Οι περισσότεροι γονείς μάλλον θα παραδεχτούν ότι μια απ’ τις συνεχείς προκλήσεις του να είσαι γονιός είναι το να βρίσκεις τις ευκαιρίες να έχεις ποιοτικό χρόνο με τα παιδιά σου. Αυτό που το κάνει ιδιαίτερα δύσκολο είναι αυτό που καθορίζει το τι σημαίνει ποιοτικός χρόνος, επειδή η σημασία του διαφέρει για κάθε γονιό και κάθε παιδί.
Για παράδειγμα, στη μεγαλύτερη κόρη μου αρέσει να έχει κάποιο προσχέδιο όταν βρισκόμαστε μαζί. Η ιδέα της όσον αφορά ποιοτικό «χρόνο με τη μητέρα» απαιτεί το να έχει γνώση εκ των προτέρων, για το τι ακριβώς δραστηριότητες θα κάνουμε και ποια θα είναι η δική μου ενεργή συμμετοχή απ’ την αρχή μέχρι το τέλος. Απ’ την άλλη, η μικρότερη κόρη μου, μπορεί και διασκεδάζει μόνη, με τα βιβλία της και τα παιχνίδια της, τα οποία μπορούν να την κρατήσουν απασχολημένη για πάρα πολύ ώρα. Αν και με θέλει να είμαι εκεί μαζί της και να δείχνω κάποιο ενδιαφέρον στον φανταστικό της κόσμο, όμως αυτό που της δίνει πολλή χαρά, είναι να συγκεντρώνεται σ’ αυτό που κάνει.
Εντούτοις, αυτό που έχει σημασία, είναι απλώς το να βρίσκομαι μαζί τους και αυτό έχω αντιληφθεί ότι σημαίνει ποιοτικός χρόνος. Είναι ο χρόνος εκείνος που τους αφιερώνω, ώστε να γνωρίζω το καθένα προσωπικά και να βιώνω την ανάπτυξή τους με το να είμαι ενεργή συμμέτοχος και όχι απλά ένας παρατηρητής.
Ποιοτικός χρόνος δεν σημαίνει ατελείωτες ώρες με το κάθε παιδί ξεχωριστά, ούτε μια εκ των προτέρων τέλεια ενορχήστρωση αποτελούμενη από πάμπολλες ώρες με τέλειες δραστηριότητες, όπου όλα πάνε ρολόι. Μάλλον είναι το να είμαι Μητέρα για τα παιδιά που αγαπώ. Σημαίνει το να τα ακούω όταν έχουν κάτι να μου πούνε και να είμαι συντονισμένη στις μικρές ανεπαίσθητες αλλαγές συμπεριφοράς και τις πράξεις τους εκείνες που εκδηλώνουν την ανάγκη τους για τη δική μου βοήθεια. Σημαίνει επικοινωνία και το να μπορώ να βλέπω μέσα στις καρδιές τους περισσότερο απ’ ότι να δίνω οδηγίες ή επιπλήξεις. Σημαίνει το να επιλέγω να αφήνω τα ρούχα του πλυντηρίου να περιμένουν και αντί αυτού να απολαμβάνω μερικά επιπλέον λεπτά χρόνου, λέγοντάς τους ιστορίες. Όταν είμαι πλήρως αφοσιωμένη στα παιδιά μου, ο χρόνος αυτός είναι ιερός, όταν δηλαδή εγώ, βάζω στην άκρη τις προσωπικές μου επιδιώξεις και τις δικές μου καταληκτικές ημερομηνίες, έστω και για λίγο μόνο.
Σημαίνει το να δίνω περισσότερη αξία στο μέλλον που οικοδομώ με το πώς μεγαλώνω τα παιδιά μου και όχι στις άμεσες και επείγουσες ανάγκες που μπορούν τόσο εύκολα να παραφορτώσουν τη μέρα μου.
Θέλω κάποια μέρα, να μπορώ να ανατρέχω σε αυτά τα χρόνια και να αναγνωρίζω ότι έκανα τις σωστές επιλογές με το να βρίσκω καθημερινά τον χρόνο να δείχνω στα παιδιά μου πόσο τα αγαπώ και πόσο νοιάζομαι γι’ αυτά. Δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος να γίνει αυτό, απ’ το απλώς να είμαι κοντά τους και να μετατρέπω οποιοδήποτε χρόνο έχω μαζί τους σε «ποιοτικό» χρόνο.