Πριν μερικές βδομάδες, μια Παρασκευή απόγευμα, ο σύζυγός μου κι εγώ αποφασίσαμε να βγάλουμε μερικές καρέκλες στο πάρκινγκ του σπιτιού μας και να πούμε στους γείτονές μας, να έλθουν να πιούμε αναψυκτικά, χυμούς και να τσιμπήσουμε κάτι. Έψαξα στα ντουλάπια της κουζίνας, βρήκα μερικά πατατάκια ενώ στο ψυγείο υπήρχαν τυριά και φρούτα, λαχανικά μαζί και μερικά σοκολατάκια και άλλες λιχουδιές.
Πολύ σύντομα μαζεύτηκε ένα μικρό πλήθος μπροστά στο σπίτι μας και κουβεντιάζοντας πέρασαν λίγες ώρες. Συζητήσαμε για το τι συμβαίνει στον κόσμο γύρω μας, για ανατροφή παιδιών, γάμο, οικογενειακές παραδόσεις, πίστη και για άλλα πιο ελαφρότερα θέματα. Γελάσαμε και σε όσα είπαμε υπήρξαν και ευκαιρίες να μιλήσουμε και για τον Ιησού επίσης. Αυτός έχει τον τρόπο Του να εισέρχεται μέσα σε κάθε συζήτηση και να συσχετίζεται σχεδόν με το καθετί.
Το επόμενο Σαββατοκύριακο, κάναμε ξανά το ίδιο και συγκεντρώθηκαν νέα άτομα και μαζί τους συζητήσαμε πράγματα με βάθος και νόημα που βοήθησαν να γνωριστούμε καλύτερα. Μία απ’ τις οικογένειες σε εκείνο το γκρουπ έχει αρχίσει να έρχεται στην εκκλησία που πηγαίνουμε εμείς, κάθε βδομάδα. Βλέποντας αυτή την οικογένεια να μεγαλώνει σε πίστη και να δυναμώνει στη σχέση της με τον Θεό είναι υπέροχο!
Βέβαια όλα αυτά μπορεί να μην είναι και τόσο σπουδαία, όμως φανερώνουν το πώς μπορεί να αλλάξει ο κόσμος και είμαι πεπεισμένη για δύο πράγματα:
- Μπορείς να αναφερθείς στον Ιησού, σχεδόν σε κάθε συζήτηση και επικοινωνία
- Έχουμε μεγαλύτερη επίδραση μέσα από απλές επικοινωνίες με εκείνους που είναι άμεσα κοντά μας.
Ο Ιησούς ενθαρρύνει τους Χριστιανούς να είναι το φως του κόσμου και μας λέει: Ας λάμψει το φως σας μπροστά στους ανθρώπους, για να δουν τα καλά σας έργα, και να δοξάσουν τον Πατέρα σας που είναι στους ουρανούς. 1
Συνήθιζα να σκέπτομαι πως κάτι έπρεπε να είναι πολύ βαρυσήμαντο, για να «δοξάζει τον Πατέρα», όμως δεν το βλέπω έτσι πια. Νομίζω πως οι απλές πράξεις και οι επικοινωνίες που γίνονται στη διάρκεια της ημέρας, είναι ένας σπουδαίος τρόπος να λάμψει το φως μας και να φέρουμε κι άλλους στον Ιησού.
Τα τελευταία χρόνια, το σκεπτικό μου έχει αλλάξει απ’ το ότι Ίσως μια μέρα να κάνω ξανά Χριστιανική αποστολική εργασία στο ότι το αποστολικό μου πεδίο είναι ακριβώς έξω απ’ την πόρτα μου. Υπάρχουν άνθρωποι που γνωρίζουν τον Ιησού και άνθρωποι που δεν Τον γνωρίζουν. Υπάρχουν άνθρωποι που αγαπάνε τον Ιησού και άνθρωποι που είναι θυμωμένοι μαζί Του.
Χρησιμοποιώ τα ταλέντα μου, όποια και να είναι αυτά, στο να καλωσορίζω τους άλλους στη γειτονιά που κατοικώ. Το χάρισμά μου είναι η φιλοξενία και είμαι καλή στο να προσκαλώ κόσμο στο σπίτι μας. Δεν εννοώ με φανταχτερά πάρτι ή με ένα πάντα τέλειο σπίτι, αλλά με το να καλωσορίζω άλλους ανθρώπους στον χαρούμενο κύκλο της δικής μου οικογένειας και να βοηθάω ώστε να δημιουργείται χρόνος για να μοιραστούμε τόσο τις χαρές μας, όσο και τις δυσκολίες μας. Και αυτό νομίζω ότι θα κάνω.
Ίσως τα δικά σας χαρίσματα να διαφέρουν. Δεν γνωρίζω τι ευκαιρίες έχετε εσείς, να αναφέρεστε στον Ιησού, όμως είμαι σίγουρη ότι υπάρχουν. Αγκαλιάστε το αποστολικό πεδίο γύρω σας και δείτε τι θα κάνει ο Θεός.
- Ματθαίου 5:16 ↑