Υπάρχει ένα σημαντικό είδος αγάπης που μπορεί να εκδηλώνετε στα απλά ζητήματα το οποίο μπορεί πολύ εύκολα να παραβλεφτεί. Για παράδειγμα, το να βοηθάμε κάποιον που έχει μια ανάγκη, το να δίνουμε προτεραιότητα στους άλλους αντί στον εαυτό μας, το να δείχνουμε συμπόνια όταν κάποιος είναι αγχωμένος ή ανησυχεί για κάτι, το να προσευχόμαστε για κάποιον ή να ακούμε τι έχει να πει και να του δείχνουμε συμπάθεια.
Όταν επιλέγουμε να βρούμε τον χρόνο να σταματήσουμε και να βοηθήσουμε κάποιον σε ανάγκη, όταν δείχνουμε αγάπη και έγνοια για αυτόν που έχει πληγωθεί, όταν δίνουμε από αυτά που έχουμε, γινόμαστε περισσότερο στοργικοί. Αφήνουμε ξοπίσω μας μια κληρονομιά αγάπης, καθώς ακολουθούμε ένα τέτοιο μονοπάτι στη ζωή μας.
Από την άλλη, όταν προτιμάμε να νοιαζόμαστε μόνο για τους δικούς μας στόχους, τις δικές μας ευθύνες και έγνοιες, αγνοώντας τους γύρω μας, γινόμαστε πιο εγωκεντρικοί και απομονωμένοι και καταλήγουμε να περιπλανόμαστε άσκοπα στο δικό μας κόσμο. Καταλήγουμε μ’ αυτόν τον τρόπο να γινόμαστε το αποτέλεσμα των επιλογών που κάνουμε εμείς οι ίδιοι καθημερινά.
Ο καθένας μας έχει ευκαιρίες να κάνει επιλογές βασισμένες στην αγάπη για τους άλλους, θέλοντας να βοηθήσει την ανθρωπότητα. Κάθε μέρα, μπορούμε να κάνουμε ευγενικές πράξεις. Το να βάζουμε τον εαυτό μας στη θέση των άλλων και να βρίσκουμε τον χρόνο να σκεφτούμε γιατί οι άλλοι κάνουν αυτά που κάνουν, προσφέρει πολύ μεγαλύτερη εκπλήρωση απ’ ό,τι η κριτική και συγχρόνως δημιουργεί συμπόνια, ανοχή και καλοσύνη. Όπως είπε κάποιος κάποτε, πολύ σοφά, «Ο Θεός ο Ίδιος δεν προτίθεται να κρίνει τον άνθρωπο μέχρι αυτός να φτάσει στο τέλος των ημερών του. Γιατί λοιπόν να το κάνουμε εσείς και εγώ;»
Υπάρχουν πολλοί τρόποι να δείξουμε αγάπη και εξαρτάται απ’ τον καθένα μας να βρίσκουμε τον χρόνο να αναλογιστούμε για το πώς μπορούμε προσωπικά να δείχνουμε περισσότερη αγάπη. Ίσως θα πρέπει να πάρουμε ένα τετράδιο ή ένα ημερολόγιο και να κάνουμε στους εαυτούς μας μερικές ερωτήσεις, όπως τις παρακάτω:
- Πόση αγάπη και αυτοθυσία δείχνω σε καθημερινή βάση; Σταματώ να δείξω αγάπη σε εκείνους που την χρειάζονται;
- Αν ο Θεός μου ζητούσε να κάνω μια θυσία, είτε μικρή ήταν αυτή, είτε μεγάλη, από ανιδιοτέλεια και αγάπη μόνο και γνώριζα ότι θα υπήρχε ελάχιστη ανταπόδοση ίσως και καθόλου, τότε θα την έκανα;
- Όταν δεν νοιώθω ότι θέλω να πάρω την πρωτοβουλία, όταν νοιώθω ότι το άλλο πρόσωπο θα πρέπει να κάνει πρώτα κάτι για εμένα, συνεχίζω εγώ να είμαι πρόθυμος να κάνω το πρώτο βήμα;
- Είμαι πρόθυμος να ακούω τους άλλους και να δείχνω ενδιαφέρον για τις σκέψεις τους, τις ιδέες τους και τις προτιμήσεις τους;
- Πώς μπορώ να προσεγγίσω περισσότερο τους άλλους και να προσθέσω νόημα στη ζωή τους;