Εύχομαι να μπορούσατε να γνωρίσετε τη φίλη μου τη Βανέσα! Είναι το τέλειο παράδειγμα του ευαγγελίου με αθλητικά παπούτσια. Όταν άρχισε να έρχεται στο μάθημα για μελέτη της Βίβλου, είχε χωρίσει απ’ τον άνδρα της και είχε τρία παιδιά εφήβους να φροντίσει και πιστέψτε με όταν σας λέω ότι «είχε περάσει πολλές φουρτούνες» θα πρέπει να με πιστέψετε. Ίσως αυτός ήταν και ο λόγος που είχε εκείνο το ξεχωριστό κάτι πάνω της, μια μεταδοτική ευτυχία, μια σπινθηροβόλα ματιά και ένα αυθόρμητο γέλιο – ειδικά όταν έλεγε αστεία για τον εαυτό της.
Πολλοί από μας έχουμε την ιδέα ότι θα είμαστε πιο γενναιόδωροι όταν «τακτοποιηθούμε» και θα είμαστε σε καλύτερη οικονομική κατάσταση. Περιμένουμε μέχρι να έχουμε το επιπλέον, όμως κάτι τέτοιο πότε θα συμβεί; Μερικές φορές μου αρέσει να ονειρεύομαι για όλους εκείνους τους καλούς σκοπούς που θα ήθελα να συνεισφέρω αν κέρδιζα το λαχείο, κάτι το οποίο θα παραμείνει «όνειρο» απατηλό μόνο – επειδή ποτέ δεν αγοράζω λαχεία!
Έτσι λοιπόν, παρατηρώ και μαθαίνω απ’ τη Βανέσα. Δεν περιμένει για «εκείνη τη μέρα» – έχει πάνω της εκείνη την αύρα μιας φίλιας γενναιοδωρίας που βάζει στο χέρι του άλλου ένα διπλωμένο χαρτονόμισμα μ’ ένα φιλικό χτύπημα στην πλάτη. Προσπαθεί να αντιληφθεί τις ανάγκες των άλλων γύρω της και προσπαθεί να δει πού μπορεί να γίνει μια ευλογία – είτε με χρήματα, φαγητό, χρόνο, αλληλοβοήθεια είτε με ενθάρρυνση. Συχνά εμφανίζεται με ένα δώρο στο χέρι ή ένα κέρασμα, λέγοντας έτσι με τον δικό της τρόπο, «Εκτιμώ αυτό που είσαι. Παρατηρώ αυτά που σου αρέσουν. Πάρε αυτό και απόλαυσέ το».
Πριν μερικά χρόνια, η Βανέσα ονειρευόταν να μετακομίσει σε κάποιο μέρος, όπου τα παιδιά της θα είχαν περισσότερες ευκαιρίες να σπουδάσουν και να ξεκινήσουν τη ζωή τους. Θυμάμαι το πρώτο της μικρό διαμέρισμα στο οποίο έμενε και όπου όλα της τα έπιπλα ήταν δωρισμένα και ενώ προσπαθούσε να τα βγάλει πέρα με τους στόχους της οικογένειάς της, συγχρόνως βοηθούσε και άλλους, με έναν γενναιόδωρο τρόπο σε κάθε ευκαιρία που παρουσιαζόταν. Εκείνο τον καιρό, το δικό της «όνειρο» έδειχνε εντελώς άπιαστο, όμως, το κάθε της παιδί κατάφερε να σπουδάσει και να ξεκινήσει τη ζωή του σαν ενήλικας.
Όταν αναρωτιόμουν για τη Βανέσα και προσπαθούσα να δώσω μια λογική εξήγηση για το πώς κάποιος μπορούσε να προσεγγίσει τους προσωπικούς και οικονομικούς του στόχους και συγχρόνως να είναι πάντα έτοιμος να προσφέρει και στους άλλους, έφθασα στην εξής βιβλική επεξήγηση: «Δίνετε, και θα σας δοθεί! Αυτό που δίνετε θα σας ανταποδοθεί πλήρες και με το παραπάνω και ακόμα περισσότερο. Με όποιο μέτρο, δίνετε εσείς – είτε λίγο, είτε πολύ – θα χρησιμοποιηθεί ως μέτρο επιστροφής προς εσάς». 1
- Λουκά 6:38 ↑