Μια πολύ γνωστή ιστορία, αναφέρεται σε έναν άνθρωπο, που καθώς περπατούσε σε μία παραλία με το ηλιοβασίλεμα, παρατήρησε ένα παιδί κάπου πιο πέρα, το οποίο έσκυβε, έπαιρνε κάτι απ’ την άμμο και το πετούσε στο νερό.
Καθώς το πλησίασε, μπόρεσε να δει ότι το αγόρι αυτό σήκωνε τους αστερίες που είχε ξεβγάλει η θάλασσα στην παραλία και τους έριχνε πίσω στο νερό. Ο άνθρωπος ρώτησε το αγόρι τι ακριβώς έκανε.
«Ξαναρίχνω τους αστερίες πίσω στη θάλασσα, διαφορετικά θα πεθάνουν εδώ στην παραλία».
«Μα υπάρχουν χιλιάδες αστερίες σ’ αυτή την παραλία και αυτό συμβαίνει σε όλες τις παραλίες όλου του κόσμου. Δεν μπορείς να κάνεις κάποια διαφορά».
Το αγόρι χαμογέλασε, έσκυψε, πήρε άλλο έναν αστερία και καθώς τον έριχνε ξανά πίσω στο νερό, αποκρίθηκε: «Γι’ αυτόν εδώ, έκανα τη διαφορά».
Ο κόσμος έχει τόσα πολλά προβλήματα που δεν μπορεί να χωρέσει ο νους μας και είναι εύκολο να μας πλημμυρίζει το συναίσθημα ότι το μικρό λιθαράκι που ρίχνουμε εμείς μέσα σε έναν ωκεανό χάους, δεν πρόκειται να αλλάξει τίποτα. Όμως οτιδήποτε κάνουμε δημιουργεί μια αλυσιδωτή αντίδραση στις ζωές εκείνων που συναντάμε στον δρόμο μας, καθώς επίσης και στις ζωές εκείνων που θα συναντήσουν κι εκείνοι.
Τα καλά νέα είναι, ότι δεν είναι τόσο πολύπλοκο όσο μπορεί να νομίζουμε εμείς. Όλα πηγάζουν από έναν απλό κανόνα, τον «Νόμο της Αγάπης», τον οποίο ο Ιησούς εξέφρασε με το να αγαπάμε τον Θεό πάνω απ’ όλα και να φερόμαστε στους άλλους όπως θα θέλαμε να φέρονται κι αυτοί σε μας. 1
Εάν μετράμε τις πράξεις μας από τα αποτελέσματά τους στην προσπάθειά μας να διορθώσουμε όλα τα προβλήματα του κόσμου, τότε το μέλημα αυτό θα μας καταβάλει και θα φανεί ανέφικτο. Όταν όμως βάλουμε τη διδασκαλία του Ιησού σε μια απλή καθημερινότητα, με το να παίρνουμε μια απόφαση, να κάνουμε μια πράξη, μια συζήτηση, μια στοργική χειρονομία την κάθε φορά, τότε ξαφνικά όλα γίνονται πιο εύκολα.
- βλ. Ματθαίου 22:37-40 και 7:12 ↑