Η μικρή καφετέρια στο κτίριο που εργάζομαι έσφυζε από κουβεντολόι. Οι συνάδελφοι κάθονταν σε ομάδες και ο χώρος βούιζε από τις συζητήσεις. Εκείνο το πρωί ένοιωθα πως δεν είχα πολλά να συνεισφέρω και προτίμησα να καθίσω μόνη μου. Κοιτώντας έξω από το παράθυρο, ένοιωσα κάπως χαμένη και στενοχωρημένη, αναλογιζόμενη κάποια πρόσφατη απώλεια, τις δυσκολίες στις εργασιακές μου σχέσεις και ένα ενοχλητικό θέμα υγείας και αναρωτιόμουνα πότε θα έφθανα στην παροιμιώδη άλλη άκρη του τούνελ όπου ο ήλιος θα έλαμπε ξανά.
Καθώς έπινα τον καφέ μου, κοίταξα γύρω μου και παρατήρησα πως ο καθένας φαινόταν να έχει μία ιστορία να πει. Φαινόταν πως ο καθένας απολάμβανε να λέει τα δικά του, όμως λίγοι ήταν αυτοί που άκουγαν προσεκτικά. Σκέφτηκα πόσο θα ήθελα κι εγώ να είχα κάποιον να με ακούσει με πραγματικό ενδιαφέρον ώστε να μπορέσει να με βοηθήσει να ξεδιαλύνω τις μπερδεμένες μου σκέψεις. Και τότε άρχισε να γεννιέται στον νου μου αυτή η ιδέα. Αντί να περιμένω για έναν τέτοιο ξεχωριστό φίλο, ίσως θα έπρεπε να προσπαθήσω εγώ η ίδια να γίνω μια τέτοια φίλη για τους άλλους και μια και πρόσφατα είχαμε αρχίσει τη νέα χρονιά, θα μπορούσε να προστεθεί στις τελευταίες μου δεσμεύεις για τη Νέα Χρονιά το να γίνω μια «καλύτερη ακροάτρια».
Η νέα μου προσέγγιση στο να αποκτήσω καλύτερες δεξιότητες ακροάτριας με ώθησε να ψάξω τα πράγματα λίγο περισσότερο για το πώς εγώ η ίδια άκουγα από τον Θεό. Αντιλήφτηκα πως σίγουρα υπήρχε χώρος για βελτίωση στο πεδίο αυτό επίσης και ότι χρειαζόμουνα περισσότερη ευαισθησία στο να πιάνω την επουράνια καθοδήγηση. Για να είμαι ειλικρινής, θα έλεγα πως τώρα τελευταία η ζωή μου ήταν περισσότερο ομιλία και λιγότερο ακρόαση.
Υπάρχουν τόσα πολλά για να μάθει κάποιος για αυτήν τη δεξιότητα, όμως το πρώτο βήμα είναι η απόφαση να ακούμε τους άλλους όπως θα θέλαμε κι εκείνοι να ακούνε εμάς. Έχοντας κάνει τα πρώτα παιδικά βήματα, ήδη παρατήρησα ότι οι σχέσεις μου με τους συνεργάτες μου και τους φίλους μου είχαν βελτιωθεί.
Α, και κάτι άλλο, ο Θεός με οδήγησε στον δικό μου προσωπικό «καλό ακροατή» του οποίου η απερίσπαστη προσοχή με βοήθησε να ξεδιαλύνω τις σκέψεις μου και να νοιώσω ότι κάποιος με καταλαβαίνει. «Δώστε και θα σας δοθεί». 1
- Λουκά 6:38 ↑