Δεν θυμάμαι πως συλλαβίζεται αυτή η λέξη! Πώς μπορώ να εκφράσω αυτή την ιδέα σωστά; Φαίνεται να μην μπορώ να αποτυπώσω τις σκέψεις μου στο χαρτί!
Έβλεπα πόσο σκουριασμένο ήταν το γράψιμό μου. Δεν είχα και τόσες ευκαιρίες για να καταχωρώ γραπτώς τις σκέψεις μου από τότε που πήγαινα σχολείο και προφανώς τώρα θέριζα τις πενιχρές συνέπειες. Και τότε θυμήθηκα πόσο που άρεσε το μάθημα της δημιουργικής συγγραφής που κάναμε στο πανεπιστήμιο.
Έτσι γεννήθηκε και η ιδέα για ένα ημερολόγιο με σκέψεις ευγνωμοσύνης. Μέχρι πρόσφατα, κατέγραφα τα γενόμενα των ημερών σε συντομευμένη μορφή, κυρίως για οργανωτικούς λόγους. Για παράδειγμα, «Απρίλιος 8η: Έστειλα ένα πακέτο στην κόρη μου και επισκέφτηκα τη Μαρία», ή «Πήγα στον γιατρό, άρχισα μια αγωγή για τη γρίπη». Όμως αυτό το ημερολόγιο που άρχιζα τώρα, ήταν διαφορετικό. Δεν κατέγραφα απλά τα γεγονότα. Αφιέρωνα χρόνο στο να συλλογίζομαι όσα είχαν συμβεί εκείνη την ημέρα και κατόπιν εξέφραζα τις σκέψεις μου και τα αισθήματά μου.
Το πιο σημαντικό δε είναι ότι είχα θέσει και έναν όρο: Δεν θα επέτρεπα στον εαυτό μου να εκφραστεί με αρνητικό τρόπο για οποιονδήποτε ή οποιεσδήποτε καταστάσεις. Οτιδήποτε έγραφα έπρεπε να προέρχεται από μια καρδιά γεμάτη ευγνωμοσύνη – ακόμα και όταν η κατάσταση έδειχνε κάπως άδικη ή κάποιο άτομο ήταν ανταγωνιστικό ή η μέρα είχε τα μαύρα της τα χάλια!
Αυτό μου έκανε τόσο καλό. Έμαθα να γράφω προσευχές που έβαζαν τις δυσάρεστες καταστάσεις στα ικανά χέρια του Θεού. Όσο περισσότερο έγραφα με αυτή τη θετική προοπτική, τόσο περισσότερο άρχισα να έχω μια καλύτερη κατανόηση για καταστάσεις, τόσο πιο θετικά ένοιωθα για τους άλλους και τόσο περισσότερες ιδέες είχα για εναλλακτικές λύσεις. Αυτός ο τρόπος καταχώρησης στο ημερολόγιο που έγραφα, μου υπενθύμισε τα εδάφια «σε όλα να ευχαριστείτε» 1 γνωρίζοντας ότι «όλα συνεργούν προς το αγαθό σ’ αυτούς που αγαπούν τον Θεό». 2
Εκτός από το ότι καταμετρούσα τις πάμπολλες ευλογίες της κάθε μέρας, με βοήθησε επίσης να παραπέμπω τις δυσάρεστες πλευρές σε προσευχή. Αυτές οι καταγεγραμμένες σκέψεις και προσευχές είναι σαν μια διακήρυξη της πίστης, στις οποίες μπορώ και προσβλέπω ενώ ξαναδιαβάζω τις καταχωρήσεις μου. Μου γίνεται όλο και περισσότερο μια συνήθεια το να βλέπω αυτά που συμβαίνουν στη ζωή μου μέσα από ένα πρίσμα ευχαριστίας.
Και μαζί με όλα αυτά, καθώς εξασκούμαι στο να γράφω, έχει βελτιωθεί η ορθογραφία μου, ενώ και τα γραπτά μου είναι πιο δημιουργικά. Αγόρασα έναν στυλό καλλιγραφίας για τους τίτλους που βάζω στο πάνω μέρος της κάθε σελίδας και μερικές φορές κάνω και κάτι καλλιγραφικό ή σε μερικές καταχωρήσεις προσθέτω και σκίτσα με μολύβι. Καθημερινά θυμάμαι το γνωμικό πως «αν κάνουμε μια παύση για να σκεφτούμε, θα έχουμε κι έναν λόγο για να ευχαριστούμε». 3