Όταν βλέπω μερικούς από τους άντρες και τις γυναίκες στη Βίβλο, με την πρώτη ματιά δείχνουν τόσο σίγουροι, τόσο βέβαιοι για τα πάντα. Σε σύγκριση με μια τέτοια φαινομενικά ακλόνητη πίστη, εμείς μπορεί να αρχίσουμε να νοιώθουμε κάπως αβέβαιοι για τη δική μας πίστη.
Ίσως αυτό να είναι επειδή βλέπουμε τα θαύματα που βιώσανε μέσα από την προοπτική της εκ των υστέρων γνώσης. Όμως για προσπάθησε να βάλεις τον εαυτό σου στη δική τους θέση. Σκέψου πόσο ακατόρθωτη θα πρέπει να τους φαινόταν η κατάσταση τότε όταν οι ίδιοι δεν μπορούσαν να δουν την κατάληξη.
Πάρε για παράδειγμα τους τρεις Εβραίους άντρες, όταν ήταν να τους ρίξουν μέσα στο καμίνι της φωτιάς επειδή δεν γονάτισαν για να λατρεύσουν το χρυσό είδωλο που είχε υψώσει ο Ναβουχοδονόσωρ. 1 Ίσως να φαινόταν ότι έλαμπαν από σιγουριά μπροστά στον ηγέτη της μεγαλύτερης αυτοκρατορίας της εποχής τους, σίγουροι ότι τίποτα δεν θα μπορούσε να τους συμβεί μέσα σε εκείνο το καμίνι της φωτιάς που έκαιγε. Μήπως μπορεί όμως και αυτοί επίσης να πάλευαν με τον φόβο και την αβεβαιότητα για το τι θα συνέβαινε;
Είναι αλήθεια ότι ο φίλος τους ο Δανιήλ κατείχε μεγάλη δύναμη και επιρροή και ίσως να μπορούσε να τους υποστηρίξει και να τους γλυτώσει από τη μοίρα τους, όμως το όνομά του δεν αναφέρεται σε αυτή την περίπτωση, ίσως και να βρισκόταν σε ταξίδι σε κάποιο άλλο μέρος της αυτοκρατορίας. Ο Σεδράχ, ο Μισάχ, και ο Αβδέ-νεγώ ήταν μόνοι τους, υπερασπιζόμενοι αυτό που ήξεραν ότι ήταν το σωστό· και στεκόταν μπροστά σε έναν βασιλιά που έβλεπε τον εαυτό του σαν Θεό, περιτριγυρισμένος από ζηλότυπους συμβούλους οι οποίοι ίσως να είχαν δει αυτούς τους τρεις Εβραίους σαν απειλή στη δική τους ισχύ. Πιθανόν αυτοί οι εξαγριωμένοι σύμβουλοι ήταν η αιτία που ο βασιλιάς είχε γίνει έξω φρενών με τους τρεις Εβραίους άντρες.
Παρά τη θαρραλέα τους διακήρυξη, ότι θα εμπιστεύονταν τον Θεό άσχετα με το τι θα συνέβαινε, οι Σεδράχ, Μισάχ και Αβδέ-νεγώ, ήταν ανθρώπινοι και επιρρεπείς στους ίδιους φόβους που θα βίωνε οποιοσδήποτε από εμάς αντιμετωπίζοντας μια τέτοια τρομακτική μοίρα.
Πίστη δεν είναι η απουσία του φόβου, πίστη είναι αυτό που ξεπερνά τον φόβο. Εγώ νομίζω ότι ένοιωθαν πάρα πολύ τρομοκρατημένοι από αυτό που επρόκειτο να τους συμβεί, όμως παρ’ όλα αυτά ήξεραν τι έπρεπε να κάνουν. Η πίστη τους δεν φάνηκε να στηρίζεται πάνω σε κάποια υπόθεση ότι τα σώματά τους από θαύμα θα ήταν αδιαπέραστα από τη θερμότητα και τη φωτιά. Τουλάχιστον, τα λόγια τους στη Βίβλο δεν υποδεικνύουν κάτι τέτοιο.
Είπαν, “Αν είναι έτσι, ο Θεός μας, που εμείς λατρεύουμε, είναι δυνατός να μας ελευθερώσει από το καμίνι της φωτιάς· και από το χέρι σου, βασιλιά, θα μας ελευθερώσει. Αλλά και αν όχι, ας είναι σε σένα γνωστό, βασιλιά, ότι τους θεούς σου δεν τους λατρεύουμε και τη χρυσή εικόνα, που έχεις στήσει, δεν την προσκυνούμε”. 2
Δεν ήξεραν τι επρόκειτο να συμβεί, αλλά είχαν πίστη ότι ο Θεός είχε τον έλεγχο. Η πίστη τους βασιζόταν στο γεγονός πως ό,τι και να γινόταν, ήξεραν ότι ο Θεός είχε ένα σχέδιο και Τον εμπιστεύτηκαν να τους φροντίσει όπως Αυτός έκρινε σκόπιμο. Δεν έβαζαν όρους, σύμφωνα με το τι τους φαινόταν καλύτερο. Δεν είπαν στον βασιλιά ότι τα σώματά τους δεν μπορούσαν να καούν. Βεβαίως ήξεραν ότι ο Θεός μπορούσε να κάνει οτιδήποτε, αλλά δεν βάσιζαν την πίστη τους στο ότι θα τους φύλαγε ο Θεός από το να μην καούν μέσα στο καμίνι. Η πίστη τους ήταν στην αγάπη και τη δύναμη του Θεού, όχι στα αποτελέσματα που αυτοί νόμιζαν ότι θα ήταν τα καλύτερα.
Γνωρίζουμε ότι ο Θεός τελικά θα διορθώσει τα πράγματα στην επόμενη ζωή, αλλά η γνώση αυτή δεν ελαττώνει τους αγώνες της πιθανής αντιμετώπισης πολύ οδυνηρών εμπειριών ή θανάτου. Προς το παρόν, δεν είναι η επόμενη ζωή με την οποία πρέπει να ασχοληθούμε, είναι η παρούσα.
Ίσως να νοιώθεις φόβο με αυτό που αντιμετωπίζεις. Ίσως να μη βλέπεις τίποτα που να μπορείς να κάνεις για να διορθώσεις την κατάσταση που βιώνεις. Όμως η παρέμβαση του Θεού στη ζωή σου δεν στηρίζεται στην αυτοπεποίθησή σου. Στηρίζεται στο πιστεύω σου σε Αυτόν και την εμπιστοσύνη σου στην απεριόριστη δύναμη Του, την καλοσύνη Του και την αγάπη Του. Δεν χρειάζεται να πιστεύεις ότι αυτό που θέλεις να γίνει, θα γίνεται πάντα. Απλά πρέπει να πιστεύεις ότι ο Θεός μπορεί να κάνει τα πράγματα όσο γίνεται καλύτερα στον καιρό Του και με τον τρόπο Του, επειδή Τον εμπιστεύεσαι.
Η πίστη ξέρει αυτό που είναι το πιο σημαντικό να ξέρει: Ότι ο Κύριος ο Θεός σου δεν θα σε αφήσει ούτε θα σε εγκαταλείψει. 3 Κανείς μας δεν ξέρει τι πρόκειται να συμβεί. Συχνά δεν μπορούμε να ξέρουμε αν το εμπόδιο που μας παρουσιάζεται ή αυτά που υποφέρουμε θα εξαφανιστούν σε ένα λεπτό ή σε ένα μήνα ή θα κρατήσουν μια ζωή. Η πίστη μας δεν μπορεί να στηριχτεί στα αναμενόμενα αποτελέσματα που για μας έχουν κάποια σημασία. Αυτό που ξέρει η πίστη είναι ότι ο Ιησούς δεν θα μας αφήσει απαρηγόρητους· θα είναι εκεί και θα περπατάει μαζί μας όταν περνάμε μέσα από τη φωτιά, όπως ήταν και με τον Σεδράχ, το Μισάχ, και τον Αβδέ-νεγώ.