Ήταν άδειο, είχαν πει. Η είσοδος ήταν ανοιχτή και το μνήμα ήταν άδειο. Ειπώθηκαν κι άλλα, αλλά αυτό ήταν αρκετό για τους δυο που τώρα έτρεχαν βιαστικά μέσα στην κοιμισμένη πόλη.
Φύγανε, τρέχοντας προς τα κάτω, στον μακρύ σκοτεινό δρόμο όσο πιο γρήγορα μπορούσαν. Οι πρώτες ακτίνες του ήλιου μόλις είχαν αρχίσει να φωτίζουν τον ουρανό.
Τον είχαν θάψει πριν τρεις μέρες μόνο. Τι άλλο θα μπορούσαν να θέλουν το σώμα Του; Αρκετά δεν Τον είχαν βασανίσει ενώ ήταν ζωντανός;
Ο Πέτρος θυμόταν ακόμα πώς Τον μαστίγωναν επανειλημμένα οι στρατιώτες, πέρα από το σημείο της ανθρώπινης αντοχής. Και Αυτός δεν τους εμπόδισε.
Ο Ιησούς θα μπορούσε να το είχε σταματήσει. Γιατί τους άφησε να συνεχίσουν; Είπε ότι θα μπορούσε να είχε καλέσει λεγεώνες από αγγέλους να Τον προστατεύσουν. Γιατί δεν το έκανε;
Μια σκέψη ήρθε στον Πέτρο. Ήταν κάτι από τον προφήτη Ησαΐα: «Αυτός όμως τραυματίστηκε για τις παραβάσεις μας, ταλαιπωρήθηκε για τις ανομίες μας· η τιμωρία, που έφερε τη δική μας ειρήνη, ήταν επάνω σ’ Aυτόν· και διαμέσου των πληγών Tου γιατρευτήκαμε εμείς». 1
Το έκανε για μας.
Το άνοιγμα του μνήματος φάνταζε μεγάλο μπροστά. Ο Ιωάννης είχε ήδη φτάσει και σκυμμένος κοιτούσε μέσα.
Ο Πέτρος κοντοστάθηκε καθώς πλησίασε. Ο ήλιος τώρα άρχιζε να ξεπροβάλλει πάνω από το μικρό ύψωμα πίσω τους. Η μέρα είχε αρχίσει.
Μπήκε μέσα, και ο Ιωάννης τον ακολούθησε από κοντά. Το μνήμα ήταν άδειο. Τα λινά υφάσματα που είχαν χρησιμοποιηθεί για να καλύψουν το σώμα κείτονταν στο πάτωμα και το ύφασμα που είχε χρησιμοποιηθεί για να καλύψει το κεφάλι του Κυρίου ήταν προσεκτικά διπλωμένο λίγο πιο πέρα.
Το σώμα έλειπε. Το είχαν πάρει.
«Ποιος, τι…;» Ο Ιωάννης τα είχε χαμένα. Τελικά κάτι άρθρωσε. «Πού Τον πήγανε;»
Δεν υπήρξε απάντηση, μόνο σιωπή. Η ατμόσφαιρα ήταν ηλεκτρισμένη. Υπήρχε κάτι που τους διέφευγε. Κάτι σημαντικό.
Στάθηκαν εκεί για λίγα λεπτά, περιμένοντας. Τότε τους ήρθε η φώτιση τόσο λαμπρά όσο και η ανατολή του ηλίου εκείνο το πρωινό. Ο Ιησούς τους είχε μιλήσει γι’ αυτό. Δεν το είχαν καταλάβει τότε, όμως τώρα έβγαζε τέλειο νόημα.
«Ο Υιός του ανθρώπου θα παραδοθεί στα έθνη και κατά την τρίτη ημέρα θα αναστηθεί». 2
Και τα τέσσερα Ευαγγέλια περιγράφουν την ιστορία της ανάστασης του Ιησού από τους νεκρούς. Αυτό το άρθρο είναι μια διασκευή από τις αναφορές τους.
Εγώ είμαι η ανάσταση και η ζωή· αυτός που πιστεύει σε Μένα, και αν πεθάνει, θα ζήσει. Και καθένας που ζει και πιστεύει σε Μένα, δεν πρόκειται να πεθάνει στον αιώνα. — Ιησούς, Ιωάννη 11:25-26
Δεν είναι εδώ· επειδή αναστήθηκε. — Ματθαίου 28:6