Στο πέρασμα της ζωής μας, συναντάμε περιστάσεις και ευκαιρίες οι οποίες ενδέχεται να ανοίξουν νέες πόρτες για το μέλλον μας. Μερικές φορές είναι ξεκάθαρο όταν ο Θεός ανοίγει μια πόρτα, άλλες φορές, απλά το διαισθανόμαστε εμείς οι ίδιοι μέσα στην καρδιά μας. Συχνά συνοδεύεται από ένα αίσθημα ενθουσιασμού και θετικής προσδοκίας που μας καλεί να προχωρήσουμε προς μια άγνωστη περιοχή.
Αφού έχουμε ετοιμάσει και έχουμε αποτιμήσει κάποιο σχέδιο, μπορεί να βρεθούμε στην καμπή του να πάρουμε μια απόφαση και να την πραγματοποιήσουμε. Όλα είναι στη θέση τους, είμαστε έτοιμοι να ξεκινήσουμε. Όμως τι συμβαίνει μετά; Γιατί μερικές φορές καθυστερούμε να πάρουμε την απόφαση ή αποφεύγουμε να κάνουμε τα αναγκαία πρώτα βήματα;
Συχνά, ένοχος είναι ο φόβος και μπορεί να προκαλέσει παράλυση. Στη δική μου ζωή, ο φόβος εμφανίζεται με ποικίλους τρόπους. Έχω αναγνωρίσει πως υπάρχουν φορές που φοβάμαι ότι θα αποτύχω ή ότι θα κάνω κάποιο λάθος ή για το κόστος που θα έχει κάτι από απόψεως σκληρής εργασίας και θυσιών.
Και αυτοί δεν είναι οι μόνοι φόβοι που μπορεί να μας εμποδίσουν. Μερικές φορές για να κάνουμε το επόμενο βήμα ίσως θα πρέπει να ζητήσουμε συμβουλές ή οικονομική βοήθεια, ή να πάρουμε άδεια. Σε τέτοιες περιπτώσεις, ο φόβος της απόρριψης βγαίνει στο προσκήνιο. Ακόμα και αν δεν βρούμε τον χρόνο να αναλύσουμε και να προσδιορίσουμε τα συναισθήματά μας και να καλέσουμε τους φόβους μας με το όνομά τους, αυτοί συνεχίζουν να υφίστανται και μας καθυστερούν. Έτσι λοιπόν τι μπορούμε να κάνουμε γι’ αυτό;
Ο Λόγος του Θεού λέει: «Φόβος δεν υπάρχει μέσα στην αγάπη. Η τέλεια αγάπη βγάζει έξω τον φόβο· επειδή, ο φόβος έχει κόλαση· και εκείνος που φοβάται δεν έχει φτάσει σε τέλειο βαθμό μέσα στην αγάπη». 1
Αυτό που μας βάζει στον δρόμο της νίκης ενάντια στον φόβο είναι το να έχουμε πίστη στην καλοσύνη του Θεού και να πιστεύουμε ότι Αυτός θέλει να μας ευλογήσει. Όμως αυτή η νίκη ενάντια στον φόβο δεν μπορεί να συμβαίνει μόνο μέσα στις σκέψεις μας, επειδή δεν πρόκειται απλά για κάποιο φιλοσοφικό ή πνευματικό ζήτημα. Συχνά ο Θεός απαιτεί από εμάς να αντιμετωπίσουμε τους φόβους μας και να ενεργήσουμε και να κινηθούμε προς τη σωστή κατεύθυνση. Πρέπει να αντιμετωπίσουμε τους φόβους μας και να τους ξεπεράσουμε ώστε να διεκδικήσουμε ελεύθερα τις επιδιώξεις που έχουμε στη ζωή μας και να αποκτήσουμε την πλήρη εμπειρία που έχει προορίσει για μας ο Θεός.
Ας πούμε πως γράψατε ένα βιβλίο και αναζητάτε κάποιον εκδότη. Στο μεταξύ, εσείς ο ίδιος αποφασίζετε να βγάλετε το βιβλίο σας στην αγορά με το να πηγαίνετε ο ίδιος στα τοπικά βιβλιοπωλεία και τις βιβλιοθήκες. Παίρνετε μαζί σας τα τυπωμένα αντίτυπα και ξεκινάτε να κάνετε την ιδέα σας πράξη, όσον αφορά τους ιδιοκτήτες καταστημάτων και εκείνους που έχουν τη δυνατότητα να σας βοηθήσουν. Όμως αυτό δεν συμβαίνει τόσο εύκολα όσο σκεπτόσασταν, το να τους ζητάτε δηλαδή να προωθήσουν το βιβλίο σας. Στην ουσία, είναι τόσο δύσκολο που δεν παίρνετε ούτε μία παραγγελία, και αυτό που σκέφτεστε, είναι να τα παρατήσετε. Το αναβάλετε. Πηγαίνετε στα βιβλιοπωλεία, όμως ξαναβγαίνετε, λέγοντας στον εαυτό σας ότι δεν είναι η σωστή στιγμή, έχουν πολύ δουλειά σήμερα. Στη συνέχεια βγάζετε τα βιβλία από το πορτμπαγκάζ του αυτοκινήτου σας, σκεπτόμενοι ότι ίσως μετά τη σχολική χρονιά (ή τις γιορτές ή το καλοκαίρι ή οτιδήποτε) θα είναι μια καλύτερη εποχή.
Αυτό το ίδιο σενάριο αναβολής που οδηγεί σε απραξία μπορεί να εμφανιστεί σε μια σειρά από καταστάσεις ή περιστάσεις. Άλλα παραδείγματα μπορεί να περιλαμβάνουν το να ζητήσετε αύξηση του μισθού σας, το να πάρετε μια υποτροφία για το κολλέγιο, το να ζητήσετε από κάποιον να βγείτε σε ραντεβού, το να θέλετε να προχωρήσετε τη σχέση σας στο επόμενο επίπεδο, το να αναζητάτε περισσότερη υπευθυνότητα στην εργασίας σας, κτλ.
Εάν έχουμε κάποιο όνειρο, το να περιμένουμε δεν θα μας βοηθήσει να το πραγματοποιήσουμε. Το να λέμε στους εαυτούς μας ότι το αύριο θα είναι καλύτερα για τον τάδε λόγο, συνήθως είναι μια απλή δικαιολογία. Φοβόμαστε και αντί να το παραδεχτούμε και να κάνουμε άλλο ένα βήμα προς την ολοκλήρωση εκείνου του ονείρου, πείθουμε τον εαυτό μας ότι δεν μπορεί να γίνει και κατόπιν δικαιολογούμε την απραξία μας.
Πρέπει να κάνουμε το πρώτο βήμα. Συχνά, όσο περισσότερο περιμένουμε, τόσο περισσότερο νευρικοί γινόμαστε. Συνηθίζουμε στα πράγματα όπως είναι, και η αλλαγή γίνεται όλο και πιο δύσκολη, πιο τρομακτική και πιο άβολη.
Η ανάπτυξη και η εξέλιξη απαιτούν κάποια ταλαιπωρία. Όπως έλεγε ο δάσκαλος μου στο σκι, «Αν θέλεις να γίνεις καλός στο σκι, πρέπει να νοιώθεις βολικά με το να είσαι άβολα».
Ένα σημαντικό βήμα για να ξεφύγετε από την άνεσή σας είναι να αρχίζετε πριν νοιώσετε ότι είστε έτοιμοι. Αν περιμένετε μέχρι να νοιώσετε ότι είστε «έτοιμοι» … λοιπόν, ξέρουμε που οδηγεί αυτό, σε αναβολή, περισπασμό, τελειομανία και συχνά οδηγεί και στην πλήρη απραξία. Στην πραγματικότητα, ίσως ποτέ να μην νοιώσετε έτοιμοι. Αν όμως βρείτε μόνο το κουράγιο να αρχίσετε, ακόμα και αν δεν νοιώθετε εντελώς έτοιμοι, τότε θα τα πάτε περίφημα.
Όσο πιο σύντομα κάνετε τη βουτιά και υπομείνετε εκείνα τα πρώτα δύσκολα και άβολα πρώτα βήματα, τόσο πιο γρήγορα θα ξεπεράσετε εκείνο το στάδιο του τρόμου και θα αρχίσετε να έχετε περισσότερες επιτυχίες. Ο κύκλος είναι προβλέψιμος: Αποφασίστε τι θέλετε να κάνετε, σιγουρευτείτε για την ευλογία του Θεού στο θέμα, κάνετε ένα σχέδιο, δεσμευτείτε γι’ αυτό, ξεκινήστε, κάντε το ξανά και ξανά και με τον καιρό θα τα πάτε όλο και καλύτερα!
Όταν έχετε να κάνετε κάτι το οποίο σας φαίνεται δύσκολο, ρωτήστε τον εαυτό σας: Τι είναι το χειρότερο που μπορεί να συμβεί; Αν απαντήσετε σε αυτή την ερώτηση και κατόπιν αποφασίστε ότι μπορείτε να χειριστείτε εκείνο το χειρότερο σενάριο, αυτό θα σας ανακουφίσει από την ένταση και θα σας βοηθήσει να αντιμετωπίσετε τους φόβους σας.
Κάτι άλλο επίσης, αν είστε στο ξεκίνημα ενός νέου εγχειρήματος ή καταπιάνεστε με μια πρόκληση που σας κάνει να νοιώθετε ανήσυχος και φοβισμένος, θα βοηθήσει αν εσείς επιτρέψετε στον εαυτό σας να νοιώθει κάπως αδέξιος και να σκοντάψει και να μην είναι τέλειος. Αντιληφθείτε και αποδεχτείτε το γεγονός ότι δεν πρόκειται να τα πάτε καλά από την αρχή. Στην ουσία, ίσως και να αποτύχετε στην αρχή και αυτό δεν πειράζει.
Δεν είναι λάθος το να νοιώθετε αδέξια ενώ προσπαθείτε να μάθετε κάτι νέο, γι’ αυτό προχωρήστε όποια και αν είναι η πρόκληση που αντιμετωπίζετε και πείτε στον εαυτό σας, Είναι εντελώς σωστό το ότι δεν είμαι πολύ καλός σε αυτό ακόμα. Θα τα πάω καλύτερα. Κάνω βήματα και θα βελτιωθώ πάρα πολύ.
Όταν μειώνετε τις προσδοκίες σας για μια άμεση επιτυχία, στην ουσία αυτό σας διευκολύνει να κάνετε το πρώτο βήμα προς μια νέα πρόκληση. Με αυτή τη νοοτροπία, οι «πρωτιές» που φοβόμαστε μπορούν να μετατραπούν σε πύλες για μια εκπληκτική πρόοδο.
Παρακάτω είναι μια ιστορία με την οποία μπορούμε όλοι μας να συσχετιστούμε, όπως ειπώθηκε από τον Rory Vaden:
Μια φορά άκουσα την ιστορία για μια γυναίκα που είχε παγιδευτεί στον 80ο όροφο σε ένα κτίριο που καιγόταν. Τα ύψη και τα κλειστά μέρη την πανικόβαλαν και όταν σήμανε ο συναγερμός, αρνήθηκε να ακολουθήσει τους συνεργάτες της στις σκάλες εξόδου κινδύνου ώστε να βγουν από το κτίριο.
Οι πυροσβέστες έψαξαν όλο το κτίριο και όταν την βρήκαν, ήταν κρυμμένη κάτω από το γραφείο της, περιμένοντας να πεθάνει. Ένας πυροσβέστης επέμενε να κατεβούνε από τις σκάλες, όμως αυτή ούρλιαζε «Φοβάμαι, φοβάμαι!» μέχρι που ένας άλλος πυροσβέστης της λέει «Δεν πειράζει, απλώς κάν’ το κι ας φοβάσαι». Αυτό συνέχισε να της το λέει μέχρι το ισόγειο μετά από 80 ορόφους από σκάλες, μέχρι που έφθασε σε ασφαλές μέρος στο έδαφος.
Όλοι μας έχουμε αντιμετωπίσει τέτοιες στιγμές στις καριέρες μας – όταν γνωρίζετε τι πρέπει να γίνει, όμως σας εμποδίζουν οι φόβοι σας. Για να μπορέσετε να ξεχωρίσετε, πρέπει να αναπτύξετε τη συνήθεια να αναλαμβάνετε δράση ενάντια στην παρουσία του φόβου. Δεν πειράζει να νοιώθεις φοβισμένος – Κάνε το κι ας φοβάσαι. Δεν πειράζει να νοιώθεις αβέβαιος – κάνε το αβέβαιος. Δεν πειράζει να νοιώθεις άβολα – κάνε το άβολα. Απλά κάνε κάτι. 2
Θα έλεγα, πως εκείνο το πρώτο σοκαριστικό βήμα είναι και το πιο δύσκολο μέρος. Η επόμενη μεγαλύτερη δοκιμασία είναι το να επιμείνετε. Όταν δεν είστε καλοί σε κάτι, συναντάτε αρκετή φαινομενική «αποτυχία». Όμως αν συνεχίσετε να το κάνετε ξανά και ξανά και μάθετε από τις αντιδράσεις που συναντάτε, πολύ σύντομα θα γίνετε καλοί και κατόπιν εξαιρετικοί.
Μια νέα πρόκληση μπορεί να είναι πολύ άβολη, ακόμα και τρομακτική στην αρχή. Όμως αν εσκεμμένα ωθήσουμε τους εαυτούς να προσπαθήσουν και κάνουν αυτό ακριβώς που φοβόμαστε, γίνεται πιο εύκολο και βελτιωνόμαστε. Και τελικά με τη πάροδο του χρόνου δεν θα φοβόμαστε άλλο πια και έτσι ξεπερνάμε τους φόβους μας!
- Ιωάννη Α’ 4:18 ↑
- “To Reach the Top, Do What Others Won’t,” CNN, March 12, 2012 ↑