“Κύριε, γρήγορα εισάκουσέ με· το πνεύμα μου εκλείπει! … Εγώ, όμως, θα επιβλέψω στον Κύριο· θα προσμείνω τον Θεό της σωτηρίας μου, ο Θεός μου θα με εισακούσει”. — Ψαλμός 143:7, Μιχαίας 7:7
“Η σταγόνα που ξεχειλίζει το ποτήρι” είναι το τελευταίο πράγμα σε μια συσσώρευση από φορτία ή ταλαιπωρίες, ίσως ακόμα και ένα φαινομενικά μικρό πράγμα που απειλεί να ξεπεράσει την αντοχή σου. Το άγχος συσσωρευόταν για αρκετό καιρό και τελικά αισθάνεσαι ότι κοντεύεις να καταρρεύσεις. Δεν αντέχεις άλλο πια.
Όμως αντέχεις, ή μάλλον το άντεξες, διαφορετικά δεν θα το διάβαζες αυτό σήμερα. Αναπολώντας αυτές τις περιστάσεις όταν επέζησες αυτό που έδειχνε τόσο τρομακτικό εκείνο τον καιρό μπορεί να σου δώσει πολύ ενθάρρυνση. Η μελέτη της Βίβλου μπορεί επίσης να είναι καθησυχαστική, επειδή περιγράφει τις ζωές ανθρώπων που σώθηκαν ενάντια στις πιθανότητες.
“Ελέησέ με”, κραύγασε η απεγνωσμένη μητέρα για την κόρη της, την οποία ο Ιησούς θεράπευσε. 1
“Σώσε μας, Θεέ της σωτηρίας μας”, έκραξαν οι άνθρωποι, 2 και Αυτός το έκανε, αμέτρητες φορές.
“Γιάτρεψέ με, Κύριε”, εκλιπάρησε ο προφήτης Ιερεμίας, 3 ο οποίος, παρ’ όλες τις πολλές ταλαιπωρίες του συμπεριλαμβανομένων της φυλάκισης και χειρότερα ακόμα, έζησε μια μακρόχρονη και παραγωγική ζωή.
“Ελέησέ με”, φώναξε ο τυφλός στον Ιησού καθώς Αυτός περνούσε κοντά. Λεπτά αργότερα, απέκτησε την όρασή του. 4
“Σώσε με!” ήταν η απεγνωσμένη έκκληση του Σίμωνα Πέτρου, που βούλιαζε μέσα στα ταραγμένα κύματα. Ο Ιησούς άπλωσε το χέρι Του και έκανε ακριβώς αυτό. 5 Αργότερα ο Πέτρος διακήρυξε πως “και καθένας που θα επικαλεστεί το όνομα του Κυρίου, θα σωθεί”. 6 Ήξερε τα πάντα γύρω απ’ αυτό. Είχε σωθεί με τόσους πολλούς τρόπους.
Ένα κεντρικό γνώρισμα σε αυτά τα παραδείγματα είναι ότι το κάθε άτομο, με τον τρόπο του, επικαλέστηκε τον Θεό να τον βοηθήσει.
“Επικαλέσου Εμένα σε ημέρα θλίψης”, μας λέει ο Θεός, όμως δεν σταματά εκεί, μας υπόσχεται: “Εγώ θα σε ελευθερώσω”. 7
Έτσι ίσως ο καλύτερος τρόπος να επιζήσεις από οτιδήποτε, είναι με το να ζητάς. Η βοήθεια είναι πλησίον.