Κρύωνα. Έπρεπε να βγω απ’ τη ζεστασιά του κρεβατιού μου αρκετά νωρίς ένα πρωί και δεν φαινόταν να είναι ο ιδανικός τρόπος να αρχίσω την ημέρα μου.
Ήμουν κουρασμένη. Δεν είχα κοιμηθεί και τόσο καλά τη νύχτα που πέρασε.
Πεινούσα, όμως δεν μπορούσα να φάω, μέχρι να κάνω πρώτα τις εξετάσεις αίματος εκείνο το πρωί.
Είχα πολλά να κάνω. Έπρεπε να γράψω άρθρα και να απαντήσω σε αλληλογραφία.
Και μαζί με όλα αυτά ένοιωθα κάπως διστακτική να πάω να κάνω ιατρικές εξετάσεις εν μέσω της πανδημίας με τον Κορωνοϊό.
Με λίγα λόγια, ντρέπομαι να το πω αυτό, αλλά δεν ήμουν καθόλου ευγνώμων για την υπέροχη μέρα που μας είχε δώσει ο Κύριος. Καθώς μπήκα στο αυτοκίνητο, χρειάστηκε σημαντική προσπάθεια να αναφέρω ακόμα και τις λέξεις, « – Και κάνε με μια ευλογία, Θεέ μου», μια και δεν σκεφτόμουν σοβαρά να γίνω μια ευλογία, αλλά νοιαζόμουν πιο πολύ για τον εαυτό μου.
Η πρώτη στάση ήταν στο διαγνωστικό, όπου υπήρχε μια μεγάλη σειρά από κόσμο που περίμεναν, επειδή μόνο δύο άτομα τη φορά επιτρέπονταν να εισέλθουν. Ο γνωστός που με είχε πάει εκεί με το αυτοκίνητό του, προθυμοποιήθηκε να καθίσει αυτός στη θέση μου στη σειρά, ενώ εγώ θα καθόμουν μέσα στο αυτοκίνητο όπου ήταν πιο ζεστά.
Καθώς παρακολουθούσα εκείνη τη μεγάλη σειρά από ανθρώπους να περιμένουν, μπορούσα να διακρίνω ότι και αυτοί επίσης έδειχναν να είναι κουρασμένοι, να νοιώθουν αδύναμοι, να κρυώνουν και να πεινάνε. – Και αυτοί επίσης δεν έδειχναν και τόσο χαρούμενοι που βρίσκονταν εκεί! Ένοιωσα τον Θεό να αγγίζει την καρδιά μου, βοηθώντας με να νοιώσω συμπόνια για όλους εκείνους τους ανθρώπους εκεί, πολλοί απ’ τους οποίους μάλλον δεν γνώριζαν τον Ιησού.
Μπορεί να έχω τα προβλήματά μου και τις προκλήσεις μου, όμως έχω τον Ιησού και μπορώ να προσευχηθώ, όχι μόνο για τον εαυτό μου, αλλά και για αυτούς επίσης. Η προσευχή απαιτεί προσπάθεια, όμως γνωρίζω ότι μπορεί να βοηθήσει σε κάθε περίσταση, είτε σοβαρή είναι αυτή, είτε απλή. Έτσι, έκλεισα τα μάτια μου για να προσευχηθώ.
Ξαφνικά, κάποιος κτύπησε στο παράθυρο του αυτοκινήτου. Ξαφνιασμένη, άνοιξα τα μάτια μου και είδα μια γυναίκα να μου χαμογελάει τόσο γλυκά. Κατέβασα το παράθυρο και αυτή μου είπε πως υπήρχε μια άδεια καρέκλα δίπλα εκεί που καθόταν ο φίλος μου στη σειρά και θα μπορούσα να καθίσω σ’ αυτήν, αν το ήθελα. Την ευχαρίστησα, όμως της είπα ότι μάλλον θα καθόμουν μέσα στο αυτοκίνητο για λίγη περισσότερη ώρα, επειδή ήταν πιο ζεστά.
Χαμογέλασε και πήγε να βοηθήσει τους άλλους εκεί. Τότε ήταν που άρχισα να ενδιαφέρομαι περισσότερο για το τι άλλο έκανε αυτή η γυναίκα εκεί. Είδα πως συζητούσε με τα άτομα που περίμεναν στη σειρά, στην προσπάθειά της να βρει καρέκλες για μερικούς απ’ αυτούς και ίσως και ό,τι άλλο χρειάζονταν. Συνέχιζε να επιστρέφει σε μια νεαρή γυναίκα με την οποία φαίνεται να είχαν έλθει μαζί, όμως μετά από λίγα λεπτά, πάντα επέστρεφε στην υπόλοιπη σειρά συνομιλώντας με τον κόσμο. Η εντύπωσή μου ήταν ότι προσπαθούσε να ενθαρρύνει τους άλλους και να τους δώσει λίγη χαρά. Η γυναίκα αυτή χαμογελούσε και έδειχνε πολύ ενεργητική και χαρούμενη και αποφάσισα να της δώσω ένα Χριστιανικό φυλλάδιο όταν θα επέστρεφα στη θέση μου στη σειρά.
Όταν βγήκα από το αυτοκίνητο και επέστρεψα στη σειρά, η κυρία αυτή, είχε μπει ήδη μέσα στο διαγνωστικό. Ευτυχώς την πρόλαβα καθώς έβγαινε και μπόρεσα να πω λίγα λόγια μαζί της. Της έδωσα το φυλλάδιο και της είπα, «Αυτό είναι για σένα. Εκτιμώ αυτό που έκανες, όταν μου πρόσφερες την καρέκλα και επίσης και την ενθάρρυνση και χαρά και είμαι σίγουρή ότι αυτό που κάνεις, το εκτιμούν και οι άλλοι επίσης».
Επίσης της είπα, «Φαίνεσαι να έχεις ένα πραγματικό χάρισμα απ’ τον Θεό». Πρόσμενα να νοιώσει κάπως αμήχανη με αυτό που της είπα, όμως αμέσως αυτή αποκρίθηκε, «Ναι, ναι, το πιστεύω αυτό». Δεν υπήρχε χρόνος να συζητήσω περισσότερο μαζί της, επειδή έπρεπε να μπω στο εργαστήριο για τις εξετάσεις μου, όμως ένοιωσα τόση χαρά που μπόρεσα να της δώσω το φυλλάδιο. Το φυλλάδιο μπορούσε να εκφράσει αυτά που δεν είχα τον χρόνο να της πω εγώ.
Αργότερα, σταματήσαμε στο γραφείο του οδοντίατρου να πάρουμε μια ακτινογραφία. Ξανά έπρεπε να περιμένουμε για λίγο, επειδή υπήρχαν και αρκετοί άλλοι στο σαλόνι που είχαν κλείσει ραντεβού. Έτσι μπόρεσα να πω λίγες σύντομες κουβέντες ενθάρρυνσης με αρκετά απ’ τα άτομα εκεί.
Ακόμα και αν δεν μπορείτε να πείτε και πολλά σε κάποιον, όταν δεν έχετε τον χρόνο που θα θέλατε, ο Θεός μπορεί να σας δώσει μια μικρή σκέψη ή μια ερώτηση που μπορείτε να τους κάνετε, για να τους ενθαρρύνετε και να τους ανεβάσετε πνευματικά. Οτιδήποτε λέτε σε κάποιον που δείχνει ότι νοιάζεστε για αυτούς, μπορεί να γεμίσει με χαρά την ημέρα τους. Η ενθάρρυνση σχεδόν πάντα ανεβάζει πνευματικά, εκείνους που την αποδέχονται.
Όταν έφθασε η ώρα να επιστρέψουμε σπίτι, πρέπει να πω ότι αισθανόμουν πολύ καλύτερα και η κατήφεια που ένοιωθα πριν είχε χαθεί εντελώς.
Συχνά ο Θεός τραβά την προσοχή μας με ποικίλους τρόπους προς άτομα ή μικρές ομάδες ανθρώπων που θέλει να τους μιλήσουμε ή να τους δώσουμε ένα Χριστιανικό φυλλάδιο. Ίσως εμείς να έχουμε σχεδιάσει τα δικά μας ραντεβού, όμως κάποιες φορές Αυτός έχει τη δική Του σειρά από ραντεβού που πρέπει να προλάβουμε επίσης.
Αυτός θα φέρει στο διάβα μας εκείνες τις ιδανικές ευκαιρίες να μοιραστούμε την αγάπη Του και το μήνυμά Του, όχι επειδή εμείς έτυχε να βρεθούμε εκεί, αλλά επειδή Αυτός θέλει να μας χρησιμοποιήσει στο να αγγίξουμε την καρδιά κάποιου άλλου, με το δικό Του Πνεύμα. Ας κάνουμε τον Ιησού χαρούμενο, καθώς κι εμείς κάνουμε το μέρος μας, με το να ενθαρρύνουμε και να καθοδηγούμε κι άλλους προς σ’ Αυτόν.