Σίγουρα πέρασε τόσος καιρός! Για μήνες, είχαμε ταλαιπωρηθεί από τις παρακάμψεις και τις καθυστερήσεις. Η κίνηση ήταν τόσο πυκνή κοντά στο μέρος που γίνονταν οι εργασίες ώστε είχα αρχίσει να αποφεύγω την περιοχή εντελώς όταν αυτό ήταν δυνατό. Μερικές φορές η κυκλοφοριακή συμφόρηση ήταν τόσο άσχημη που ευχόμουν να μην είχαν προσπαθήσει καθόλου να “βελτιώσουν” τους δρόμους στην περιοχή. Και έπειτα αφού είχαμε υποφέρει κλειστές λωρίδες, ζώνες έργων, και χρονοβόρες καθυστερήσεις που φαίνονταν ατελείωτες, βρέθηκα να οδηγάω σήμερα το πρωί πάνω σε ένα όμορφο καινούργιο οδόστρωμα από λεία άσφαλτο. Ήμουν τόσο ενθουσιασμένη.
Μήπως και η ζωή δεν είναι κάπως έτσι; Συνηθίζουμε στις κανονικές μας διαδρομές και ρουτίνες. Αν και είναι λιγάκι προβληματικές, είναι επίσης και βολικά οικείες. Αποφεύγουμε τις λακκούβες και ούτε που μας νοιάζει. Κατόπιν μας ενοχλεί κάποιος που δεν είναι εξοικειωμένος με την τετριμμένη μας διαδρομή και δεν ξέρει πως να βρει την πορεία του. Στη συνέχεια βλέπουμε τα τεράστια μηχανήματα και τους κίτρινους κώνους και συνειδητοποιούμε ότι είναι καιρός για αλλαγή και ότι η βελτίωση – που ίσως έχει καθυστερήσει πολύ – σε λίγο θα συμβεί.
Όπως ακριβώς στο τμήμα δημοσίων έργων του Υπουργείου Μεταφορών, το έργο του Θεού στις ζωές μας δεν συμβαίνει σε μια νύχτα. Είτε είναι καιρός για μια επέκταση, μια μικρή ανακαίνιση, ή ένα εντελώς καινούργιο στρώσιμο, χρειάζεται πολύ κουράγιο για να Του επιτρέψουμε να μας οδηγήσει σε κάποιο καινούργιο μέρος.
Συχνά, φαίνεται ότι η προετοιμασία θα διαρκέσει για πάντα. Μετά η μέρα φτάνει τελικά και πραγματικά ξεκινάς για το δρόμο σου. Λίγες στροφές και ελιγμοί και φαίνεται ότι ταξιδεύετε προς το μέρος που σας έχει ετοιμάσει ο Θεός. Τέρμα οι ρουτίνες, τα τραντάγματα και οι λακκούβες, οι καθυστερήσεις! Ίσως χρειαστεί λίγος καιρός για να συνηθίσετε τον καινούργιο δρόμο, όμως αξίζει τον κόπο.
Καθώς προσεγγίζουμε την αρχή οποιοδήποτε νέου εγχειρήματος – ή ακόμα και αν δεν είμαστε εκεί ακόμα, αλλά βρισκόμαστε ακόμα στο σημείο όπου αναλογιζόμαστε τις επιλογές μας – είναι καλό να σκεπτόμαστε για νέους δρόμους. Κάνει κάτι καινούργιο ο Θεός; Μήπως αυτές οι καθυστερήσεις που δοκιμάζουν τόσο πολύ την υπομονή μας σημαίνουν πως κάτι πραγματικά καλό πρόκειται σε λίγο να βγει στην επιφάνεια;
Ας αντιμετωπίσουμε το μέλλον με ενθουσιασμό και προσδοκία. Αντί να κλαιγόμαστε για τους παλιούς δρόμους, ή να παραπονιόμαστε για την ενόχληση που επιφέρουν οι αλλαγές, ας εστιάσουμε την προσοχή μας σε αυτό που βρίσκεται μπροστά. Η ζωή έχει και καλά και άσχημα και σκαμπανεβάσματα, όμως τελικά θα δούμε τους εαυτούς μας να αρμενίζουν για μια ακόμη φορά ευτυχισμένα στον ανοιχτό δρόμο του σχεδίου του Θεού για τις ζωές μας.