Πολλά συνηθισμένα και φυσιολογικά πράγματα στη ζωή, μερικοί τα βλέπουν θετικά, άλλοι όμως τα αποστρέφονται. Πάρτε, για παράδειγμα, μια βροχερή μέρα. Μερικοί δυσανασχετούν, ενώ άλλοι ίσως να την θεωρούν ως μια ευλογία, επειδή ποτίζει τις καλλιέργειές τους και το χορτάρι. Μερικές φορές κάτι το οποίο κάποιος θα έκανε χωρίς δισταγμό και αυτό με ευγνωμοσύνη, όπως το να πήγαινε για να ζήσει σε μια νέα τοποθεσία, κάποιος άλλος ίσως να μην ήθελε παντελώς να το κάνει και να το μισούσε. Οτιδήποτε μπορεί να μετατραπεί σε μια πηγή πικρίας, ακόμα και πράγματα που από μόνα τους δεν είναι άσχημα ή κάποιος άλλος να τα θεωρούσε ακόμα και καλά. Συχνά εξαρτάται απ’ το πώς αντιλαμβάνεστε τα γεγονότα ή τις περιστάσεις.
Από την άλλη, υπάρχουν κάποια πράγματα για τα οποία όλοι μας θα συμφωνούσαμε ότι δεν είναι καλά, ούτε επιθυμητά από φυσικής άποψης: Μια αρρώστια, ένα αυτοκινητιστικό δυστύχημα ή η καταστροφή μιας κατοικίας από φωτιά, κτλ. Εάν έχετε κάποια φυσική αναπηρία, αυτό από μόνο του ίσως σας έχει προξενήσει πολύ πόνο και στεναχώρια. Δεν είναι η φαντασία σας και είναι πολύ φυσιολογικό να νοιώθετε αρνητικά γι’ αυτό. Όμως ακόμα και αυτοί οι φυσικοί μας περιορισμοί μπορούν να μετατραπούν σε σκαλοπάτια προς μια καλύτερη ζωή. Όπως τα σκαλοπάτια μιας σκάλας, έτσι κι αυτοί οι περιορισμοί μπορούν να μας βοηθήσουν να ανέβουμε πιο ψηλά από ό,τι θα μπορούσαμε διαφορετικά.
Ο καθένας από εμάς έχουμε κάτι στη ζωή μας, το οποίο θα μπορούσε να μας εμποδίσει πάρα πολύ, αν το αφήναμε να μας καταβάλλει. Όμως το εκπληκτικό είναι, πως ο Θεός μας έχει δώσει μια διέξοδο, ώστε να ξεπεράσουμε αυτά τα πράγματα. Στην ουσία, θέλει να το κάνουμε και επειδή η βοήθειά Του είναι πάντα διαθέσιμη, οι περιστάσεις δεν χρειάζεται να υπαγορεύουν τη συμπεριφορά μας.
Απλά σκεφτείτε όλους εκείνους τους άνδρες και τις γυναίκες στο παρελθόν, που ξεπέρασαν φαινομενικά ανυπέρβλητα εμπόδια για να εκπληρώσουν σπουδαία πράγματα. Έπρεπε να αγωνιστούν περισσότερο για να ξεπεράσουν αυτά τα εμπόδια, όμως καθώς το έκαναν, έγιναν πιο δυνατοί. Αντί να θρηνήσουν για το ότι η ζωή, τους είχε δώσει ένα «λεμόνι», δηλαδή κάτι άσχημο, αυτοί μετέτρεψαν τα λεμόνια τους σε λεμονάδα. Λόγω των υποτιθέμενων αναπηριών τους, αναρριχήθηκαν σε μεγαλύτερα ύψη, ύψη τα οποία δεν θα μπορούσαν να είχαν προσεγγίσει διαφορετικά.
Ο Μπετόβεν ήταν εντελώς κουφός όταν συνέθεσε μερικά από τα πιο όμορφα μουσικά έργα που γράφτηκαν ποτέ και ο Θωμάς Έντισον ήταν κι αυτός κουφός όταν εφεύρε τον φωνόγραφο. Ο Μέγας Αλέξανδρος λέγεται ότι είχε μια δυσμορφία στην πλάτη του ή στο σβέρκο του. Ο Έλληνας ποιητής Όμηρος ήταν τυφλός. Ο Ρενουάρ ζωγράφισε μερικά απ’ τα σπουδαιότερα αριστουργήματά του όταν τα δάκτυλά του ήταν τόσο στρεβλωμένα από τους ρευματισμούς, που έπρεπε να δέσουν το πινέλο πάνω στο χέρι του. Η δεξιά πλευρά του Χαίντελ ήταν παράλυτη όταν συνέθεσε το σπουδαιότερο μουσικό του έργο, το «χορωδιακό Αλληλούια»!
Πολύ συχνά, οι άνθρωποι εκείνοι που κατάφεραν να ξεπεράσουν τις δυσκολίες τους, στη συνέχεια μπόρεσαν να βοηθήσουν κι άλλους να βρουν το κουράγιο και την πίστη να ξεπεράσουν και τις δικές τους. Τα προσωπικά τους παραδείγματα καταδεικνύουν πως είναι δυνατόν να ανυψωθούμε πάνω από τις φαινομενικά αδύνατες καταστάσεις.
Εάν η Έλεν Κέλερ δεν ήταν τυφλή και κουφή από τότε που γεννήθηκε, ποτέ της δεν θα είχε την ευκαιρία να γίνει η έμπνευση που έγινε και συνεχίζει να είναι, για εκατομμύρια ανθρώπους και ποτέ της δεν θα μπορούσε να είχε πει, «Ευχαριστώ τον Θεό για τις αναπηρίες μου, επειδή μέσα απ’ αυτές ανακάλυψα τον εαυτό μου, το έργο μου και τον Θεό μου».
Ο Μπούκερ Τ. Ουάσιγκτον γεννήθηκε σκλάβος και εργάστηκε σε μια βιομηχανία αλατιού και ως υπηρέτης σε έναν ιδιοκτήτη ανθρακωρυχείου, ώστε να μπορεί να συντηρήσει την οικογένειά του, πριν γίνει εκπαιδευτικός και ομιλητής για τους αγώνες των Αφρικανοαμερικάνων και ιδρυτής ενός κολλεγίου για νεαρούς Αφρικοαμερικάνους.
Υπάρχουν προτερήματα που μπορούν να ανευρεθούν μέσα απ’ τα προβλήματά μας και τις δυσκολίες μας! Εάν δεν είχαμε κανένα πρόβλημα, ίσως να νοιώθαμε εφησυχασμό και να περιπλανιόμασταν άσκοπα, χωρίς να αναπτύσσουμε τη δύναμη του χαρακτήρα που αποκτάται με το ξεπέρασμα των αντιξοοτήτων. Η ομορφιά εκείνη που συχνά πηγάζει μέσα απ’ τις δυσκολίες, ίσως να μην είχε ποτέ την ευκαιρία να εμφανιστεί στη ζωή μας. Ίσως να μην εκτιμούσαμε και τόσο τους αγαπημένους μας, ούτε να ανακαλύπταμε αληθινούς φίλους ανάμεσα σε εκείνους που μας συμπαραστέκονταν στις δύσκολες στιγμές μας, ούτε να αποκτούσαμε και τόση κατανόηση ή συμπόνια για εκείνους που περνάνε παρόμοιες καταστάσεις ή να γνωρίζαμε πώς να τους βοηθήσουμε.
Μερικές φορές ο Θεός χρησιμοποιεί τα προβλήματα για να μας παρακινήσει να προσβλέψουμε σ’ Αυτόν. Επίσης χρησιμοποιεί τις δοκιμασίες μας και τις δυσκολίες μας, για να μας διδάξει υπομονή και έλεος και να μας βοηθήσει μεταξύ άλλων, να μην είμαστε τόσο επικριτικοί με τους γύρω μας. Αν δεν είχαμε ποτέ δοκιμασίες, δεν θα χρειαζόταν να προσβλέψουμε στον Θεό για δύναμη. Επίσης δεν θα βιώναμε την έξαψη της ανακάλυψης για το ότι Αυτός πάντα θα έρχεται προς βοήθειά μας!