„Jam jest chleb życia” 1 to jedno z siedmiu oświadczeń Jezusa zaczynających się od słów „Jam jest” …
Chleb to podstawa pożywienia – podstawowy produkt żywnościowy. … Chleb jest tak bardzo podstawowym produktem żywnościowym iż stał się synonimem pożywienia w ogólnym znaczeniu. Używamy nawet frazy „łamanie chleba” na określenie dzielenia się posiłkiem. Chleb odgrywa też kluczową rolę w żydowskim posiłku paschalnym. Żydzi spożywali chleb przaśny w święto Paschy i potem przez siedem kolejnych dni, aby uczcić wyjście z Egiptu. Kiedy Żydzi wędrowali przez pustynię przez 40 lat, Bóg zsyłał „chleb z nieba”, aby utrzymać przy życiu wędrujący lud. 2
Wszystko to wpisuje się w scenę opisywaną w rozdziale 6 Ewangelii wg św. Jana. Jezus na próżno usiłował uciec przed tłumem. Przekroczył Jezioro Galilejskie, a lud podążał za Nim. Po pewnym czasie, Jezus pyta Filipa w jaki sposób nakarmią tłum. Odpowiedź Filipa odzwierciedla jego „słabą wiarę”, kiedy mówi iż nie wystarczy im pieniędzy na to, aby każdemu dać choć odrobinę czegoś do jedzenia. I wtedy Andrzej przyprowadza do Jezusa małego chłopca, który ma pięć małych bochenków chleba i dwie ryby. Tą niewielką ilością jedzenia, Jezus w sposób cudowny karmi do syta tłum i zbiera jeszcze 12 koszy resztek.
Następnie, Jezus wraz ze Swoimi uczniami przeprawia się na drugą stronę Galilei. Kiedy ludzie z tłumu zauważają, że Jezus wyruszył dalej, ruszają za Nim. … Jezus oskarża tłum o to, że ludzie ignorują Jego cudowne znaki i podążają za nim tylko dlatego, że liczą na darmowy posiłek: „Troszczcie się nie o ten pokarm, który ginie, ale o ten, który trwa na wieki, a który da wam Syn Człowieczy; Jego to bowiem pieczęcią swą naznaczył Bóg Ojciec.” 3 Będąc pod ogromnym wrażeniem pokarmu, ludzie nie dostrzegli nadejścia Swojego Mesjasza. Żydzi proszą Jezusa o dokonanie znaku, który pozwoli im uwierzyć, że został On zesłany przez Boga. … Opowiadają Jezusowi o tym, że Bóg zesłał im mannę kiedy wędrowali po pustyni. Na co Jezus im odpowiada, że powinni prosić o prawdziwy chleb z nieba, który daje życie. Kiedy proszą o ten chleb, Jezus zaskakuje ich mówiąc, „Jam jest chleb życia. Kto do Mnie przychodzi, nie będzie łaknął; a kto we Mnie wierzy, nigdy pragnąć nie będzie.” 1
Jest to niezwykłe oświadczenie! Po pierwsze, poprzez porównanie Siebie do chleba, Jezus mówi, że jest niezbędny do życia. Po drugie, życie do którego nawiązuje Jezus to nie życie fizyczne, lecz życie wieczne. … Kontrastuje to co daje jako Mesjasz z chlebem, który cudownie rozmnożył dzień wcześniej. Ginie chleb fizyczny. Jezus jest chlebem duchowym, który daje życie wieczne. …
Klucz można odnaleźć w innym oświadczeniu Jezusa, które wypowiada podczas Swojego Kazania na Górze. Jezus mówi wtedy, „Błogosławieni, którzy łakną i pragną sprawiedliwości, albowiem oni będą nasyceni.” 4 Mówiąc, że ci którzy do Niego przyjdą nigdy nie będą łaknąć, a ci którzy w Niego uwierzą, nigdy nie będą pragnąć, Jezus mówi, że zaspokoi nasz głód i nasze pragnienie w sposób sprawiedliwy w oczach Boga. ..
Biblia mówi, że Bóg umieścił [pragnienie] wieczność w naszych sercach. 5 Biblia mówi nam też, że nie możemy nic zrobić, aby zasłużyć sobie na drogę do nieba, ponieważ wszyscy zgrzeszyliśmy 6, a zapłatą za nasze grzechy jest śmierć. 7 Nie ma człowieka sprawiedliwego. 8 … Kiedy Chrystus umarł na krzyżu, wziął na Siebie grzechy ludzkości i odpokutował je. Kiedy pokładamy naszą wiarę w Nim, nasze grzechy przypisywane są Jemu, a Jego sprawiedliwość przypisywana jest nam. Jezus zaspakaja nasz głód i nasze pragnienie sprawiedliwości. On jest naszym Chlebem Życia.
Artykuł zamieszczony dzięki uprzejmości GotQuestions.org.
* * *
Chrystus porównuje potrzeby człowieka do głodu i pragnienia. W dzisiejszych czasach głód jest czymś realnym, prawdziwym. Ci którzy kiedykolwiek go odczuwali, doskonale znają ból związany z głodem. Pragnienie też jest czymś rzeczywistym, prawdziwą próbą. Czy istnieje większy ból niż pragnienie?
Serce też ma swoje pragnienie – pragnienie miłości. Nasze serca są niczym pożeracze miłości. Polują tu i tam, ale gorzko się rozczarowują. Jednak kiedy słyszą, że Jezus kochał je zanim powstał świat i że umarł za nie, kończą swoją wędrówkę w poszukiwaniu miłości. Miłość Jezusa przepędza wszelkie pragnienie innych miłości i wypełnia duszę! Jezus staje się Narzeczonym naszego serca, naszym Ukochanym.—Charles Spurgeon (1834–1892), fragment adaptowany