Όταν έχω τα γενέθλιά μου, συχνά βιώνω ανάμικτα συναισθήματα – από τη μια εύχομαι να μπορούσα να δραπετεύσω σε ένα απόμακρο νησί, απ’ την άλλη η επιπλέον προσοχή που μου δίνουν, με κάνει να νοιώθω όμορφα. Όπως και να έχει, θα συμφωνήσω με τον Todd Stocker «Τα χαρούμενα γενέθλια δεν μετράνε από το πόσα δώρα λαμβάνει κάποιος, αλλά απ’ το πόση αγάπη».
Ο Πάολο, ένας καλός φίλος και συνεργάτης μου τα τελευταία 18 χρόνια, έχει βάλει σαν προσωπικό του στόχο, να θυμάται τα γενέθλια των άλλων και να τους τηλεφωνεί ή να τους στέλνει ένα μήνυμα. Έχει κάνει έναν κατάλογο στον οποίο και προσθέτει την κάθε νέα του γνωριμία.
Επιχειρηματίες, πολιτικοί, νοικοκυρές, μαθητές, μοναχικοί ηλικιωμένοι, πλούσιοι, φτωχοί, διάσημοι ή άσημοι, η καρδιά του καθενός είναι η ίδια και ο καθένας έχει ανάγκη για πραγματική αγάπη. Αυτό μπόρεσα και το παρατήρησα καθώς έβλεπα τις αντιδράσεις αυτών στους οποίους στέλνει γενέθλιες ευχές.
Πριν από δύο χρόνια, μια μοναχική γυναίκα χήρα άρχισε να κλαίει όταν της τηλεφώνησε να της ευχηθεί ευτυχισμένα γενέθλια και από τότε δεν παύει να αναφέρει και σε πολλούς άλλους το τηλεφώνημα αυτό. Γι’ αυτήν ήταν ένα σημείο καμπής στη δύσκολη περίοδο που περνούσε, αφότου ο σύζυγός της απεβίωσε και έπρεπε να ζει μόνη της σε μια απομακρυσμένη περιοχή. Είπε πως ένοιωσε τόση πολύ αγάπη και ενδιαφέρον απ’ αυτό το απρόσμενο τηλεφώνημα και ότι της έδωσε ζωή ξανά.
Πρέπει να παραδεχτώ πως δεν είναι τόσο εύκολο όσο δείχνει, καθώς μερικά πρωινά ξυπνάς και θέλεις να σκέφτεσαι για τον εαυτό σου και δεν νοιώθεις τη διάθεση να προσπαθήσεις να δώσεις χαρά σε κάποιον άλλον στα γενέθλιά του. Το λέω αυτό επειδή το παράδειγμα του Πάολο με επηρέασε και πριν λίγο καιρό εναγκαλίστηκα κι εγώ αυτή τη «γενέθλια παράδοση» αν και η δική μου λίστα είναι πολύ πιο μικρή από τη δική του.
Μερικές φορές δεν νοιώθω ότι μπορώ να κάνω εκείνο το τηλεφώνημα, όμως η αντίδραση των άλλων συνήθως ξεπληρώνει την προσπάθειά μου και ανακάλυψα ότι δεν χρειάζεται και πολύ για να φέρεις λίγη χαρά σε κάποιον. Μερικές φορές, αντιλήφθηκα ότι οι λιγοστές μου λέξεις έφτιαξαν την ημέρα κάποιου και πιθανόν να είμαι το μόνο άτομο που τους θυμήθηκε. Ή ανακάλυψα ότι μόλις είχαν βιώσει κάποια μεγάλη δυσκολία στη ζωή τους, μια απώλεια ή κάποια ασθένεια. Και όταν τελειώνω τη συνομιλία μαζί τους, το μόνο που μπορώ να πω είναι: «Δόξα τω Θεώ που τους τηλεφώνησα!» Πράγματι, «Πιο ευλογημένο είναι το να δίνει κάποιος, παρά το να παίρνει». 1
- Πράξεις 20:35 ↑