροχο όραμα. Είδα τη μητέρα μου να χαμογελά με το πιο όμορφο και ουράνιο χαμόγελο. Ήταν τόσο χαρούμενη! Ήταν λες και μου έλεγε, «Μην ανησυχείς. Είμαι εδώ στον ουρανό τώρα και είμαι τόσο ευτυχισμένη που συνάντησα τους γιους μου που είναι ήδη εδώ». Όταν είδα αυτό το όραμα της μητέρας μου ψηλά στον ουρανό να αποπνέει χαρά, ένοιωσα γαλήνη και σταμάτησα να κλαίω.
Όταν έγινε η κηδεία της, η όλη τελετή μετατράπηκε σε μια υπέροχη μαρτυρία για όλους. Μπορέσαμε να ιδωθούμε ξανά με αρκετά μέλη της οικογένειας και άλλους φίλους που δεν τους είχαμε δει για πολύ καιρό. Μπόρεσα να πω και να μοιραστώ κάποιες σκέψεις για τη μητέρα μου. Είπα σε όλους τους παρευρισκόμενους για την επουράνια ζωή και την αιωνιότητα, δίνοντας έμφαση για το πώς ο Ιησούς αναστήθηκε από τους νεκρούς την τρίτη μέρα και για το πως και εμείς επίσης θα αναστηθούμε όταν επιστρέψει Αυτός, εξηγώντας τους ότι οι νεκροί εν Χριστώ θα αναστηθούν πρώτα.
Επίσης αναφέρθηκα στην πραγματικότητα της μετέπειτα ζωής όπως αυτή παρουσιάζεται στη Βίβλο και στις πολλές μεταθανάτιες εμπειρίες και βιβλία που έχουν γραφτεί πάνω σ’ αυτό το θέμα. Στο τέλος προσκάλεσα τον καθένα να προσευχηθεί και να δεχθεί τον Ιησού και περίπου 50 άτομα δέχθηκαν τον Ιησού στην καρδιά τους.
Η ιστορία όμως δεν σταματά εδώ. Μετά την τελετή και την ομιλία μου, μια κυρία από μια άλλη εκκλησία με πλησίασε και με ρώτησε αν θα μπορούσα να πάω να μιλήσω και να προσευχηθώ στο μνημόσυνο της αδελφής της, καθώς δεν υπήρχε κάποιος άλλος εκεί για να το κάνει.
Συμφώνησα και μαζί με τη σύζυγό μου, τη Λορένα, πήγαμε σε εκείνη την εκκλησία. Τους μίλησα για τον επουράνιο κόσμο και προσευχήθηκα για την οικογένεια της αποθανούσης και περίπου 40 άτομα δέχθηκαν τον Ιησού στην καρδιά τους. Ήταν τόσο ευγνώμονες που πήγαμε να προσευχηθούμε γι’ αυτούς. Στο τέλος δίνανε αγκαλιές ο ένας στον άλλον καθώς πολλοί απ’ αυτούς έκλαιγαν, έχοντας συγκινηθεί μετά την προσευχή. Επίσης με ευχαρίστησαν από βάθους καρδιάς.
Με λίγα λόγια, η αναχώρηση της μητέρας μου για τον ουρανό, είχε σαν αποτέλεσμα να γίνει μια σπουδαία μαρτυρία για τους συγγενείς μου, τους φίλους μου και όλους εκείνους τους αγαπητούς που αν και δεν τους γνώριζα, τους γνώριζε ο Κύριος, και ήθελε από εμάς να τους προσεγγίσουμε με την αγάπη Του.