Από τον Τ.Ρ.Μίλλερ 1
Κάθε χρονιά θα πρέπει να καταφέρνουμε κάτι καινούργιο. Η κάθε νέα χρονιά θα πρέπει να είναι σαν άλλο ένα σκαλοπάτι, που να μας ανεβάζει λίγο πιο ψηλά. Δεν θα πρέπει να βρισκόμαστε για δύο χρόνια στο ίδιο επίπεδο.
Πολλοί Χριστιανοί αποκάμνουν και εξασθενούν στην εργασία τους και στα καθήκοντά τους. Η ρουτίνα είναι έντονα βαρετή. Τα καθήκοντα είναι πολλά και απαιτητικά, η ζωή είναι ανιαρή και μονότονη και η εργασία φαίνεται να είναι μάταιη πολλές φορές. Σπέρνουμε και δεν θερίζουμε. Πολλές φορές απογοητευόμαστε και αποθαρρυνόμαστε σε πολλά πράγματα. Ελπίδες που δείχνουν φωτεινές σήμερα, την άλλη μέρα μοιάζουν σαν ξεραμένα λουλούδια.
Μερικές μέρες είμαστε απογοητευμένοι, εκνευρισμένοι, ενοχλημένοι από τις έγνοιες, αγχωμένοι απ’ τους μυριάδες περισπασμούς της ζωής, εξουθενωμένοι και άτονοι από τα φορτία που κουβαλάμε. Καθόμαστε λοιπόν και αφήνουμε τον Θεό να μας μιλήσει με λόγια ενθάρρυνσης μέσα από τη Βίβλο μας:
«Ας μη ταράζεται η καρδιά σας». 2
«Μη φοβάσαι· επειδή, Εγώ είμαι μαζί σου». 3
«Ρίξε επάνω στον Κύριο το φορτίο σου». 4
«Ειρήνη αφήνω σε σας, ειρήνη τη δική Μου δίνω σε σας». 5
«Αρκεί σε σένα η χάρη Μου». 6
Και καθώς αναλογιζόμαστε τα λόγια αυτά, η κόπωση χάνεται, νοιώθουμε ξανά δυνατοί, επανακτούμε ελπίδα, επιστρέφει το κουράγιο. Κάποιος που διαβάζει τη Βίβλο ως τον Λόγο του Θεού και ακούει τη φωνή του Θεού μέσα απ’ τις υποσχέσεις της, τις διαβεβαιώσεις της, τις εντολές και τις παραινέσεις της, παίρνει διαρκώς δύναμη.
Όμως υπάρχει κάτι καλύτερο και απ’ αυτό ακόμα, επειδή ο Ίδιος ο Θεός εισέρχεται στη ζωή μας με όλη Του την αγάπη και τη χάρη. Ο προφήτης μας λέει το εξής: «Αυτός δίνει δύναμη στον εξουθενωμένο και σε εκείνον που δεν έχει ισχύ Αυτός αυξάνει τη δύναμή του». Αυτό που σημαίνει είναι ότι υφίσταται μια απευθείας εισροή από θεία δύναμη για τους πιστούς εκείνους πάνω στη γη, που αποκάμνουν και εξασθενούν. Πρόκειται για μια υπέροχη αποκάλυψη. Μας λέει ότι η ίδια η δύναμη του Χριστού, μας προσφέρεται στη θέση της δικής μας αδυναμίας, έχοντας περάσει απ’ τη δική Του πληρότητα στη δική μας κενότητα.
Ίσως κάποιος που βρίσκεται δίπλα μας όταν εμείς είμαστε στεναχωρημένοι, να μας ενδυναμώσει λίγο με τη δική του συμπόνια και αγάπη, με τη δική του ενθάρρυνση και χαρά, όμως δεν μπορεί να βάλει κανένα μέρος απ’ τη δική του δύναμη ή τη δική του χαρά μέσα στη δική μας καρδιά. Όμως, ο Χριστός, μας δίνει δύναμη και μας μεταδίδει την ίδια Του τη ζωή. Αυτό που είναι η κληματαριά για το κλαδί της, είναι και ο Χριστός για εμάς. Αν το κλαδί τραυματιστεί κάπως, ή έχει γδαρθεί, έχει σπάσει και αρχίζει να ξεραίνεται, τότε η κληματαριά θα δώσει απ’ τη ζωή της στο τραυματισμένο μέρος του κλαδιού, για να του προμηθεύσει αυτό που του λείπει και να το θεραπεύσει. Αυτό κάνει και ο Χριστός. Δίνει δύναμη στον αποκαμωμένο. Η δύναμη Του τελειοποιείται μέσα απ’ τις δικές μας αδυναμίες. Όσο μεγαλύτερη η ανάγκη μας, τόσο περισσότερη χάρη θα λάβουμε απ’ τον Χριστό. Ως εκ τούτου, υπάρχουν ευλογίες τις οποίες ποτέ δεν θα λάβουμε μέχρι να βιώσουμε δοκιμασίες. Ποτέ μας δεν θα γνωρίσουμε την παρηγοριά του Θεού μέχρι να έχουμε λύπηση και καθώς μαθαίνουμε τι σημαίνει θλίψη, θα μάθουμε επίσης πώς δίνει ο Θεός δύναμη και παρηγοριά στη διάρκεια της θλίψης.
Και πώς μπορούμε να είμαστε σίγουροι ότι θα πάρουμε αυτή την υποσχεθείσα δύναμη; Η απάντηση είναι: «Αυτοί που προσμένουν τον Κύριο θα ανανεώσουν τη δύναμή τους». 7 Τι σημαίνει να προσμένουν τον Κύριο; Σημαίνει εμπιστεύονται τον Κύριο υπομονετικά, πιστεύουν στην αγάπη του Θεού, ακολουθούνε την καθοδήγηση του Θεού, παραμένουν κοντά στον Θεό, έχουν συνεχή συντροφιά με τον Θεό, στηρίζονται σ’ Αυτόν και παίρνουν δύναμη απ’ Αυτόν.
Πρέπει να συνεχίσουμε με την εργασία μας, τον αγώνα μας, με πράξεις και υπηρεσίες, διαβεβαιωμένοι ότι με το να προσμένουμε τον Θεό, ανανεώνουμε τη δύναμή μας. Είμαστε σε ζωντανή επικοινωνία με Εκείνον που δημιούργησε τα άστρα και τους έδωσε ονόματα και συντηρεί όλο το σύμπαν, ο Οποίος δεν αποκάμνει ούτε εξασθενεί. Συγχρόνως, είναι πάντα μαζί μας – όλη η πληρότητά Του σε ζωή, όλη Του η σπουδαία δύναμη – και κάθε φορά που νοιώθουμε να αφαιρείται ζωή από μέσα μας, στιγμιαία αναπληρώνεται, επειδή Αυτός προσδίδει δύναμη στον εξουθενωμένο.
Σε όλη την προοπτική της νέας χρονιάς, ο Θεός επιρρίπτει το φώς Του. Δεν θα υπάρξει εμπειρία σε όλη την έκταση της χρονιάς για την οποία δεν θα υπάρξει δύναμη. Ο Θεός ποτέ δεν δίνει ένα καθήκον, χωρίς να δίνει συγχρόνως και την απαιτούμενη δύναμη για να εκπληρωθεί. Ποτέ δεν θα επιθέσει πάνω μας ένα φορτίο, χωρίς να μας στηρίξει ώστε να το σηκώσουμε. Ποτέ δεν στέλνει στεναχώρια, χωρίς να τη συνοδεύει η απαιτούμενη παρηγοριά. Ποτέ δεν μας προσκαλεί σε κάποια υπηρεσία, χωρίς να προμηθεύει ό,τι απαιτείται για την επιτέλεσή της. Απλά πρέπει να βεβαιωθούμε ότι προσμένουμε τον Θεό και στη συνέχεια όση δύναμη χρειαστούμε θα μας δοθεί, καθώς συνεχίζουμε, μέρα με τη μέρα.