Naszym powołaniem nie jest bycie ojcem narodów. Do tego został powołany Abraham [Patrz Księga Rodzaju 12]. Niewielu z nas ma moc Samsona, który pociągał przestępców do odpowiedzialności [Patrz Księga Sędziów 6]. Nie otrzymamy odpowiedzialności takiej jaką otrzymała Estera, która stanęła w obronie ludu Bożego [Patrz Księga Estery 4]. Większość z nas nie ma też odwagi proroka Daniela, który ryzykował życiem za naszą wiarę [Patrz Księga Daniela 6], ani werwy apostoła Pawła, który zewangelizował niemal cały świat znany za jego czasów [Patrz Dzieje Apostolskie 13-15,18].

W większości jesteśmy jak te bezimienne jednostki rozproszene po ewangeliach, jak kobiety i mężczyźni, którzy ciesząc się posiłkiem składającym się z chleba i ryb siedzieli na trawie słuchając Jezusa z nadzieją, że Jego słowa zmienią ich życie [Patrz Ewangelia wg św. Mateusza 14]. Jezus dał nam wiele do przemyślenia i zastanowienia się.

Aby nasze życie było wartościowe nie musimy czynić nic wybitnego ani efektownego. Aby cieszyć się wartościowym życiem musimy odkryć przygotowane dla nas przez Boga powołanie i starać się wypełnić je w najlepszy możliwy dla nas sposób. Wartościowe życie polega na drobnych niezliczonych uczynkach.

Boże drogi, daj mi wiarę, aby wierzyła, miłość, abym przedkładała innych przed siebie, zaufanie, abym dzieliła się nim z potrzebującymi, siłę, abym zrobiła to co należy zrobić, cierpliwość, abym umiała słuchać, i życzliwość, abym zwracała uwagę na innych wokół mnie.

Pragnę być bardziej bezinteresowna i toskliwa, tak jak Ty. Przyjdź proszę do mojego życia i wypełnił mnie Twoim Duchem miłości, abym mogła nauczyć się myśleć o innych. Pomóż mi osiągnąć wartościowe życie, niekoniecznie poprzez wielkie czyny, lecz przez małe, pełne miłości i znaczenia uczynki, dzień po dniu – nie dla chwały czy nagrody, lecz przez wzgląd na to, że chcę podążać Twoim przykładem, przykładem Tego który szedł dobrze czyniąc. [Patrz Dzieje Apostolskie 10:38]

Niewielu ludzi może dokonać rzeczy wielkich, ale wszyscy możemy robić rzeczy drobne z wielką miłością.—Autor nieznany, słowa często przypisywane Matce Teresie (1910–1997)

Czyż garncarz nie ma mocy nad gliną i nie może z tej samej zaprawy zrobić jednego naczynia ozdobnego, drugiego zaś na użytek niezaszczytny?—List do Rzymian 9:21