Ένα απ’ τα σημεία στην ιστορία με τη Θεία Γέννηση που βρίσκω τόσο όμορφο και σημαντικό, είναι όταν ο άγγελος εμφανίζεται στους βοσκούς και τους αναγγέλλει τη γέννηση του Ιησού και στη συνέχεια αμέτρητες ουράνιες υπάρξεις υμνούν τον Θεό. Είναι μια τόσο ταιριαστή εισαγωγή στη γέννηση του Γιου του Θεού:
«Και κοντά στην ίδια περιοχή υπήρχαν ποιμένες, που διανυχτέρευαν στα χωράφια, και φύλαγαν βάρδιες τής νύχτας στο κοπάδι τους. Και τότε, ένας άγγελος του Κυρίου φάνηκε σ’ αυτούς ξαφνικά, και δόξα τού Κυρίου έλαμψε ολόγυρά τους, και φοβήθηκαν με μεγάλον φόβο. Και ο άγγελος είπε σ’ αυτούς: ‘Μη φοβάστε, σας φέρνω ένα χαρμόσυνο μήνυμα μεγάλης χαράς, που θα είναι σε ολόκληρο τον λαό· επειδή, σήμερα, στην πόλη τού Δαβίδ, γεννήθηκε σε σας σωτήρας, που είναι ο Χριστός, ο Κύριος!’». 1
Ο άγγελος ανήγγειλε τη γέννηση του Σωτήρα, όμως δεν τελείωσε εκεί: «Και ξαφνικά, μαζί με τον άγγελο, φάνηκε ένα πλήθος ουράνιας στρατιάς, που υμνούσαν τον Θεό, και έλεγαν: ‘Δόξα στον Θεό εν υψίστοις, και επάνω στη γη ειρήνη, σε ανθρώπους με καλή θέληση’». 2
Η σχέση ανάμεσα στον Σωτήρα και την ειρήνη διαφαίνεται επίσης και στις προφητείες της Παλαιάς Διαθήκης. Για παράδειγμα, στο βιβλίο του Ησαΐα, όπου αναφέρει το εξής: «Επειδή, παιδί γεννήθηκε σε μας, γιος δόθηκε σε μας· και η εξουσία θα είναι επάνω στον ώμο του· και το όνομά του θα αποκληθεί: Θαυμαστός, Σύμβουλος, Ισχυρός Θεός, Πατέρας τού Μέλλοντα Αιώνα, Άρχοντας Ειρήνης». 3
Τόσο στην Παλαιά όσο και στην Καινή Διαθήκη, ο Μεσσίας – ο Σωτήρας – συνδέεται με την ειρήνη. Όμως όταν κοιτάζουμε τι συμβαίνει σήμερα στον κόσμο γύρω μας ή και οποιαδήποτε εποχή της ιστορίας, η ειρήνη συχνά είναι το τελευταίο πράγμα που βλέπουμε. Οι πόλεμοι και οι κοινωνικές αναταραχές είναι ενδημικές της ανθρωπότητας. Αυτό δε που είναι αξιολύπητο, είναι το γεγονός ότι διαρκής και οικουμενική ειρήνη σ’ όλη τη γη δεν υπήρξε ποτέ και οπωσδήποτε δεν υφίσταται ούτε και σήμερα. Έτσι λοιπόν, γιατί ο Ιησούς να αποκαλείται Πρίγκιπας της Ειρήνης; Γιατί οι άγγελοι να αναφέρονταν σε ειρήνη, όταν υμνούσαν τον Θεό στη γέννηση του Ιησού;
Η λέξη που χρησιμοποιείται πιο συχνά στην Παλαιά Διαθήκη για την ειρήνη είναι σαλώμ. Αν και αυτή η λέξη χρησιμοποιείται μερικές φορές στις Γραφές για να περιγράψει την ειρήνη σε απουσία του πολέμου, έχει επίσης και άλλες έννοιες. Η ρίζα της λέξης και το νόημα της σημαίνει ολοκλήρωση ή πληρότητα. Έχει να κάνει με ολότητα, πληρότητα, ασφάλεια, υγεία και ευημερία, ηρεμία, αρμονία, διανοητική γαλήνη, απουσία ανησυχίας και άγχους. Επίσης αναφέρεται στη φιλία ανάμεσα στους ανθρώπους, καθώς επίσης και την ειρήνη και τη φιλία ανάμεσα στους ανθρώπους και τον Θεό.
Η Ελληνική λέξη που αναφέρεται πιο συχνά σαν ειρήνη στην Καινή Διαθήκη, μερικές φορές χρησιμοποιείται στο να εννοεί μια κατάσταση πανεθνικής ηρεμίας και εξαίρεσης απ’ τον όλεθρο του πολέμου. Εντούτοις, χρησιμοποιείται και πολύ συχνά για να εκφράσει σιγουριά, ασφάλεια, ευημερία, αρμονία και καλή θέληση ανάμεσα στους ανθρώπους. Επίσης αναφέρεται στην γαλήνια κατάσταση μιας ψυχής που είναι σίγουρη για τη σωτηρία της.
Αν και ο κόσμος μια μέρα θα γνωρίσει την ειρήνη από την άποψη ότι θα εκλείψει ο πόλεμος, μετά τον δεύτερο ερχομό του Ιησού, η ειρήνη που τόσο συχνά αναφέρεται στον Λόγο του Θεού απευθύνεται σε μια γενικευμένη ολοκλήρωση του ατόμου, τόσο φυσική όσο και πνευματική. Η Αγία Γραφή επανειλημμένα παραθέτει πως μια τέτοια ολοκλήρωση, ηρεμία και σαλώμ προέρχεται από μια σωστή σχέση με τον Θεό, μια σχέση που είναι δυνατή μέσω του Σωτήρα, τον οποίον οι άγγελοι ανήγγειλαν στους βοσκούς εκείνη τη νύχτα πριν δύο χιλιετηρίδες.
Η ζωή, ο θάνατος και η ανάσταση του Ιησού έφεραν συμφιλίωση ανάμεσα στον Θεό και τον άνθρωπο. Με πίστη στον Ιησού, τον Πρίγκιπα της Ειρήνης, μπορούμε να έχουμε ειρήνη με τον Θεό. «Ο Θεός, όμως, δείχνει τη δική Του αγάπη σε μας, επειδή, ενώ εμείς ήμασταν ακόμα αμαρτωλοί, ο Χριστός πέθανε για χάρη μας· Επειδή, αν, ενώ ήμασταν εχθροί, συμφιλιωθήκαμε με τον Θεό διαμέσου του θανάτου τού Υιού Του, πολύ περισσότερο, εφόσον συμφιλιωθήκαμε, θα σωθούμε με τη ζωή Του». 4
Μέσω του Πρίγκιπα της Ειρήνης, μπορεί να αποκατασταθεί η αρμονία και η σχέση ανάμεσα στον Θεό και όλους εκείνους που ασπάζονται τον Ιησού σαν Σωτήρα τους. Κατ’ αυτόν τον τρόπο μπορούμε να έχουμε την πληρότητα της σαλώμ : Ολοκλήρωση, πληρότητα, ασφάλεια, εκπλήρωση, ηρεμία, αρμονία και διανοητική γαλήνη και είναι επίσης αυτή που μας προσφέρει εσωτερική ειρήνη μέσα από τις θύελλες και τις προκλήσεις που όλοι μας αντιμετωπίζουμε στη ζωή.
Ο Ιησούς, ο Κύριος της ειρήνης, μας προσφέρει μια ειρήνη που υπερβαίνει οτιδήποτε μπορούμε να κατανοήσουμε εμείς – όπως λέει στην αρχαία Εβραϊκή, σαλώμ, σαλώμ. Η επανάληψη μιας λέξης ήταν ο Εβραϊκός τρόπος έκφρασης για κάτι ανώτερο. Στην περίπτωση αυτή όχι απλή ειρήνη αλλά τέλεια ειρήνη. Βρίσκουμε ειρήνη στον Σωτήρα μας, ειρήνη όταν αγαπάμε τον Λόγο του Θεού, ειρήνη όταν Τον ευχαριστούν οι τρόποι μας, ειρήνη μέσω της παρουσίας του Αγίου Πνεύματος, ειρήνη μέσω της πίστης και ειρήνη όταν ο Χριστός κυβερνά στις καρδιές μας.
Οι άγγελοι που υμνούσαν τον Θεό τη νύχτα της γέννησης του Ιησού, ανήγγειλαν την ειρήνη που μας πρόσφερε ο Θεός μέσω της γέννησης του Σωτήρα – η ειρήνη με τον Θεό που προέρχεται από την σωτηρία, η εσώτερη ειρήνη που προέρχεται από την σύνδεσή μας με τον Θεό, η ειρήνη που έχουμε με το να γνωρίζουμε ότι ο Θεός μας αγαπά και μας έχει δώσει τη δυνατότητα να είμαστε μαζί Του για πάντα.