Σήμερα θα ήταν τα γενέθλια της κόρης μου Rejoice. Είναι παράδοση να γιορτάζουμε αυτήν τη μέρα κάθε χρόνο από τότε που έφυγε από τη ζωή με το να θυμόμαστε μερικές από τις ιδιαίτερες στιγμές που μοιράστηκε μαζί μας.
Αυτή τη χρονιά θα αναφερθώ στην ιστορία με την ορχιδέα. Τον καιρό εκείνο η Rejoice ζούσε στην Οσάκα της Ιαπωνίας μαζί με τον σύζυγό της και τα πέντε τους παιδιά. Μια μέρα του χειμώνα ενώ ήταν έξω και φρόντιζε τον κήπο της, είδε τη γειτόνισσά της να βγάζει έξω ένα μαραμένο απομεινάρι φυτού μέσα σε μια γλάστρα.
“Κάποτε ήταν μια όμορφη ορχιδέα”, είπε η γειτόνισσα με αναστεναγμό, “– ένα δώρο από τα παιδιά μου στα γενέθλιά μου, όμως τώρα μαράθηκε εντελώς”.
“Σε πειράζει αν δοκιμάσω να το φροντίσω εγώ;” ρώτησε η Rejoice
Η γειτόνισσα της το έδωσε με χαρά, έτσι η Rejoice πήρε τη γλάστρα και το φρόντισε για τρία χρόνια, ποτίζοντας και λιπαίνοντας τακτικά το αδρανές φυτό. Έκανε μια έρευνα για το τι φως, θερμοκρασία και συνθήκες ποτίσματος ήταν πιο κατάλληλα για τις ορχιδέες, όμως τίποτα δεν φαινόταν να φέρνει αποτέλεσμα. Σε αυτά τα τρία χρόνια, όποιος είχε δει το φυτό την είχε συμβουλέψει να τα παρατήσει και να το ξεφορτωθεί. Σίγουρα ήταν τελειωμένο και απλά έπιανε το χώρο.
Αντιθέτως, η Rejoice το κράτησε και ένα πρωινό στη διάρκεια της τέταρτης χρονιάς, εμφανίστηκε ξαφνικά ένα όμορφο μπουμπούκι. Η γυναίκα μου και εγώ έτυχε και ήμασταν εκεί για επίσκεψη εκείνον τον καιρό και έβγαλα μια φωτογραφία.
Η υπομονή της και η τρυφερή φροντίδα σε αυτό το απλό πράγμα μου έδειξε πάρα πολλά για το τι σημαίνει να έχω ένα μακροπρόθεσμο όραμα και να μην τα παρατάω, όταν δε βλέπω άμεσα τα αποτελέσματα στις προσπάθειές μου. Η επιμονή απαιτεί πίστη και την ικανότητα να βλέπεις τις δυνατότητες που οι άλλοι δεν μπορούν.
Πόσοι άνθρωποι έχουν παρατηθεί από τους άλλους σαν να μην υπήρχε πια καμιά ελπίδα; Όμως αν πάρουν την αγάπη και τη φροντίδα που χρειάζονται, τι όμορφο λουλούδι μπορεί να γίνει η ζωή τους. Ελπίζω να αποκτήσω περισσότερη υπομονή, όραμα και πίστη στο να βλέπω τις δυνατότητες που υπάρχουν στους άλλους και μετά να τους βοηθήσω να τις καλλιεργήσουν και να τις αναπτύξουν, ώστε και αυτοί μια μέρα να ανθοφορήσουν.