Σε ένα βίντεο κλιπ που παρακολούθησα πριν λίγο καιρό στο YouTube, μια κυρία αναφέρθηκε σε κάποια δύσκολη εποχή που βίωσε και της είχε επιφέρει σοβαρή κατάθλιψη. Μια φίλη την συμβούλεψε να γράψει σε ένα τετράδιο 1.000 λόγους για ευγνωμοσύνη, έτσι λοιπόν άρχισε να σημειώνει μέσα σε ένα τετράδιο, όλα τα καλά πράγματα που συνέβαιναν καθημερινά στη ζωή της και σιγά – σιγά η απαισιοδοξία άρχισε να μετατρέπεται σε αισιοδοξία.
Συχνά σκεφτόμουν αυτό το βίντεο κλιπ, όμως ποτέ δεν έκανα αυτό το βήμα εγώ η ίδια, να καθίσω να φτιάξω μια τέτοια λίστα ευγνωμοσύνης, μέχρι πρόσφατα, όταν μια προσωπική μου απώλεια συνοδεύτηκε από άσχημη υγεία και μια ανεπιθύμητη αλλαγή στο εργαστηριακό μου περιβάλλον.
Αυτές οι αναποδιές με έπιασαν απροετοίμαστη και καθώς όλα εξελίσσονταν γρήγορα μπροστά μου, ένοιωθα πλήρως απογοητευμένη βλέποντας να ματαιώνονται οι προσδοκίες μου και όπως τα μαύρα σύννεφα προεικάζουν επερχόμενη θύελλα, έτσι πολύ γρήγορα, άρχισε να με περιτριγυρίζει ο άνεμος της κατάθλιψης.
Ήξερα πως έπρεπε να κάνω κάτι για αυτή την αρνητική δύναμη που εισέρχονταν στη ζωή μου. Και τότε ξαναθυμήθηκα το βίντεο κλιπ εκείνης της κυρίας, με τους 1000 λόγους για ευγνωμοσύνη και το πώς η δύναμη της θετικότητας είχε διασώσει το άτομο αυτό απ’ την κατάθλιψη. Υπέθεσα πως άξιζε την προσπάθεια να δω αν θα είχα κι εγώ τα ίδια αποτελέσματα.
Την επόμενη μέρα, με το μολύβι στο χέρι, άνοιξα το καινούργιο μου ημερολόγιο. Σιγά-σιγά άρχισαν να έρχονται στον νου μου μερικοί λόγοι για ευγνωμοσύνη:
- Λιακάδα, όταν η πρόγνωση του καιρού ανέφερε βροχή
- Μια νύχτα ξεκούραστου ύπνου
- Μισή ώρα το πρωί για προσευχή
- Ένα μήνυμα από κάποιο φίλο με καλά νέα…
Καθώς συνέχιζα να γράφω, αντιλήφθηκα ότι υπήρχαν πολλοί λόγοι για ευγνωμοσύνη μέσα στα απλά πράγματα, που πολλές φορές τα έπαιρνα είτε σαν δεδομένα, είτε δεν τα παρατηρούσα καν. Όπως και τα ακατέργαστα διαμάντια, έτσι και αυτοί οι λόγοι, έπρεπε να ανασυρθούν μέσα απ’ τη λάσπη της αρνητικής μου νοοτροπίας.
Κατάφερα να συνεχίσω να συμπληρώνω τη λίστα μου και τώρα μετά από 1000 λόγους για ευγνωμοσύνη, μπορώ ειλικρινά να πω, ότι αυτή η σύντομη καθημερινή άσκηση με βοήθησε να ατενίζω προς τα ψηλά, όταν νοιώθω άσχημα, και να επικεντρώνομαι περισσότερο στο τι φέρνει αποτέλεσμα αντί να τα βάφω όλα μαύρα σε κάθε κατάσταση.
Καθώς ξεφυλλίζω τις σελίδες που έχω συμπληρώσει στο ημερολόγιο μου, τις θεωρώ σαν ένα κιβώτιο γεμάτο δώρα απ’ τον Θεό, είναι απαντήσεις σε προσευχές και αποδείξεις για την αγάπη Του και την φροντίδα Του για εμένα προσωπικά και επίσης είμαι σίγουρη πως θα συνεχίσουν να υπάρχουν ακόμα πολλοί λόγοι για να συμπληρωθούν μελλοντικά ημερολόγια.