Natën e lindjes së Jezuit, barinjve iu shfaqën engjëjt, teksa ruanin kopetë e tyre. Ata thanë: “Lavdi Zotit në vendet shumë të larta, dhe paqja në tokë, dashamirësia mes njerëzve!” Këto ditë, shumë prej nesh mund ta mendojnë paqen dhe dashamirësinë si virtyte abstrakte. Sidoqoftë, ato janë përbërësi i fshehtë që u japin kuptimin e tyre traditave të Krishtlindjes.

A mund ta imagjinoni të shijoni një darkë speciale për Krishtlindje në mes të një grindjeje familjare? Apo duke marrë një dhuratë të shtrenjtë për Krishtlindje me një shënim plot shkarravina, duke kërkuar ekuivalentin e saj në këmbim? Traditë e Krishtlindjes mund të ndiqet për shekuj, por është paqja dhe dashamirësia pas kësaj tradite që do të thotë më shumë.

Përballë afrimit të afateve, rritjes së stresit, konflikteve midis kolegëve të punës, problemeve financiare, problemeve familjare dhe trazirave të brendshme, ku mund ta gjejmë këtë paqe dhe dashamirësi që dëshirojmë? Megjithëse momentet e çlodhje dhe rikrijimit mund të na japin një lehtësim të përkohshëm, ku mund të gjejmë paqe të brendshme të qëndrueshme dhe dashamirësi, që nuk varet nga disa ngjarje ose rrethana të jashtme?

Njerëzit që jetuan në kohën e lindjes së Jezusit mund të jenë përballur me çështje të ngjashme. Nuk është e vështirë të imagjinosh që në një kodër të vetmuar, disa barinj të rreckosur që ruajnë delet e tyre mund të kenë sjellë nëpër mend situatën e tyre aktuale: varfërinë e tyre, motin e ftohtë, kërcënimin e kafshëve të egra, sëmundjet e fëmijëve të tyre, statusin e tyre të ulët në komunitet dhe kanë menduar nëse mund të shpresojnë ndonjëherë për një të ardhme më të mirë.

Drita që ndriçoi nga qielli atë natë solli përgjigjen. Mesazhi triumfues i engjëjve për paqe dhe dashamirësi ishte për ata barinj siç është për ne sot. Përmes Jezusit, Princit të Paqes, ne mund të gjejmë paqen e brendshme. Një paqe që na mundëson të qëndrojmë të qetë në mes të rrethanave të vështira në botën tonë të pasigurt; një paqe që vjen nga dituria se kemi dikë që është gjithmonë me ne, na do, na inkurajon dhe na udhëzon në rrugën tonë unike në jetë.

Përmes dashurisë dhe lidhjes me Jezusin, ne gjejmë dashamirësi. Dashamirësia midis nesh dhe Zotit. Dashamirësia të ndihmojmë të tjerët. Kur dashamirësia në zemrat tona kombinohet me veprim praktik, u lejon atyre me të cilët bashkëveprojmë të kenë një shans të ndiejnë prekjen e dashurisë dhe shqetësimit të Jezusit.

Dashuria, paqja dhe dashamirësia që Jezusi jep është në zemër të asaj që e bën Krishtlindjen kuptimplotë. Pa to, asnjë dhuratë tjetër e mbështjellë në mënyrë të përsosur nuk do të bënte aspak ndryshim.